«Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο σε σχήμα αχλαδιού που βρίσκεται κάτω από το συκώτι και αποθηκεύει τη χολή, ένα υγρό που βοηθά το σώμα να διαλύει το λίπος που λαμβάνει από τα τρόφιμα. Σε μερικούς ανθρώπους μέσα στην κύστη σχηματίζονται μικρές πέτρες, το μέγεθος των οποίων κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά έως και 15 εκατοστά. Το 80% αυτών αποτελούνται από χοληστερόλη και έχουν κιτρινοπράσινο χρώμα. Οι υπόλοιποι είναι λίθοι χρωστικών ουσιών, σχηματίζονται από χολερυθρίνη και το χρώμα τους είναι πιο σκούρο από αυτό των λίθων χοληστερόλης», μας εξηγεί ο Γενικός Χειρουργός και Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής στον Όμιλο Ιατρικού Αθηνών δρ Αναστάσιος Ξιάρχος.

Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ύφεση ή έξαρση των συμπτωμάτων. Ένα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά διαιτολόγιο μπορεί να χαλαρώσει τη χοληδόχο κύστη, ώστε να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων. Οι ασθενείς συνήθως ακολουθούν πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής που δεν ερεθίζει το πεπτικό σύστημα. Ωστόσο, αυτό κατά τη διάρκεια των διακοπών δεν είναι πάντοτε εφικτό.

Όμως υπάρχουν ορισμένες γενικές διατροφικές οδηγίες που όλοι μπορούν να ακολουθήσουν, προκειμένου να αποφευχθεί μια έξαρση των συμπτωμάτων τους. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς θα πρέπει να επιλέγουν τροφές με χαμηλά λιπαρά και πλούσια σε φυτικές πρωτεΐνες. Τα λαχανικά, τα φρούτα και τα όσπρια επιτρέπονται, όπως και τα άπαχα κρέατα και ψάρια. Επιδείνωση των συμπτωμάτων μπορεί να προκαλέσουν τα τηγανιτά, τα γαλακτοκομικά με πλήρη λιπαρά, τα αυγά, τα όξινα τρόφιμα και τα αναψυκτικά.

«Και οι δύο τύποι χολόλιθων προκαλούν πόνο, ο οποίος εντοπίζεται στην άνω κοιλιακή χώρα, συνήθως στη δεξιά πλευρά, στον ώμο, την πλάτη ή το στήθος, δυσπεψία, έμετο, καούρα και φούσκωμα. Ο πρώτος τύπος χολόλιθων από χοληστερόλη, είναι πιθανό να ανταποκριθεί σε συντηρητική θεραπεία με φάρμακα, ενώ ο δεύτερος, από χολερυθρίνη, όχι. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται αφαίρεση της χοληδόχου κύστης, η οποία στις μέρες μας γίνεται λαπαροσκοπικά», σημειώνει ο δρ Ξιάρχος.

Δηλαδή δεν απαιτείται μια μεγάλη τομή, όπως στην ανοιχτή χειρουργική μέθοδο, αλλά μια τομή 1 εκ. και τρεις τομές 0,5 εκ. από τις οποίες εισέρχονται τα απαραίτητα εργαλεία. Μεταξύ αυτών είναι και ένα λαπαροσκόπιο (μικρό τηλεσκόπιο συνδεδεμένο με ειδική κάμερα) από το οποίο ο χειρουργός βλέπει τα εσωτερικά όργανα του ασθενή μεγεθυμένα κατά 10-15 φορές.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου αυτής για τον ασθενή είναι πολλά. Εκτός από το ελάχιστο χειρουργικό τραύμα, η λαπαροσκοπική μέθοδος προσφέρει γρηγορότερη ανάρρωση, ελαχιστοποίηση του μετεγχειρητικού πόνου, μηδαμινή απώλεια αίματος, εξάλειψη των μετεγχειρητικών επιπλοκών που έχουν σχέση με το τραύμα και μείωση της πιθανότητας δημιουργίας μετεγχειρητικών συμφύσεων. Δίνει δε τη δυνατότητα να χειρουργηθούν και άνθρωποι με επιβαρυμένη υγεία, ακόμα και ασθενείς που νοσηλεύονται σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Υποψήφιοι για λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι το 99% των ασθενών. Στο 1% (ή και λιγότερο) η χολοκυστεκτομή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με αυτή τη μέθοδο. Η απόφαση λαμβάνεται από τον χειρουργό πριν ή κατά τη διάρκεια της επέμβασης», καταλήγει ο δρ Αναστάσιος Ξιάρχος.