Αιτίες

Μερικές από τις πιο κοινές αιτίες για τα προβλήματα στη χολή είναι:

-πέτρες στη χολή, υπεύθυνος για την πλειονότητα των περιπτώσεων

-φλεγμονή των χοληφόρων οδών

-τραύμα

-κύστεις

-διογκωμένοι λεμφαδένες

-παγκρεατίτιδα

-όγκοι των χοληφόρων οδών

-όγκοι του παγκρέατος

-κίρρωση του ήπατος ( σοβαρή ηπατική βλάβη)

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

Οι παράγοντες κινδύνου για την απόφραξη των χοληφόρων συνήθως εξαρτάται από:

-ιστορικό

-χρόνια παγκρεατίτιδα

-όγκοι στο δεξί μέρος της κοιλιάς

-παχυσαρκία

-ταχεία απώλεια βάρους

Συμπτώματα

Οι ασθενείς συνήθως παραπονιούνται για τα ακόλουθα συμπτώματα:

-ανοιχτόχρωμα κόπρανα

-σκούρα ούρα

-κιτρινωπό δέρμα ή / και τα μάτια (ίκτερος)

-κνησμός

-πόνος στην άνω δεξιά πλευρά της κοιλιάς

-ναυτία

-έμετος

-απώλεια βάρους

-πυρετός

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται από:

εξέταση αίματος: παρέχει μια γενική εξέταση αίματος (CBC) και δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας.

υπερηχογράφημα: συνήθως είναι η πρώτη εξέταση που πραγματοποιείται.

4 λόγοι για να την αφαιρέσετε

1. Όταν έχετε πέτρες στη χοληδόχο κύστη. Η χολολιθίαση είναι η πιο συχνή αιτία αφαίρεσης της χοληδόχου κύστης. Οι πέτρες στη χολή προκαλούν πολλές και συχνές επιπλοκές, που μπορεί να είναι από απλές (πόνος στην κοιλιά, πυρετός) έως πολύ σοβαρές (π.χ., παγκρεατίτιδα, ίκτερος). Στην περίπτωση, λοιπόν, που οι πέτρες στη χολή προκαλούν οποιαδήποτε ενόχληση, η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης είναι η κατάλληλη αντιμετώπιση. 
2. Στην περίπτωση που έχετε πολύποδες στη χοληδόχο κύστη. Πρόκειται για μορφώματα, καλοήθη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, που συνήθως εμφανίζονται σε όσους έχουν κληρονομική προδιάθεση για την ανάπτυξή τους. Συχνά οι ασθενείς αναρωτιούνται γιατί δεν αφαιρούνται μόνον οι πολύποδες, αλλά απαιτείται η αφαίρεση όλης της κύστης. H απάντηση είναι ότι, αν αφαιρεθούν μόνον οι πολύποδες, σταδιακά θα ξαναδημιουργηθούν, ακριβώς επειδή υπάρχει η προδιάθεση για την ανάπτυξή τους. Μην καθυστερείτε για μεγάλο χρονικό διάστημα, π.χ. περισσότερο από 1-2 χρόνια, την απόφαση για την αφαίρεση της χολής. H διαρκής έκθεση του πολύποδα στη χολή (δηλαδή στο ερεθιστικό υγρό που εκκρίνεται από το συκώτι και «αποθηκεύεται» στην κύστη) έχει ως αποτέλεσμα το διαρκή ερεθισμό του, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες αλλοίωσής του (εξαλλαγής) σε μια επικίνδυνη (κακοήθη) μάζα κυττάρων.
3. Όταν υπάρχει φλεγμονή στη χοληδόχο κύστη. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που απαιτεί νοσοκομειακή περίθαλψη. Τα συμπτώματα της φλεγμονής είναι ο πόνος στο δεξί μέρος της κοιλιάς, ο υψηλός πυρετός και τα συχνά ρίγη. Στην περίπτωση της φλεγμονής με ή χωρίς την ύπαρξη λίθων (χολολιθίαση), θα πρέπει να αφαιρείται η χοληδόχος κύστη -είτε κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της φλεγμονής είτε μετά από λίγες εβδομάδες (αφού προηγηθεί θεραπεία με αντιβιοτικά)-, ανάλογα με την κρίση του γιατρού και την κλινική κατάσταση του ασθενούς. 
4. Όταν υπάρχει κακοήθης όγκος. Στην περίπτωση αυτή όμως, εν αντιθέσει με όλες τις προηγούμενες, η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης τις περισσότερες φορές δεν συνιστά οριστική λύση του προβλήματος. Συνήθως απαιτείται μια πιο εκτεταμένη χειρουργική αντιμετώπιση και θεραπεία, ενώ μετά την επέμβαση επιβάλλεται η διαρκής παρακολούθηση του ασθενούς.

Πότε δεν αφαιρείται
● Όταν σε έναν τυχαίο έλεγχο βρεθούν πέτρες στη χοληδόχο κύστη οι οποίες όμως δεν προκαλούν καμία ενόχληση στον ασθενή. Στην περίπτωση αυτή η απόφαση για το αν θα αφαιρεθεί ή όχι η χολή λαμβάνεται μετά από τη μελέτη πολλών παραμέτρων (ηλικία του ασθενούς, ύπαρξη άλλων προβλημάτων υγείας, μέγεθος πέτρας) και τη διεξοδική ενημέρωση του ασθενούς από το χειρουργό.
● Όταν στο εσωτερικό της χολής έχει δημιουργηθεί «λάσπη», που μπορεί να σημαίνει ότι στη χοληδόχο κύστη έχουν αναπτυχθεί πολύ ψιλές πέτρες σαν άμμος ή ότι η σύσταση της χολής (του υγρού) είναι ιδιαίτερα πυκνή. Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει λόγος επέμβασης, αλλά συνιστάται η τακτική παρακολούθηση του ασθενούς με υπερηχογραφήματα περίπου κάθε έξι μήνες.
● Όταν στο εσωτερικό της χολής έχουν αναπτυχθεί οι λεγόμενοι χοληστερινικοί πολύποδες. Tα μορφώματα αυτά δημιουργούνται από τις διαρκείς εναποθέσεις λιπωδών ουσιών στη χοληδόχο κύστη. Στην περίπτωση αυτή ο γιατρός θα σας συστήσει να ακολουθήσετε την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και θα σας παρακολουθεί, ζητώντας σας να κάνετε τακτικά υπερηχογραφήματα. O απώτερος στόχος της θεραπείας είναι η διάλυση του χοληστερινικού πολύποδα και η αποφυγή της χειρουργικής αφαίρεσής του.
● Όταν το πρόβλημα που έχει η χοληδόχος κύστη είναι σε οξεία φάση. Mε άλλα λόγια, οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούν να αφαιρείται η χολή όταν το πρόβλημα είναι «εν ψυχρώ» και όχι «εν θερμώ». Όταν, λόγου χάρη, εντοπίζουν μέσω του υπερηχογραφήματος πέτρες στη χολή, συμβουλεύουν τον πάσχοντα να προγραμματίσει τη χειρουργική επέμβαση όσο οι πέτρες δεν του προκαλούν οξείες ενοχλήσεις, διαφορετικά μπορεί να οδηγηθεί εσπευσμένα στο χειρουργείο.
 

-αυξήστε τις φυτικές ίνες στη διατροφή σας

-μείωστε την κατανάλωση ζάχαρης και κορεσμένων λιπαρών που μπορεί να προκαλέσους χολόλιθους

-Χάστε βάρος