Η εν λόγω ανακάλυψη δίνει νέες δυνατότητες θεραπείας των καρδιαγγειακών παθήσεων, αναφέρει η εφημερίδα «Ιντεπέντεντ». Οι Σουηδοί επιστήμονες κατάφεραν να μετρήσουν μια ιδιότητα που ώς τώρα αμφισβητούνταν: τον ρυθμό με τον οποίον ανανεώνονται τα κύτταρα του καρδιακού μυός στη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου.
Τα ευρήματά τους ανατρέπουν αυτό που ήταν αποδεκτό ώς τώρα, ότι δηλαδή η καρδιά δεν μπορεί να παραγάγει νέα μυϊκά κύτταρα και ο άνθρωπος πεθαίνει με την ίδια καρδιά με την οποία έχει γεννηθεί.
Περίπου το 1% των κυττάρων του καρδιακού μυός αντικαθίστανται κάθε χρόνο από την ηλικία των 25 ετών και ο ρυθμός αυτός σταδιακά μειώνεται και φθάνει σε λιγότερο από 0,5% κατ΄ έτος στην ηλικία των 75 ετών.
Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής τον δρα Γιόνας Φρίζεν του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης. Ως εκ τούτου, περίπου τα μισά κύτταρα του καρδιακού μυός αλλάζουν πλήρως στο διάστημα της ζωής ενός ανθρώπου, σύμφωνα με τη σουηδική επιστημονική ομάδα, που δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στην επιθεώρηση «Science».
«Πιστεύω πως, για την καρδιαγγειακή Ιατρική, η έρευνα αυτή είναι σίγουρα μία από τις σημαντικότερες των τελευταίων ετών», δήλωσε ο δρ Τσαρλς Μάρι, καρδιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιατλ.
Εφόσον η καρδιά μπορεί να δημιουργεί νέα μυϊκά κύτταρα, οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να αναπτύξουν φάρμακα που να επιταχύνουν αυτήν τη διαδικασία, καθώς τα κύτταρα τα οποία καταστρέφονται στη διάρκεια ενός εμφράγματος δεν αντικαθιστώνται.
Το δόγμα ότι η καρδιά δεν είναι σε θέση να δημιουργεί νέα καρδιακά κύτταρα αμφισβητείται από το 1987 από τον δρ Πιέρο Αμβέρσα, που σήμερα διδάσκει στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Ο δρ Αμβέρσα υποστηρίζει ότι τα κύτταρα του καρδιακού μυός ανανεώνονται τόσο γρήγορα, ώστε ένας άνθρωπος που πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών έχει αντικαταστήσει πλήρως την καρδιά του τέσσερις φορές στη διάρκεια της ζωής του. Πολλοί άλλοι ερευνητές αμφισβητούσαν αυτόν τον ισχυρισμό.
Ο Άνθρακας14 έλυσε το μυστήριο
Ο ρυθμός αλλαγής των κυττάρων μπορεί να μετρηθεί εύκολα στα ζώα, με το να καθιστούμε τα κύτταρά τους ραδιενεργά και να διαπιστώνουμε έτσι πόσο γρήγορα αντικαθίστανται. Ένα τέτοιο πείραμα δεν μπορεί να γίνει σε ανθρώπους, για λόγους δεοντολογίας.
Όμως ο δρ Φρίζεν συνειδητοποίησε αρκετά χρόνια πριν, ότι οι δοκιμές πυρηνικών όπλων ώς το 1963 στην ατμόσφαιρα είχαν «σημαδέψει» τα κύτταρα του πληθυσμού ολόκληρου του κόσμου με Άνθρακα-14.
Και επειδή το επίπεδο του Άνθρακα-14 στην ατμόσφαιρα μειώνεται κάθε χρόνο από το 1963 οπότε απαγορεύτηκαν αυτές οι πυρηνικές δοκιμές, ο δρ Φρίζεν διαπίστωσε πως η ποσότητα του Άνθρακα-14 στο DΝΑ μπορεί να δείξει την ημερομηνία γέννησης του κυττάρου.
Πριν από τέσσερα χρόνια ο δρ Φρίζεν χρησιμοποίησε τη νέα μέθοδό του για να υπολογίσει τον ρυθμό με τον οποίον αλλάζουν οι διάφοροι ιστοί στο σώμα. Συμπέρανε πως η μέση ηλικία των κυττάρων στο σώμα ενός ενηλίκου μπορεί να είναι από 7 ώς 10 χρόνια. Στη συνέχεια ο δρ Φρίζεν εφάρμοσε με επιτυχία τη μέθοδό του στα κύτταρα του καρδιακού μυός.
