Όσα από αυτά είχαν φάει ξύλο από τους γονείς τους στην ηλικία των 5 ετών, είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι επιθετικά και να μην σέβονται τους κανόνες όταν πήγαιναν στο δημοτικό.
Οι ερευνητές πήραν συνεντεύξεις από τους γονείς των παιδιών όταν αυτά ήταν 3 και 5 ετών, για να μάθουν εάν και πόσο συχνά χτυπούσαν τα παιδιά τους.
Όταν τα παιδιά είχαν ηλικία 9 ετών, οι ερευνητές πήραν πάλι συνεντεύξεις από τους γονείς των παιδιών, θέλοντας να μάθουν εάν αντιμετώπιζαν προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο.
Υπέβαλλαν επίσης τα ίδια τα παιδιά σε τεστ γλωσσικών δεξιοτήτων.
Συνολικά το 57% των μητέρων και το 40% των πατέρων είπαν ότι είχαν δείρει τα παιδιά τους τουλάχιστον μία φορά όταν ήταν 3 ετών, ενώ όταν τα παιδιά έγιναν 5 ετών τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 52% και 33%.
Στην ηλικία των 9 ετών, όσα παιδιά είχαν φάει ξύλο (είτε περιστασιακά είτε συστηματικά) από τους γονείς τους στα 5 τους χρόνια, αντιμετώπιζαν πολύ περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς και ήταν πιο επιθετικά.
Μάλιστα όσο συχνότερα έτρωγαν ξύλο, τόσο χειρότερα φέρονταν.
Τα ευρήματα αυτά δεν άλλαξαν όταν οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν όλους τους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη συμπεριφορά των παιδιών (λ.χ. τα χαρακτηριστικά της οικογένειάς τους).
Η μελέτη έδειξε ακόμα πως τα παιδιά που συστηματικά έτρωγαν ξύλο στην ηλικία των 5 ετών, είχαν χαμηλότερες επιδόσεις και στα γλωσσικά τεστ.
Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Κολούμπια, στη Νέα Υόρκη, δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Pediatrics».
Οι ειδικοί λένε πως όταν ένας γονιός δέρνει το παιδί του για να το συνετίσει, ουσιαστικά του μαθαίνει ότι το ξύλο είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να λύνει τις διαφωνίες του κι εκείνο εφαρμόζει αυτή τη «διδαχή» στη ζωή του.
Ωστόσο πλείστες όσες μελέτες έχουν δείξει ότι το ξύλο και οι φωνές μόνο κακό κάνουν στα παιδιά και ότι οι συνέπειές τους τα ακολουθούν για μια ζωή.