Γράφει ο
Βύλλης Γαλανομάτης
Το 2013 είχα την τύχη να επισκεφθώ το Μουσείο Βαρλάμη στην Αυστρία και να συναντηθώ εκεί με τον αείμνηστο συμπατριώτη μας. Είχα ζητήσει τότε από τον Παύλο Τροχόπουλο να με βοηθήσει στην οργάνωση αυτού του ταξιδιού, γιατί είχα ακούσει πολλά και ήθελα να δω από κοντά.
Ήταν πραγματικά ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι και διάλεξα αυτή την συγκεκριμένη στιγμή να δημοσιεύσω αυτή την εμπειρία μου γιατί υπάρχει αυτός ο πολύ ενδιαφέρον διάλογος με την πρόταση του Πειραματικού Εργαστηρίου Βεργίνας, σχετικά με την αξιοποίηση του παλιού δικαστικού μεγάρου και την δωρεά έργων του Βαρλάμη.
Αυτό που μου έκανε κατ` αρχάς εντύπωση ήταν ότι το Μουσείο του Βαρλάμη βρίσκεται σε απόσταση 130 περίπου χιλιομέτρων μακριά από την Βιέννη σε μία κωμόπολη το Schremsόπου ζούνε περίπου 5000 κάτοικοι. Βέβαια άλλο η Αυστρία, άλλο η Ελλάδα, αλλά παρόλα αυτά νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει ένα μέτρο σύγκρισης.
Αυτό που μου έκανε βέβαια την μεγαλύτερη εντύπωση δεν ήταν οι μεγάλοι και πρακτικοί εσωτερικοί χώροι του μουσείου ή ο καταπληκτικός εξωτερικός κήπος όπου χαιρόσουν να κάθεσαι με τις ώρες, αλλά το εκθετήριο του μουσείου. Ένας αρκετά μεγάλος χώρος όπου μπορούσες να βρεις κάθε είδους χρηστικό αντικείμενο. Από μία απλή κούπα τσαγιού, μέχρι ένα γυναικείο φουλάρι, ένα χαλί ή ένα ωραίο μπουκάλι κρασί τοπικής παραγωγής. Ο αείμνηστος Βαρλάμης θυμάμαι μου εξηγούσε πόσο σημαντικό ήταν ο τόπος να έχει τα δικά του ενθύμια, με ποιότητα και ωραία αισθητική. Οι κάτοικοι της περιοχής είχαν αγκαλιάσει αυτή την κίνηση που όχι μόνο εξασφάλιζε μία μικρή έστω δυνατότητα τοπικής παραγωγής, αλλά το κάθε αντικείμενο ήταν μία ζωντανή διαφήμιση της περιοχής τους.
Το αναφέρω αυτό γιατί ο στο άρθρο του Πειραματικού Εργαστηρίου για την αξιοποίηση του παλιού δικαστικού μεγάρου αναφέρεταιη δημιουργία μίας αντίστοιχης μονάδας παραγωγής και για την Βέροια, που θα εξασφαλίσει για την πόλη μας ένα σύνολο ποιοτικών ενθυμίων (souvenirs) ενώ θα αποτελέσει και μία πηγή εσόδων. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι με τον καλύτερο τρόπο να αξιοποιηθεί το παλιό δικαστικό μέγαρο, εάν δεν βρεθεί ένας τρόπος να έχει έσοδα, τότε σύντομα θα “μαραθεί” και από στολίδι θα γίνει βάρος.
Όσο για την πρόταση της κυρίας Πάπαρη για δημιουργία δημοτικής πινακοθήκης, την καλώ να επισκεφθεί την δημοτική πινακοθήκη της Θεσσαλονίκης, ή και των Αθηνών που μάλιστα έχουν έργα καταξιωμένων Ελλήνων ζωγράφων πολλών δε και με διεθνή καριέρα. Είμαι βέβαιος ότι αυτό που θα αντικρύσει η κυρία Πάπαρη θα την κάνει να αλλάξει γνώμη.
Ο μόνος λόγος που πιστεύω ότι μπορεί να ευδοκιμήσει η πρόταση με τα έργα Βαρλάμη στο κτήριο από τις συλλογές Μέγας Αλέξανδρος και Απ. Παύλος, είναι η γεωγραφική τοποθεσία του κτιρίου. Το γεγονός δηλαδή ότι το κτίριο βρίσκεται ανάμεσα στο Βήμα του Απ. Παύλου και την Εβραϊκή Συναγωγή, σίγουρα θα αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες, αλλά και ελκυστικό προορισμό για τα τουριστικά γραφεία.
Από την άλλη έχοντας στην Βεργίνα τον Μέγα Αλέξανδρο της αρχαιότητας και βάζοντας στο δικαστικό μέγαρο μία σύγχρονη εκδοχή του Μακεδόνα στρατηλάτη όπως την εμπνεύσθηκε ο συμπατριώτης μας Βαρλάμης, σίγουρα θα ερεθίσει το ενδιαφέρον.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι οι εκπρόσωποι του αείμνηστου Βαρλάμη, σίγουρα κάνανε την κίνηση καλής θέλησης με την υποσχόμενη δωρεά των έργων, το ζήτημα είναι τώρα η δημοτική αρχή να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία για το καλό της πόλης μας.
Και σε αυτό το σημείο να μην ξεχνάμε ότι η πόλη μας η Βέροια έχει την μοναδικότητα να έχει πολύ έντονα τα ίχνη των δύο μεγάλων αυτών ιστορικών προσωπικοτήτων, του Μεγαλέξανδρου και του Απ. Παύλου ενώ για καλή μας τύχη έλκει την καταγωγή του και ο μεγάλος διεθνούς φήμης καλλιτέχνης ο αείμνηστος Βαρλάμης που έχει κάνει δύο τεράστιες καλλιτεχνικές συλλογές με τα ιστορικά αυτά πρόσωπα. Ας μην αφήσουμε να πάει χαμένη αυτή η μοναδική ευκαιρία για την πόλη μας.
