Αγαπητοί γονείς, δάσκαλοι και παιδιά
Σήμερα, με το χτύπημα του κουδουνιού, με τον πρώτο ψαλμό και τον εθνικό μας ύμνο στο τέλος παράλληλα με την έπαρση της σημαίας, σήμανε η εναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.
Χαρά και ανυπομονησία για τους περισσότερους, θλιψη για πολλούς συνανθρώπους στις πληγείσες περιοχές όπου τα σχολεία δεν διακρίνονται ακόμη κάτω από νερά. Ανάμεικτα τα συναισθήματα, πολλές οι σκέψεις.. Αυτή που υπερτερεί έχει να κάνει με μια λέξη: «ανθρωπιά». Κατεληξα πια πως η εφαρμογή της είναι η μόνη ελπίδα για το αύριο, για τη χώρα μας, για εμάς τους ίδιους.. Άραγε αυτη η λέξη υπάρχει πλέον στα σχολικά βιβλία η αντικαταστάθηκε με άλλες δύσκολες και περίεργες που τις βαριούνται τα παιδιά γιατί δε μιλάνε στην ψυχή τους; Δάσκαλοι και γονείς, μεγάλο το έργο σας, καθημερινό, όχι μόνο 11 Σεπτεμβρίου με 15 Ιουνίου..
Παιδιά μου, να μη σταματάτε να ελπίζετε και να παλεύετε για εσάς και για ένα καλύτερο αύριο! Είμαστε κοντά σας! Καλη σχολικη χρονια! Καλη αρχή με υγεία και φώτιση!
