Το βράδυ της Πέμπτης, 3ης Αυγούστου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων στη σειρά των διαδικτυακών εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» ανέπτυξε το πρώτο μέρος της ομιλίας του με θέμα: «Οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας μας».
Με την ευκαιρία της Θεομητορικής Εορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, πραγματοποιεί ένα νοερό προσκύνημά σε κάποιες από τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας μας, μέσα από την εβδομαδιαία εκπομπή του με τίτλο: «Επισκοπικός Λόγος», η οποία μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Ὁ μήνας Αὔγουστος εἶναι συνδεδεμένος ὄχι μόνο στή λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλλά καί στή σκέψη καί τήν ψυχή τοῦ κάθε πιστοῦ καί τήν παράδοσή μας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα ὅλων τῶν χριστιανῶν.
Ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο συνδέεται ἡ Παναγία μας μέ αὐτόν τόν μήνα εἶναι ἡ μεγάλη Θεομητορική ἑορτή, ἡ ἑορτή τῆς ἐνδόξου Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία δεσπόζει στό μέσον τοῦ Αὐγούστου, ἀλλά καί ἡ ἀπόδοση αὐτῆς τῆς ἑορτῆς, πού ἑορτάζεται στίς 23 Αὐγούστου, καί ἀκόμη ἡ ἑορτή τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας της Ζώνης στόν ἱερό ναό τῆς Παναγίας τῶν Χαλκοπρατείων μέ τήν ὁποία κλείνει ὁ μήνας Αὔγουστος.
Ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καθιερώθηκε ἀρχικά τόν 5ο αἰώνα στήν Παλαιστίνη ἀπό ὅπου καί διαδόθηκε στίς ὑπόλοιπες περιοχές. Ὁ ἐπίσημος ἑορτασμός της στίς 15 Αὐγούστου ὁρίσθηκε τόν 6ο αἰώνα μέ διάταγμα τοῦ βυζαντινοῦ αὐτοκράτορος Μαυρικίου, μέ τό ὁποῖο καθοριζόταν ὁ ἑορτασμός κατά τήν ἡμέρα αὐτή σέ ὁλόκληρη τή βυζαντινή αὐτοκρατορία. Ἀπό τήν ἴδια ἐποχή προέρχονται καί οἱ πρῶτες μαρτυρίες γιά τή νηστεία, ἡ ὁποία προηγεῖτο τῆς ἑορτῆς, προκειμένου νά τιμηθεῖ περισσότερο ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί νά προετοιμασθοῦν οἱ πιστοί ψυχικά καί σωματικά γιά τή μεγάλη ἑορτή. Στόν 9ο αἰώνα ἕνας ἄλλος βυζαντινός αὐτοκράτορας, ὁ Λέων Στ´ ὁ Σοφός, συνήνωσε τήν πενθήμερη νηστεία πού προηγεῖτο τῆς δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, ἀπό τήν 1η μέχρι τίς 5 Αὐγούστου, μέ τήν ἑπταήμερη νηστεία γιά τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως, καί ἔτσι καθιερώθηκε ἡ δεκατετραήμερη νηστεία πρός τιμήν τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία μάλιστα σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Συμεών ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης ἐνήστευε κατά τόν καιρό τῆς κοιμήσεώς της.
Μέ τόν τρόπο αὐτό ἡ τιμή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου γιά τήν Κοίμησή της κάλυπτε τό πρῶτο ἥμισυ τοῦ Αὐγούστου, καί ὑπῆρξε ἀφορμή γιά τή συγγραφή πολλῶν ὁμιλιῶν ὄχι μόνο ἀπό τούς μεγάλους πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀλλά καί ἀπό πολλούς βυζαντινούς λογίους καί ὑμνογράφους, οἱ ὁποῖοι συνέθεσαν θαυμάσιους ὕμνους πρός τιμήν της, ἀνάμεσα στούς ὁποίους καί οἱ δύο Παρακλητικοί Κανόνες, τούς ὁποίους ψάλλουμε σήμερα ἐναλλάξ κάθε ἀπόγευμα τοῦ Δεκαπενταυγούστου, ὅπως συνηθίζουμε νά ὀνομάζουμε αὐτή τήν περίοδο, ἀλλά καί τά Ἐγκώμια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατά μίμηση τῶν Ἐγκωμίων τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς.
Στό τέλος τοῦ 13ου αἰῶνος ὁ αὐτοκράτορας Ἀνδρόνικος Β´ μέ χρυσόβουλλο λόγο του ἐπεξέτεινε τόν ἑορτασμό τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καθ᾽ ὅλο τόν μήνα Αὔγουστο, εἰς ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης πρός τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία μέ πολλούς καί θαυμαστούς τρόπους ἔσωσε τήν Κωνσταντινούπολη ἀπό ἐχθρικές ἐπιδρομές καί φυσικές καταστροφές.
Ἀμέτρητα εἶναι ἄλλωστε τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτέλεσε καί ἐπιτελεῖ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἀμέτρητες καί οἱ ἱερές εἰκόνες της, τίς ὁποῖες ἀνιστόρησε ἡ ἀγάπη τῶν πιστῶν τέκνων της καί διά τῶν ὁποίων ἡ Παναγία δέν ἔπαυσε νά θαυματουργεῖ καί νά μεταδίδει τή χάρη καί τήν εὐλογία της στούς ἀνθρώπους πού τήν ἐπικαλοῦνται. Κάποιες ἀπό αὐτές ἀποδίδει ἡ παράδοση στόν χρωστήρα τοῦ ἁγίου εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος γνώρισε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί Ἐκείνη, σύμφωνα μέ τήν παράδοση, τοῦ ἀφηγήθηκε πολλές λεπτομέρειες γιά τή ζωή τοῦ Κυρίου μας, τίς ὁποῖες συμπεριέλαβε στό ἱερό Εὐαγγέλιό του. Ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Λουκᾶς ζωγράφισε τό ἱερό πρόσωπό της στίς πρῶτες εἰκόνες της, στόν τύπο μάλιστα τῆς Ὁδηγητρίας, μέ τήν Παναγία νά κρατᾶ στήν ἀγκάλη της τόν Χριστό, ὅπως ψάλλουμε καί στό γνωστό μεγαλυνάριό της: «Ἄλαλα τά χείλη τῶν ἀσεβῶν τῶν μή προσκυνούντων τήν εἰκόνα σου τήν σεπτήν, τήν ἱστορηθεῖσαν ὑπό τοῦ Ἀποστόλου, Λουκᾶ ἱερωτάτου, τήν Ὁδηγήτρια.
Κάθε σχεδόν ἱερή εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἔχει μία θαυμαστή ἱστορία. Κάποιες ὅμως ἔχουν μία ἰδιαίτερη ἱστορία πού ἀξίζει νά τήν γνωρίσουμε, τιμώντας ἔτσι καί ἐμεῖς αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου, κατά τίς ὁποῖες ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι καί ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τιμοῦμε τήν Παναγία μας, τά ἄπειρα θαύματά της καί τήν χάρη της.
