Εις Μνήμην, το ποίημα που συνθέσαμε από κοινού 33 ποιητές, εν έτη 2015, κερνώντας στην Ποίηση Άνοιξες!

''α φ η σ τ ε  ε ν α  σ τ ί χ ο  σ τ η ν  α ν ο ι ξ η  σ τ η ν  π ο ι η σ η''

Αφήνει με τον γλυκό ίλιγγο όσων μεταλάβαμε, αχράντων μυστηρίων / Εκείνη την γλυκιά γεύση μαυροδάφνης στον ουρανίσκο / Τη θύμηση της απεραντοσύνης από την ψίχα ανάμεσα στα δόντια / Το λευκό συννεφάκι συνωστισμού στις πολύβουες λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας / Που μας εφέρναν ένα λεπτό πριν τη λιγοθυμία / Μέσα από τα αρώματα της Άνοιξης και τα λιγώματα κορμιών / Ιδρωμένα στο στρίμωγμα, στην έξαψη / Την λαχτάρα της ποίησης ν' ανθεί, να ζωγραφίζει / Να γράφει κάλλη / Οι ποιητές όροφοι κατοίκησης / Δωρητές ''συλλογικού'' και να το / Δεν υπάρχει άλλο πέρασμα πέρα από την άνοιξη.

Να σεβαστώ τα υπόλοιπα / Ανθίζοντας περίλυπος / Να σε παλέψω άνοιξη / Δύο φορές στ' αλώνια / Γιατί βασιλιάδες υπήρξαμε / Κι είχαμε νόμισμα / Τη γύρη λουλουδιών / Που δεν τελειώνει ο πλούτος / Έφηβης αδημονούσας νύφης.

Γι' αυτό σου λέω ανθίζουμε ανάποδα στις ομορφιές / Μες σε κελαηδισμούς φωτός / Μία φορά βασιλιάς και μια ήλιος /Περίληψη των κήπων / Εστεμμένη ανθισμένη απάτη / Αδιέξοδη εποχή / Δρόμος δραπέτης ξέμπαρκων χειλιών / Μπλεγμένος στ’ άσπρα τα φτερά / Ταξιδευτής στις λεύκες / Περίχαρα καρπίζοντας καπνίζοντας.

Άνοιξη επίκτητη / Σε αφουγκράζομαι στα βάθη / Ξυπνώ από τριγμούς / Ανάσες μυρωμένες / Ο λόγος θα 'ναι πάντα ό, τι ανθεί

/ Σαν φυγαδεύεται στα πέταλα / Ζωή γυρνά στα χείλη όσο το γροικώ / Πλημμυρισμένα μάτια από φωτόδεντρα / Ποιήματα που ανθολογούν πάνω στο σώμα.

Είναι τσιγγάνα η Άνοιξη / Έρχεται πρόσφυγας / Και θα μας προσπεράσει / Περιπλανιέται άστεγη / Κυοφορεί χειμώνα / Το θέρος δείχνει γι' άλλοθι / Φθινόπωρο για πλάνη / Φράχτες δεν στήνονται / Κρατούν κρυφές τις σημειώσεις / Λέω να μην παρκάρω τ' ανθισμένο αμάξι μου / Προ των πυλών.

Στις γειτονιές και στις παλιές αυλές / Άνοιξης ρέμα ποταμέ κι ανθηρέ ωκεανέ / Βραχνή φωνή / Μια μαντζουράνα θα κοσμεί το πέτο / Τ' ασήμι θα θωπεύεις.

Τόσα άνθια που έχω δει / Ανθίζω πάλι / Και όλα μου ταιριάζουν

/ Α ! Φόρεσε με άνοιξη / Βιβλίο δ' τάξης / Να μαθητεύσω πρόσφυγας / Χώρες σημαίες / Μάννα αυτοί είμαστε ! / Ο μυστικός δείπνος / Η κορύφωση μυστήριου, που δια-

σχίζει χιλιετίες / Ο Ερμής του Πραξιτέλη / Κακοφτιαγμένος / Ασουλούπωτος / Μαντάτος / Ντυμένος την ενδυμασία πρόσφυγα

/ Να εμπλέκει τους πολιτισμούς / Να κρίνει, να κατακρίνει /

Νοοτροπίες, κοινωνίες / Μια ρουκέτα που εξαπολύεται /

Από τη γη εις στο διάστημα / Σε κάθε ανάσα π΄ ανασαίνει / Ξεμπλέκοντας χρόνους , έθιμα, ποίηση / Και ταξιδεύοντας αιωνιότητα / Κλίνοντας το μάτι μες στην αφοπλιστική του γύμνια / Χωρίς της πονηριάς / Χωρίς ντροπή κι Ευρώπη / Απαλλαγμένος από περιώνυμου κάλλους κλασσικού / Πλησίον μας, ανθρώπινος / Καθώς παπάς της ενορίας.

Ο Άη- Μετανάστης κηρύσσεται άγιος της ηλικίας μας / Του ποιήματος / Έτσι όπως αιωρείται πάνω από μυρωδικούς όλων μας ύπνους / Και μας προτάσσει τη μακρά παλάμη του / Φτιαγμένη τιμίου ξύλου στο σταυρό / Που όλους αναμένει / Αν δεν αφήσουμε ερωτικά στεφάνια / Πατρίδες τις αλήθειες / Διότι τελικώς μάταια πιστεύουμε / Πως έχουμε μάνες, αγαπάμε / Έχουμε ποίηση / Γράφοντας σαν μια παλιά Άνοιξη, Άνοιξη νέα / Κύριο πιάτο ενηλικίωσης!.

Οι ποιητές μεταλαμβάνουν πρώτοι / Διασώζουν την αρχή / Κλαίνε πρώτοι / Ηφαιστιούν στο σύμπαν και / Πληθαίνουν

/ Αν αληθώς κάθε ημέρα / Είναι ''Ημέρα Ποίησης''

'' Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ι Κ Ο Υ ''

Σωτήρης Παστάκας, Δημήτρης Τρωαδίτης, Θοδωρής Αργυρόπουλος, Ιωάννα Λάζου, Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, Χρύσα Φραγκιαδάκη, Μαριάνθη Πλειώνη, Μαρία Γκουτζαμάνη, Παναγιώτης Αντωνόπουλος, Δημήτρης Γαλάτης, Ιφιγένεια Σιαφάκα, Αλέξανδρος Βαναργιώτης, Αθηνά Τιτάκη, Οδυσσέας Νασιόπουλος, Δέσποινα Καϊτατζή Χουλιούμη, Χρήστος Γάλλιος, Θωμάς Δημητρίου Τυπάλδος, Λουκία Πλυτά, Ειρήνη Ιωαννίδου, Αγαθοκλής Αζέλης, Θανάσης Τριανταφύλλου, Θεόδωρος Μπασιάκος, Εύα Παπαδάκη - Βουγιούκα, Μαίρη Λαρεντζάκη Γκιώνη, Χρίστος Παλαιοπάνος, Αθηνά Ξανθίδου, Γιώργος Αγγελιδάκης, Ευαγγελία Μπεάζογλου, Giancarlo Canallo, Χρύσα Αλεξίου / Ηλίας Τσέχος