Του Κώστα Καραγιάννη
Φυσικός
Ενδιαφέρουσες και σημαντικές πολλές από τις αναλύσεις που ακούμε ή διαβάζουμε αυτές τις μέρες για τον πόλεμοκαι την ειρήνηαλλά, για να αποκτήσουν και να διατηρήσουν το νόημα τους υπάρχει η βασική προϋπόθεση: ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ. Γι αυτό, εμείς οι απλοί πολίτες που δεν διαθέτουμε καμιά θέση εξουσίας παρά μόνον την ταπεινή μας γνώμη, πρέπει να φωνάξουμε όλοι, μα όλοι:Σταματήστε εσείς, τα όργανα εξουσίας, τον πόλεμο γιατί πεθαίνουν άνθρωποι και καταστρέφονται υποδομές. Σταματήστε τον πόλεμο πριν γίνει ανεξέλεγκτος, πριν συσσωρεύσει δεινά που δεν θα μπορούμε να αντέξουμε ή να φανταστούμε ακόμα, πριν εξελιχτεί σε τρίτο και τελευταίο παγκόσμιο. Καθίστε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και βρείτε τα πάραυτα. Μην χρησιμοποιείτε τους λαούς σαν αναλώσιμα είδη και σαν ασπίδες προκειμένου να κερδίζετε χρόνο και να εξυπηρετήσετε αυτά που μεγαλόσχημα και βερμπαλιστικά αποκαλείτε «Γεωπολιτικά συμφέροντα»! Και, να το πούμε πρώτα απ’ όλα στις διάφορες περιφερόμενες πολιτικές μαριονέτες, (κυρίως της δικής μας, της δύσμοιρης Ευρώπης των δύο παγκοσμίων πολέμων), που δεν μπόρεσαν να τον αποτρέψουν,να τρέξουν με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή των πυραύλων,να βοηθήσουν,παντί τρόπω, να σταματήσει και όχι να τον τροφοδοτούν με νέα οπλικά συστήματα πιο καταστροφικά και θανατηφόρα και με περισσότερα δις.
Που είναι άραγεεκείνοι, οι αλήστου μνήμης, οι κομπορρήμονες αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έκαναν μπούλιγκ στη μικρή Ελλάδα, όταν βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και χρειάστηκε την οικονομική τους στήριξη,να σπεύσουν με το αλαζονικό και αυταρχικό τους ύφος να σταματήσουν με την ίδια θέρμη τον πόλεμο; Δεν θα δείξουν,έστω στο και πέντε των δραματικών εξελίξεων,πως μπορούν να ορθώσουν κάποιοπολιτικό ανάστημα και απέναντι στα μεγάλα αφεντικά και «στο σύστημα της διακρατικής δομής» του οποίου αποτελούν οργανικά στοιχεία, προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι πολύ σύντομα θα τους ζητήσουν ευθύνες;
Ας σταματήσουν τουλάχιστον να υπόσχονται νέα φαραωνικά εξοπλιστικά προγράμματα, τα οποία αντί να μας φέρουν πιο κοντά, μας απομακρύνουν απόαυτό που ήλπιζε πως θα συμβεί κάποτε ο Α. Αϊνστάιν και ελπίζουμε όλοι μας δηλαδή:να ξυπνήσει η συνείδηση και η λογική των λαών, για να μπορέσουμε να φτάσουμε σ’ ένα νέο στάδιο της ζωής των εθνών, όπου οι άνθρωποι θα βλέπουν τον πόλεμο σαν μια ακατανόητη παραφροσύνη των προγόνων τους.