Η τρίτη ποιητική συλλογή του Πασχάλη Κατσίκα, με τα δύο προηγούμενα '' Τεταρτημόρια '', Παρατηρητής της Θράκης 2019 και '' Ρετάλια '', Γράφημα 2020, που ακόμα, νιώθω, να αναζητά το στίγμα του, τον ελεύθερο δρόμο, τα αλώνια του αίματός και τους άγγελους λόγους του. Ο Ποιητής δεν αγνοεί διόλου το προδιαγεγραμμένο τέλος μίας αρχής, που αυτό δυσκολεύει περισσότερο το νου παρά την καρδιά -αυτή- έστω κι αν συνοδεύεται από μάρτυρα χρόνο κι ανώφελα ωφέλιμο Εγώ κι ορίζεται με ηλικίες χώματος, διαρκούς φωτεινότητας κι απέραντης αναζήτησης παρήγορης συντροφικότητας, συνεχίζει. Η Εύα, σαν πειραγμένη ύπαρξη, θα ακολουθεί τα λάθη του ανδρός και και θα απολιθώνεται στον μάστορα γλύπτη, στον κηφήνα, στη βίαιη διαιώνιση ειδών, αναγιγνώσκοντας την ποίηση σαν κλαμένο μωρό, καθώς η ζωή δεν θα μας λαμβάνει υπ΄ όψει, ενώ οι κρατούντες ινία του κόσμου είναι κατώτεροι ίππων και όνων, πρώτη ανάγκη ο εξευτελισμός τους, γιατί '' Το Κοιμώμενο Τσίρκο '' εύκολα νανουρίζει και ποτέ δεν ξυπνά τον πελάτη! Οι καρποί, σαν φάλαγγες γεύσεις, τρυφερά σαπίζουν το στόμα, οι ρωγμές δεν έχουν ψυχές και η ''γαμημένη συνήθεια'' δεν λέει να γιορτάσει την αιώνια ημερότητα, ρυπαίνοντας το άδειο κενό των ιών, το πιο κατάμαυρο πλάσμα, αμάρτημα, τη συναλλαγή! Τα 39 ποιήματα της συλλογής ασφυκτιούν σαν σημερινοί κόσμοι και κρίμα, δεν ρημάζουν τον πόλεμο και όλο τον καλούν... Ενδεικτικά δυο ποιήματα από τη συλλογή.
