Στον όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, ενώ στο αρχιερατικό συλλείτουργο έλαβαν ακόμη μέρος οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, Άρτης κ. Καλλίνικος, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος και Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος. 

Να σημειωθεί ότι ο Σεβασμιώτατος δεν θα δεχθεί ευχές σήμερα το απόγευμα στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά όπως είθισται. 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγώ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστιν δοῦλος μεί­ζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ».Ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρ­τυ­ρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμο­νος σήμερα καί ἡ Ἐκκλησία μας, τιμώ­ντας τήν ἱερά καί παμφαῆ μνήμη του, τόν προβάλλει ὡς πρότυπο πιστοῦ μαθητοῦ τοῦ Κυρίου μας, ὡς πρότυπο δηλαδή γιά κάθε χριστια­νό, ὁ ὁποῖος δέν θέλει νά φέρει μόνο τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, δέν θέλει νά εἶναι χριστιανός στή θεωρία ἀλλά καί στήν πράξη, θέ­λει καί νά ζεῖ ὄντως κατά Χρι­στόν.

Καί πῶς τό ἐπέτυχε αὐτό ὁ ἑορ­τα­ζόμενος ἅγιος Παντελεήμων, ὥστε νά προβάλλεται ὡς πρότυπο καί γιά τή δική μας ζωή;

Τό ἐπέτυχε, γιατί εἶχε πάντοτε κατά νοῦν τόν λόγο τοῦ Κυρίου, τόν ὁποῖο ὑπενθύμισε καί σέ μᾶς σήμερα ὁ Χριστός διά τοῦ εὐαγ­γε­λικοῦ ἀναγνώσματος: «Μνημο­νεύ­­­ετε τοῦ λόγου οὗ ἐγώ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ». «Νά ἔχετε ζωντα­νή τήν ἀνάμνηση τοῦ λόγου τόν ὁποῖο σᾶς εἶπα», λέγει ὁ Χριστός στούς μαθητές του, λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος του. «Δέν ὑπάρχει δοῦ­λος ὁ ὁποῖος νά εἶναι ἀνώτερος ἀπό τόν κύριό του».

Δοῦλος Χριστοῦ εἶναι κάθε πι­στός, ὄχι βεβαίως μέ τήν κοσμική ἔννοια τοῦ δού­λου, καθώς εἶναι συγχρόνως καί ἀπελεύθερος Χρι­στοῦ, ὁ ὁποῖος τόν ἐλευθέρωσε ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά μέ τήν ἔννοια ὅτι πι­στεύει στόν Χριστό ὡς Κύριο καί Θεό του καί ἐπιθυμεῖ νά εὑρίσκε­ται πάντοτε μαζί του καί νά ἐφαρ­μόζει τίς ἐντολές καί τό θέλημά του ὄχι ἀπό φόβο ἀλλά ἀπό ἀγά­πη.

Μέ αὐτή τή συναίσθηση ἔζησε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Παντελεή­μων τή σύντομη ἐπίγειο ζωή του. Ἡ μόρφωσή του, ὁ πατρικός του πλοῦτος, ἡ κοινωνική θέση καί ἡ τιμητική γιά τά ἀνθρώπινα μέτρα ἰδιότητα τοῦ ἰατροῦ τοῦ Ρω­μαίου αὐτοκράτορος Διοκλητια­νοῦ δέν τόν ἐμπόδισαν νά αἰσθά­νεται δοῦ­λος Ἰησοῦ Χριστοῦ, οὔτε τόν ἔκα­ναν νά αἰσθάνεται ἐγωι­στικά αὐ­τάρ­κης καί νά ἀπο­δίδει τίς ἰάσεις πού ἐπιτελοῦσε στίς δικές του ἐπιστημονικές γνώ­σεις καί θερα­πευτικές ἱκανότητες καί ὄχι στή δύναμη καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἐπεδίωκε καί προσπα­θοῦ­σε καί ἀγωνιζόταν ὁ νεαρός Πα­ντο­λέων νά ζεῖ κατά Χριστόν, ἔστω καί ἄν γνώριζε πολύ καλά ὅτι τό τίμημα τῆς πί­στε­ώς του θά ἦταν τά βασανιστήρια καί τό μαρ­τύριο. Μνημόνευε καί αὐτός κα­θη­­μερινά τόν λόγο τοῦ Κυρίου «οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ· εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσιν», καί ποθοῦσε νά ἀποδείξει τήν πιστότητά του στόν Χρι­στό ὄχι μόνο μέ τή ζωή ἀλλά καί μέ τόν θάνατο γιά τήν ἀγάπη του. 

Ἔτσι τό τίμημα τοῦ μαρτυρίου, τό ὁποῖο ὑπέστη ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος, μετεβλήθη εἰς οὐράνια τιμή καί ἔπαινο καί ὁμολογία τοῦ Θεοῦ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, καθώς λίγο πρίν ἀπό τό μαρτύριο καί ἀφοῦ εἶχε ὑπομείνει πολλά καί πο­λυώδυνα βασανιστήρια, ἀκού­σθη­κε φωνή ἀπό τόν οὐρανό, ἡ ὁποία ἔλεγε: «Εἰσηκούσθη ἡ προ­σευχή σου καί ὅλα ὅσα ἐζήτησες θά γίνουν. Ἀπό τώρα δέν θά ὀνο­μάζεσαι Παντο­λέ­ων ἀλλά Παντε­λεή­μων, διότι ὅσοι θά ἐπικαλοῦ­νται τό ὄνομά σου θά εὑρίσκουν διά τῶν πρεσβειῶν σου εὐσπλαγ­χνία καί ἔλεος».

Αὐτή ἡ φωνή θά ἀκουσθεῖ σέ λίγο καί γιά σένα, ὄχι γιά νά σέ μετονομάσει οὔτε γιά νά σοῦ πα­ρά­σχει τήν χάρη τῶν ἰάσεων, ἀλλά γιά νά σοῦ δώσει μία ἄλλη χάρη, ἐξίσου ὑψηλή καί μεγάλη, γιά νά σέ διαβεβαιώσει ὅτι εἰση­κούσθη ἡ προσευχή σου, γιά νά σοῦ δώσει διά τῶν χειρῶν τοῦ Ἐπι­σκό­που σου τή χάρη τοῦ πρώ­του βα­θμοῦ τῆς ἱερωσύνης καί νά σέ καταστήσει διάκονο τοῦ Ὑψί­στου.

Σέ γνωρίζω ἀπό πολλῶν ἐτῶν, ἀπό τά μαθητικά σου χρόνια, καί παρακολούθησα τήν ἐξέλιξη καί τήν πρόοδό σου ὄχι μόνο στίς σπουδές σου ἀλλά καί στήν ἐν Χρι­στῷ ζωή. Εἶδα τήν ἀγάπη σου γιά τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία, τή σταθερότητά σου, τήν προσεκτική ζωή σου, τόν πόθο σου γιά τήν ἀφιέρωση στόν Θεό καί τή δια­κο­νία του. 

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἔκανες τό πρῶτο βῆμα πρός τήν ἀφιέρωση στόν Θεό, ἀνταποκρινόμενος στήν κλήση πού ἀπό ἐτῶν αἰσθανόσουν στήν ψυχή σου καί ἐνδυόμενος τό μοναχικό ἔνδυμα στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ. Καί σήμερα ὁ Θεός σέ ἀξιώνει νά λάβεις κατά τή μεγάλη αὐτή ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας μας, κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, πρός τόν ὁποῖο ἀπέβλεπες, τόν ὁποῖο ποθοῦσες καί γιά τόν ὁποῖο προετοίμαζες μέ συνέπεια καί ζῆλο τόν ἑαυτό σου τά τελευταῖα χρόνια, τόσο μέ τίς προπτυχιακές καί μεταπτυχιακές σου σπουδές στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. ὅσο καί μέ τόν προ­σω­πικό σου ἀγώνα γιά τήν κατά Θεόν ζωή.

Μήν παύσεις ποτέ στή ζωή σου νά εὐγνωμονεῖς τόν Θεό πού σέ ἀξιώνει σήμερα αὐτῆς τῆς μεγά­λης τιμῆς. Ἀγω­νίζου διαρκῶς γιά νά τόν εὐχαριστεῖς καί νά τόν δοξάζεις μέ τή ζωή σου, μέ τήν ἀναστροφή σου, μέ τόν ζῆλο σου, μέ τήν προσπάθειά σου νά διατη­ρεῖς τόν ἑαυτό σου καθαρό ἀπό τά τοῦ κόσμου καί τῶν ἐπιθυμιῶν του, μέ τήν ὑπακοή καί τήν ταπεί­νωσή σου στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί στήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπί­σκο­πό σου. Ἀγωνίζου νά αὐξάνεις καθημερινά τήν ἀγάπη σου γιά τόν Θεό καί τήν διακονία του, νά καλλιεργεῖς τόν πόθο σου γιά τή λατρεία τοῦ Θεοῦ καί νά προ­σπαθεῖς μέ κάθε τρόπο νά εὐαρε­στεῖς τόν Θεό, ὥστε καί νά δια­τη­ρή­σεις καί νά αὐξήσεις τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού λαμβάνεις σήμερα, καί νά ἀποδειχθεῖς ἀντάξιος τῆς τιμῆς πού σοῦ κάνει ὁ Θεός, χαρο­ποιώντας καί ὅλους ἐμᾶς πού σέ γνωρίζουμε ἀπό πολλῶν ἐτῶν, πού σέ ἀγαποῦμε καί παρακολου­θή­σαμε μέ στοργή τήν πορεία σου μέχρι σήμερα.

Στή νέα σου ζωή ὡς διάκονος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, θά σέ ἐνι­σχύουν οἱ πρεσβεῖες τοῦ ἑορτα­ζομένου ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί τοῦ προστάτου σου ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωρ­γίου τοῦ τροπαιοφόρου. Θά σέ συνοδεύουν καί θά στηρίζουν οἱ εὐ­χές τῶν συλλειτουργούντων καί συμπροσευχομένων Σε­βα­σμι­ω­­τάτων ἁγίων Ἀρχιερέων, μαζί μέ τίς δικές μου πατρικές εὐχές καί προσευχές, τίς εὐχές τοῦ Καθη­γου­μένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Δοβρᾶ καί πνευματικοῦ σου πα­τρός, Ἀρχιμανδρίτου π. Παντελεή­μο­νος Κορφιωτάκη, ὁ ὁποῖος ἀπό παιδί σέ στήριξε μέ πολλή ἀγάπη καί σέ καθοδήγησε μέ σύνεση στήν πνευμα­τική σου πορεία, ἀλλά ὅλων τῶν συμπροσευχομένων πα­τέρων, τῶν εὐλαβῶν γονέων σου καί παπούδων, τῶν οἰκείων καί τῶν φίλων σου καί ὅλων ὅσων προσῆλθαν σήμερα γιά νά συμπρο­σευχηθοῦν κατά τή μεγάλη αὐ­τή ἡμέρα τῆς ζωῆς σου. 

Καί εὔχομαι πατρικά καί ἀπό καρδίας νά ἀξιωθεῖς νά ἀναδει­χθεῖς ἄξιος τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ καί νά εὐαρεστεῖς ἐνώπιόν του μέ τή διακονία σου καί τή ζωή σου.