Μπαίνοντας στο τελευταίο ξενοδοχείο ήταν αποφασισμένος να τους πείσει να τον βάλουν οπουδήποτε να κοιμηθεί έστω και για λίγο. Ρώτησε λοιπόν στην ρεσεψιόν και του απάντησαν για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει χώρος πουθενά.

Ο τύπος απογοητεύτηκε και είπε στον ρεσεψιονίστ:

- «Δεν μπορεί, σκέψου λίγο, κάπου θα υπάρχει ένα δωμάτιο ή έστω ένα κρεβάτι οπουδήποτε!»

- «Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ένα δίκλινο και το έχει πάρει ένας νεαρός μόνος του. Είναι συχνός πελάτης και καλόβολος! Δεν νομίζω να έχει πρόβλημα να το μοιραστεί μαζί σας, έτσι θα του έρθει και πιο οικονομικά!»

- «Τέλεια!»

- «Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα! Ροχαλίζει τόσο δυνατά που μας κάνουν παράπονα από τα διπλανά δωμάτια. Οπότε δεν νομίζω να καταφέρετε να κοιμηθείτε εκεί.»

- «Δεν υπάρχει πρόβλημα! Θα το πάρω.»

Ενημέρωσαν τον πελάτη, δέχτηκε κι εκείνος, οπότε ανέβηκε και ο άλλος να κοιμηθεί. Το επόμενο πρωί κατέβηκε ο τύπος στην ρεσεψιόν και τον ρώτησε ο υπάλληλος αν κατάφερε να κοιμηθεί έστω λίγο.

- «Ναι, μια χαρά κοιμήθηκα, σαν πουλάκι!»

- «Μα καλά, πως το καταφέρατε αυτό με τόσο δυνατό ροχαλητό;»

- «Μα δεν ροχάλιζε καθόλου! Όταν μπήκα στο δωμάτιο, εκείνος είχε ήδη ξαπλώσει. Του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και του είπα:

- “Καληνύχτα κούκλε μου”! Όπως καταλαβαίνεις, όλη τη νύχτα είχε το νου του μην τον “πειράξω” κι έτσι δεν κοιμήθηκε!»