– Βέβαια, το αγρόκτημά μου είναι εκεί κοντά, ελάτε μαζί μου. Το πρόβλημα μου όμως είναι πώς θα κουβαλήσω τα ψώνια μου, απαντά εκείνος.
Ο χωρικός εντυπωσιάστηκε, την ευχαρίστησε για την ιδέα και συνέχισαν μαζί. Σε κάποια στιγμή, ο χωρικός πρότεινε να κόψουν δρόμο. Οπότε η γιαγιά του λέει:
– Α όχι, από εκεί είναι ερημιά. Ποιος με διαβεβαιώνει ότι καθοδόν δεν θα με στριμώξετε, κι αφού μου σηκώσετε το φουστάνι, θα μου κάνετε ένας Θεός ξέρει τι…
Ο χωρικός χωρίς να θέλει να την προσβάλλει τής απαντάει:
– Θεέ και Κύριε, πώς θα μπορούσα να σας κάνω τέτοιο, αφού μεταφέρω 5 κιλά μπογιά, δύο κότες, μια χήνα; Θα χάσω τα πτηνά μου…
– Απλούστατο, απαντά εκείνη. Θα ακουμπήσετε κάτω τη χήνα, θα την καλύψετε με τον άδειο κουβά, θα βάλετε από πάνω το κουτί της μπογιάς και εγώ θα κρατάω τις κότες!
