Μάλιστα, αν και οι ιδιότητες του βιοκαυσίμου ποικίλλουν σε έναν βαθμό ανάλογα με την ποικιλία του καφέ, τελικά οποιοσδήποτε καφές φαίνεται πως είναι κατάλληλος για την παραγωγή βιοκαυσίμων, ακόμη και ο ντεκαφεϊνέ.
Οι ερευνητές του Κέντρου Βιώσιμων Χημικών Τεχνολογιών του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Μπαθ, με επικεφαλής τον δρ. Κρις Τσακ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα ενέργειας και καυσίμων "Energy and Fuels" της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας, εξήγαγαν έλαιο από τα κατακάθια των αλεσμένων κόκκων του καφέ, αφού τα βούτηξαν σε έναν οργανικό διαλύτη.
Στη συνέχεια, το έλαιο καφέ μετατράπηκε με την κατάλληλη χημική επεξεργασία (μετεστεροποίηση) σε βιοκαύσιμα.
Όπως είπε ο Τσακ, «περίπου οκτώ εκατομμύρια τόνοι καφέ παράγονται παγκοσμίως κάθε χρόνο και τα υπολείμματα του επεξεργασμένου καφέ περιέχουν έλαιο σε ποσοστό έως 20% ανά μονάδα βάρους.
Αυτό το έλαιο έχει παρόμοιες ιδιότητες με τις ενεργειακές καλλιέργειες που σήμερα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Όμως ενώ οι τελευταίες καλλιεργούνται ειδικά για τη δημιουργία καυσίμων, τα υπολείμματα του καφέ πετιούνται ως άχρηστα. Αν τα χρησιμοποιήσουμε, υπάρχει πραγματικά η δυνατότητα να παράγουμε ένα αληθινά βιώσιμο βιοκαύσιμο δεύτερης γενιάς».
Σύμφωνα με τους βρετανούς ερευνητές, ενθαρρυντικό στοιχείο τόσο για τους παραγωγούς βιοκαυσίμων, όσο και για τους χρήστες τους, είναι ότι, ανεξάρτητα από το είδος του καφέ («Ρομπούστα», «Αράμπικα» κ.α.), σε γενικές γραμμές το παραγόμενο βιοκαύσιμο έχει τις απαραίτητες προδιαγραφές για ένα αυτοκίνητο.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι στο μέλλον το βιοκαύσιμο από καφέ θα αποτελέσει (σχετικά μικρό) μέρος του συνολικού ενεργειακού μίγματος, ενώ θα μπορεί να παράγεται σε μικρή κλίμακα από καφεκοπτεία, που έχουν άφθονη την πρώτη ύλη, ώστε να παράγουν μόνα τους καύσιμα για τα αυτοκίνητά τους.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ένα συνοικιακό καφεκοπτείο μπορεί να παράγει περίπου δέκα κιλά υπολειμμάτων καφέ ημερησίως, από τα οποία είναι δυνατό να παραχθούν γύρω στα δύο λίτρα βιοκαυσίμων.
Επίσης, μπορεί να στηθεί ένα δίκτυο συλλογής υπολειμμάτων καφέ από τα κατά τόπους καφεκοπτεία και η μεταφορά τους σε μια κεντρική μονάδα παραγωγής βιοκαυσίμων.
Εξάλλου, μια όχι αμελητέα ποσότητα υπολειμμάτων καφέ δημιουργείται από τις βιομηχανίες του κλάδου, οι οποίες επίσης πετούν ως ακατάλληλους για επεξεργασία ουκ ολίγους κόκκους καφέ.