Οι επιστήμονες εξέτασαν συνδυαστικά τα στοιχεία 25 προγενέστερων κλινικών μελετών καθώς και εθνικά στοιχεία από τη Σουηδία, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η μετρημένη κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να δράσει προστατευτικά εναντίον των ισχαιμικών εγκεφαλικών.
Τα εγκεφαλικά αυτά οφείλονται σε διακοπή της παροχής αίματος σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου λόγω απόφραξης (π.χ. από θρόμβωση ή έμβολο) κάποιας αρτηρίας του.
Αντιθέτως, το αλκοόλ δεν φάνηκε να επηρεάζει τον κίνδυνο αιμορραγικού εγκεφαλικού, που οφείλεται σε ρήξη κάποιας αρτηρίας στον εγκέφαλο.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Εγκεφαλικού (ASA), το περίπου 87% των εγκεφαλικών είναι ισχαιμικά και τα υπόλοιπα αιμορραγικά.
Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση BMC Medicine, έδειξε ακόμα ότι η καθημερινή κατανάλωση μεγαλύτερων ποσοτήτων αλκοόλ (τριών ποτών και πάνω) σχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης και των δύο τύπων εγκεφαλικού επεισοδίου, ιδιαίτερα αιμορραγικού.
Η υπαραχνοειδής αιμορραγία είναι ένας ιδιαίτερος τύπος αιμορραγικού εγκεφαλικού, κατά το οποίο η διαφυγή αίματος δεν παρατηρείται προς τον εγκέφαλο, αλλά στο χώρο που παρεμβάλλεται μεταξύ των τριών περιβλημάτων (λέγονται μήνιγγες) του εγκεφάλου και συγκεκριμένα μεταξύ της χοριοειδούς και της αραχνοειδούς μήνιγγας.
Αυτού του είδους το εγκεφαλικό οφείλεται κυρίως σε τραυματισμό (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις) ή σε ρήξη ανευρύσματος εγκεφάλου. Η δρ Λάρσον και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι οι διαφορές στην κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και στο είδος του εγκεφαλικού, οφείλονται στον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει το αλκοόλ τον οργανισμό.
«Προγενέστερες μελέτες έχουν συσχετίσει την κατανάλωση αλκοόλ με μειωμένα επίπεδα του ινωδογόνου, μίας πρωτεΐνης η οποία κατέχει σημαντικό ρόλο στην πήξη του αίματος», εξήγησε η δρ Λάρσον.
«Η συσχέτιση αυτή μπορεί να εξηγεί την προστατευτική δράση των μικρών ποσοτήτων αλκοόλ έναντι των ισχαιμικών εγκεφαλικών. Όσον αφορά τα αιμορραγικά εγκεφαλικά, αυτά μπορεί να οφείλονται στην αύξηση της αρτηριακής πιέσεως που επέρχεται με τη συστηματική υπερκατανάλωση αλκοόλ».