Αυτό οφείλεται στο ότι όταν το φαγητό μαγειρεύεται σε ξηρή θερμότητα παράγει μία ουσία, η οποία σχετίζεται με την αύξηση του σωματικού βάρους και την αντοχή στην ινσουλίνη, αναφέρουν ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο Mount Sinai στη Νέα Υόρκη.
Η ουσία λέγεται μεθυλγλυοξάλη (methyl-glyoxal ή MG) και είναι ένα είδος τελικού προϊόντος της γλυκοζυλίωσης. Η γλυκοζυλίωση είναι μία χημική αντίδραση κατά την οποία τα μόρια των σακχάρων ενώνονται με αυτά των πρωτεϊνών, δημιουργώντας δομές που μπορεί να βλάψουν την λειτουργία των κυττάρων.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η γλυκοζυλίωση ελαττώνει τους προστατευτικούς μηχανισμούς του οργανισμού που ρυθμίζουν τη φλεγμονή.
Στη νέα μελέτη, οι επιστήμονες του Mount Sinai τάιζαν μία ομάδα ποντικών με διατροφή πλούσια σε μεθυλγλυοξάλη επί τέσσερις γενιές, ενώ μία άλλη ομάδα ποντικιών ακολούθησε διατροφή χωρίς αυτή την ουσία επί τέσσερις γενιές (αυτή ήταν η ομάδα ελέγχου, που χρησιμοποιήθηκε για λόγους σύγκρισης).
Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «PNAS», τα ποντίκια που έτρωγαν την μεθυλγλυοξάλη παρουσίασαν πολύ νωρίς αντοχή στην ινσουλίνη και αυξημένο σωματικό λίπος – κάτι που δεν συνέβη στα ποντίκια της ομάδας ελέγχου.
«Αυτή ήταν μία μακροχρόνια, αλλά ανταποδοτική μελέτη, που έδειξε ότι ένα συγκεκριμένο τελικό προϊόν της γλυκοζυλίωσης το οποίο αφθονεί στα τρόφιμα συμβάλλει στην αύξηση του σωματικού βάρους, στην αντοχή στην ινσουλίνη και στον διαβήτη, αναπαράγοντας αυτό που βλέπουμε ολοένα περισσότερο στους ανθρώπους τις τελευταίες δεκαετίες», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Έλεν Βλασσάρα, καθηγήτρια Ιατρικής, Γηριατρικής, Παρηγορητικής Φροντίδας & Πειραματικού Διαβήτη στην Ιατρική Σχολή του Mount Sinai.
Και συνέχισε: «Η μελέτη μας αποδεικνύει πως η μακροχρόνια κατανάλωση φαινομενικά αθώων ουσιών, όπως ημεθυλγλυοξάλη, μπορεί να ελαττώσει τις φυσικές άμυνές μας εναντίον των μεταβολικών και άλλων νοσημάτων».
Μία άλλη πρόσφατη μελέτη της δρος Βλασάρα και των συνεργατών της έδειξε ότι έστω και λίγο να περιορίσει ένας πάσχων από διαβήτη τύπου 2 τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε τελικά προϊόντα της γλυκοζυλίωσης, θα βελτιωθεί η αντοχή του οργανισμού του στην ινσουλίνη.
«Επί περισσότερο από τρεις δεκαετίες μελετάμε τις επιδράσεις του περιορισμού αυτών των τελικών προϊόντων στον οργανισμό ως τρόπου για να ελέγξουμε την επιδημία του διαβήτη», είπε η δρ Βλασσάρα.
«Έως τώρα, τα ευρήματά μας δείχνουν πως υπάρχει επιτακτική ανάγκη να αλλάξουν πλέον οι συνήθεις διατροφικές συστάσεις και να συσταθεί στον κόσμο να περιορίσει στο διαιτολόγιό του τις ποσότητες των τροφίμων που παράγονται με ξηρή θερμότητα».
Η δρ Βλασσάρα και οι συνεργάτες της συνιστούν αντί να ψήνουμε το φαγητό, να το κάνουμε βραστό, ποσέ ή στον ατμό.