Βέβαια πολλοί δεν γνωρίζουν ότι τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου δεν τον αναπτύσσουν μόνο οι γυναίκες, αλλά και οι άνδρες. Σύμφωνα με διεθνή στατιστικά στοιχεία, το 1% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού αφορούν το «ισχυρό» φύλο αλλά παρότι η νόσος αναπτύσσεται σπανιότερα στους άνδρες, μελέτη που πραγματοποιήθηκε πριν μερικά χρόνια από την Αμερικανική Εταιρεία Χειρουργών Μαστού (ASBS) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχουν λιγότερες πιθανότητες να τη νικήσουν.
Έτσι, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά τα ποσοστά των ανδρών που υποβάλλονται σε προφυλακτική διπλή μαστεκτομή, όπως αποκάλυψε νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό «JAMA Surgery».
Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον δρα Αχμεντίν Τζεμάλ, από την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου (ACS), διαπίστωσε ότι ενώ το 2004 το 3% των ανδρών με καρκίνο μαστού επέλεγαν την προφυλακτική διπλή μαστεκτομή, το 2011 το ποσοστό αυτό είχε ανέλθει στο 5,6%, παρουσιάζοντας άνοδο της τάξης του 86,7%.
Αύξηση παρουσιάζουν και οι διπλές μαστεκτομές στις γυναίκες. Όμως υπάρχουν ορισμένοι ειδικοί που θεωρούν περιττή τη διπλή μαστεκτομή στις γυναίκες, καθώς οι μελέτες που έχουν διενεργήσει δεν έχουν δώσει αρκετά στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η συγκεκριμένη επέμβαση αλλάζει προς το θετικό την εξέλιξη της νόσου. Μια πρόσφατη μελέτη μάλιστα υποδηλώνει ότι η διπλή μαστεκτομή δεν μειώνει τη θνησιμότητα των γυναικών με καρκίνο του μαστού.
«Έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού στις γυναίκες αυξάνεται και λόγω της παχυσαρκίας. Στην επιστημονική κοινότητα κυριαρχεί η πεποίθηση ότι η νόσος αυτή αποτελεί παράγοντα κινδύνου και για τους άνδρες και ο λόγος είναι ότι τα λιποκύτταρα μετατρέπουν τα ανδρογόνα σε γυναικείες ορμόνες, δηλαδή σε οιστρογόνα. Αυτό σημαίνει ότι οι παχύσαρκοι άνδρες έχουν υψηλότερα επίπεδα οιστρογόνων στο σώμα τους», εξηγεί ο χειρουργός δρ Γιώργος Σπηλιόπουλος.
«Τα κύτταρα του μαστού συνήθως αναπτύσσονται και διαιρούνται σε απόκριση στις γυναικείες ορμόνες. Όσο περισσότερα κύτταρα διαιρούνται, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να προκύψουν λάθη κατά τηναντιγραφή του DNA τους. Αυτές οι αλλαγές στο DNA μπορεί να οδηγήσουν τελικά σε καρκίνο».
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι άνθρωποι είναι γενικά πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού ενώ, αντίθετα, η διατήρηση ενός υγιούς βάρους με σωστή διατροφή και τακτική άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση αυτού του κινδύνου, καθώς επίσης και άλλων ασθενειών και καρκίνων.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις ατόμων που τα παραπάνω μέτρα δεν επαρκούν για τη μείωση του πλεονάζοντος βάρους τους. Η βαριατρική χειρουργική αποτελεί τότε την μοναδική λύση στο πρόβλημα.
«Οι χειρουργικές επεμβάσεις απώλειας βάρους αφορούν σε αλλαγές στο πεπτικό σύστημα είτε με περιορισμό της προσλαμβανόμενης ποσότητας τροφής είτε με μείωση της απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών είτε με συνδυασμό και των δύο, προκειμένου ο ασθενής να βοηθηθεί για να χάσει βάρος.
»Όσοι υποβάλλονται σε τέτοιου είδους χειρουργικές επεμβάσεις δεν σημαίνει ότι μπορούν να τρώνε ανεξέλεγκτα, αλλά επιβάλλεται να αλλάξουν εντελώς διατροφική νοοτροπία και να γυμνάζονται συχνά ώστε να διατηρήσουν τα οφέλη που τους προσφέρει η βαριατρική/μεταβολική επέμβαση», τονίζει ο δρ Σπηλιόπουλος.
Έχοντας όμως κάποιος έναν παράγοντα κινδύνου (ή και περισσότερους) για εμφάνιση καρκίνου δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει οπωσδήποτε την ασθένεια, διότι «ακόμα και όταν έχει ένας παράγοντα κινδύνου, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποδειχθεί ότι πράγματι αυτός προκάλεσε τον καρκίνο», καταλήγει.
