Με τον όρο «τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου» οι ειδικοί είθισται να περιγράφουν έναν κίνδυνο ο οποίος μπορεί να αναχαιτιστεί μέσω υγιεινών συνηθειών, όπως η προσεγμένη διατροφή και η άσκηση. Οι περισσότεροι λ.χ. παράγοντες κινδύνου για τα καρδιαγγειακά νοσήματα είναι τροποιήσιμοι και τα Κέντρα Ελέγχου & Πρόληψης των Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ υπολογίζουν ότι αν όλοι έκοβαν το κάπνισμα, πρόσεχαν τη διατροφή τους, γυμνάζονταν κ.λπ., θα αποτρεπόταν τουλάχιστον ο ένας στους τρεις θανάτους από έμφραγμα και εγκεφαλικό.
Για νοσήματα όπως ο καρκίνος του προστάτη, όμως, οι κύριοι τεκμηριωμένοι παράγοντες κινδύνου ήταν έως πρότινος η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή δύο παράγοντες για τους οποίους ουδείς μπορεί να κάνει κάτι, επομένως είναι μη τροποποιήσιμοι.
Το 2003, όμως, άρχισε να αναδύεται ο πρώτος (και μοναδικός έως σήμερα) τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου: η συχνότητα της εκσπερμάτωσης. Οπως είχε τότε δείξει μια αυστραλιανή μελέτη με 2.338 άνδρες που δημοσιεύθηκε στη «Βρετανική Επιθεώρηση Ουρολογίας» (BJU), οι άνδρες οι οποίοι εκσπερμάτωναν συχνά είχαν λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν καρκίνο του προστάτη.
Εναν χρόνο αργότερα δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας» (JAMA) δεύτερη μελέτη, αυτή τη φορά με 29.342 άνδρες, που κατέληξε σε ανάλογα ευρήματα.
Νέα δεδομένα
Τώρα, τα στοιχεία αυτών των μελετών επεκτείνονται και ενισχύονται με τη δημοσιοποίηση πρόσθετων δεδομένων από τους εθελοντές της μελέτης του 2004, οι οποίοι πλέον συμπλήρωσαν 18 χρόνια συμμετοχής σε αυτήν.
Κατά την έναρξη της μελέτης, οι άνδρες είχαν ηλικία άνω των 46 ετών και είχαν υπολογίσει πόσες φορές εκσπερμάτωναν ως νεαροί ενήλικοι (από τα 20 έως τα 29 τους χρόνια) και πόσες στη μέση ηλικία (μετά τα 40 τους χρόνια και μέχρι τα 49, ανάλογα με την ακριβή ηλικία τους).
Ο υπολογισμός στη συχνότητα της εκσπερμάτωσης αφορούσε όλους τους δυνητικούς τρόπους επίτευξής της (νυκτερινή εκσπερμάτωση, αυνανισμός και σεξ).
Οπως λοιπόν ανακοίνωσαν προ ημερών οι επιστήμονες του Χάρβαρντ στο συνέδριο, όσοι άντρες ανέφεραν ότι εκσπερμάτωναν 21 φορές τον μήνα διέτρεχαν κατά 20% μικρότερο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη σε σύγκριση με όσους εκσπερμάτωναν 4-7 φορές τον μήνα.
Η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Τζένιφερ Ράιντερ, επίκουρη καθηγήτρια Επιδημιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, τόνισε ότι τα νέα ευρήματα έχουν τρία δυνατά σημεία: α) προέρχονται από έναν πολύ μεγάλο αριθμό εθελοντών, β) τους παρακολουθούν εδώ και χρόνια οι επιστήμονες και γ) αφορούν κάτι πάρα πολύ ειδικό.
Οσον αφορά το αν η παρεχόμενη προστασία είναι μικρή ή μεγάλη, «δεν νομίζω ότι πρέπει να στεκόμαστε στους αριθμούς, αλλά να εστιάζουμε στο ότι υπάρχει μία δοσομετρική σχέση: όσο περισσότερο το σεξ, τόσο πιο προστατευμένοι είναι οι άντρες» είπε.
Πιθανή εξήγηση
Το ερώτημα είναι πώς μπορεί η εκσπερμάτωση να προστατεύει από τον καρκίνο. Η δρ Ράιντερ εκτιμά ότι η απάντηση κρύβεται στις ορμόνες οξυτοκίνη και διυδροεπιανδροστερόνη (DHEA), η έκκριση των οποίων αυξάνεται και στα δύο φύλα στη διάρκεια του οργασμού.
Στις γυναίκες, μελέτες έχουν δείξει ότι η οξυτοκίνη μπορεί να ελαττώνει την αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών, ενώ η DHEA τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Στους άνδρες, τα αυξημένα επίπεδα της DHEA έχουν σχετιστεί με βελτιωμένη μνήμη, διέγερση της εγκεφαλικής λειτουργίας, χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού, ο οποίος μπορεί να είναι σπάνιος στους άνρες αλλά είναι υπαρκτός.
Στα οφέλη αυτά προστίθεται τώρα η μείωση του κινδύνου καρκίνου του προστάτη, η οποία φαίνεται ότι δεν οφείλεται στην εκσπερμάτωση αυτή καθ’ εαυτήν, αλλά στις ουσίες που εκκρίνονται στη διάρκειά της, εκτιμούν οι ειδικοί.
