Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "New England Journal of Medicine", επιβεβαίωσαν ότι η σχέση ανάμεσα στο χαμηλό ύψος και στον καρδιολογικό κίνδυνο είναι πρωτογενής και δεν οφείλεται σε δευτερογενείς παράγοντες, όπως η διατροφή ή οι κακές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες.
Σύμφωνα με την μελέτη, για κάθε περίπου 6,3 εκατοστά χαμηλότερο ύψος, ο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου αυξάνεται κατά 13,5%. Έτσι, ένας άνθρωπος που είναι σχεδόν 20 εκατοστά πιο κοντός από κάποιον άλλον, κινδυνεύει περισσότερο κατά 40% να εκδηλώσει στεφανιαία νόσο, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και πάνω από 60 χρόνια ότι υπάρχει αυτή η αντιστρόφως ανάλογη σχέση, δηλαδή ότι όσο μειώνεται το ύψος, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για την καρδιά. Η πρωτοτυπία της νέας έρευνας είναι ότι για πρώτη φορά επιβεβαίωσε πως κάτι τέτοιο όντως συμβαίνει, χρησιμοποιώντας γενετικά δεδομένα από σχεδόν 200.000 ανθρώπους, με ή χωρίς στεφανιαία νόσο.
Οι ερευνητές εξέτασαν 180 γονίδια που επηρεάζουν το ύψος και διαπίστωσαν ότι οι εν λόγω γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν επίσης την εκδήλωση της στεφανιαίας νόσου. Όσο περισσότερα γονίδια διαθέτει κανείς που τον προδιαθέτουν γενετικά να είναι ψηλός, τόσο λιγότερο κινδυνεύει από στεφανιαία νόσο. Το αντίστροφο συμβαίνει αν είναι κοντός.
Οι επιστήμονες, δεν είναι σίγουροι ακόμη για ποιο λόγο οι ίδιες βιολογικές διαδικασίες επηρεάζουν ταυτόχρονα το ύψος και τον κίνδυνο για την καρδιά. 
Όπως είπε ο ερευνητής, αυτό δείχνει ότι, πέρα από γνωστούς παράγοντες κινδύνου για την καρδιά όπως το κάπνισμα, οι αιτίες της στεφανιαίας όσου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες. Φαίνεται πως παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, τους οποίους δεν έχουν ακόμη κατανοήσει καλά οι επιστήμονες.
Η στεφανιαία νόσος είναι η κυριότερη αιτία πρόωρου θανάτου παγκοσμίως. Σχεδόν ένας στους έξι άνδρες και μία στις δέκα γυναίκες πεθαίνουν εξαιτίας της.
Η πάθηση προκαλείται όταν οι αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα την καρδιά, υφίστανται στένωση λόγω της σταδιακής εναπόθεσης λιπωδών ουσιών στο εσωτερικό τους, με συνέπεια να σχηματίζεται πλάκα. Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδια θρόμβωση (δηλαδή μπλοκάρισμα της ροής του αίματος) και έμφραγμα, πιθανώς θανατηφόρο.
Στην έρευνα συμμετείχαν και οι ελληνικής καταγωγής επιστήμονες Πάνος Δελούκας (καθηγητής γενετικής Ερευνητικού Ινστιτούτου Ουίλιαμ Χάρβεϊ και Πανεπιστημίου Κουίν Μέρι Λονδίνου), Γιώργος Δεδούσης (καθηγητής βιολογίας Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Αθηνών), Θεμιστοκλής Ασσιμής (επίκουρος καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Στάνφορντ Καλιφόρνια) και Σταυρούλα Κανόνη (στατιστική γενετίστρια Πανεπιστημίου Κουίν Μέρι του Λονδίνου).