Η έκθεση που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Archives of Dermatology» περιλαμβάνει δύο περιστατικά στα οποία η τριχοφυΐα πάνω από το μέτωπο (στη μετωπιαία γραμμή, όπως λέγεται) αποκαταστάθηκε με τη λήψη θυλάκων των τριχών (τριχοθυλάκια) από τα πόδια των ασθενών και την εμφύτευσή τους στη συγκεκριμένη περιοχή.
Εκτιμάται ότι πρόκειται για τα πρώτα περιστατικά ανδρών που αντιμετωπίζουν τη μετωπιαία φαλάκρα με αυτό τον τρόπο. Σε προγενέστερες προσπάθειες, τριχοθυλάκια από τα πόδια είχαν μεταμοσχευθεί πιο πίσω στο κεφάλι και όχι πάνω από το μέτωπο.
Η μέθοδος έχει την ικανότητα να αποκαθιστά το μπροστινό τμήμα του τριχωτού της κεφαλής εκατομμυρίων ανδρών με ανδρικού τύπου αλωπεκία, η οποία αποτελεί τη συνηθέστερη αιτία τριχόπτωσης και συνιστά πηγή έντονου στρες.
Η κατάσταση που αποκαλείται επίσης ανδρογενετική ή ανδρογενής αλωπεκία τυπικά αρχίζει στη μετωπιαία γραμμή και δημιουργεί τριχοφυΐα σχήματος πετάλου γύρω από τα αυτιά και προς το πίσω τμήμα του κεφαλιού. Η ανδρογενετική αλωπεκία προκαλείται από υπερευαισθησία – εν πολλοίς γενετική – των τριχοθυλακίων στις επιδράσεις των ορμονών.
Κλασικές μεταμοσχεύσεις
Στις παραδοσιακές μεταμοσχεύσεις μαλλιών, τα τριχοθυλάκια λαμβάνονται από το κεφάλι του πάσχοντος – κατά κανόνα από την περιοχή που εκτείνεται από μερικά εκατοστά πάνω από τα αυτιά και τους κροτάφους έως το πίσω μέρος του κεφαλιού.
Οι δερματολόγοι εμφυτεύουν τα θυλάκια αυτά τα οποία είναι απρόσβλητα από τις ορμόνες στο μπροστινό τμήμα του κεφαλιού, δίχως να ανησυχούν ότι τα μαλλιά που θα αναπτυχθούν από αυτά θα ξαναπέσουν κάποια στιγμή. Ωστόσο, τα μαλλιά που αναπτύσσονται στο πίσω μέρος του κεφαλιού τυπικά είναι πιο «άγρια» από αυτά που αναπτύσσονται μπροστά.
«Εάν κάποιος θέλει να είναι φυσικά τα μαλλιά του στη μετωπιαία γραμμή, χρειάζεται λεπτές, απαλές τρίχες σαν μωρού» λέει ο δρ Σανούσι Ουμάρ, αναπληρωτής καθηγητής Δερματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες και επικεφαλής συγγραφέας της νέας έκθεσης.
«Στο πίσω μέρος του κεφαλιού όμως έχουμε τα πιο χοντρά μαλλιά και όταν τα εμφυτεύουμε μπροστά η διαφορά φαίνεται, γιατί είναι πιο σκληρά».
Πιο απαλά μαλλιά
Ο δρ Ουμάρ πήρε την ιδέα για μεταμόσχευση τριχοθυλακίων από τα πόδια των ανδρών διαβάζοντας μια έκθεση του 2008, η οποία έγραφε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει με επιτυχία για την αποκατάσταση του τριχωτού της κεφαλής προς το οπίσθιο τμήμα της.
Ο δρ Ουμάρ θέλησε να δοκιμάσει την τεχνική και στη μετωπιαία γραμμή. Ετσι, επιστράτευσε δύο ασθενείς του οι οποίοι είχαν μείνει δυσαρεστημένοι από την κλασική μεταμόσχευση μαλλιών.
Ο ένας ήταν 35 ετών και χτένιζε πλέον τα μαλλιά του προς τα εμπρός για να καλύψει τα μεταμοσχευμένα. Ο δεύτερος, 29 ετών, έβρισκε πολύ σκληρά τα μεταμοσχευμένα μαλλιά πάνω από το μέτωπό του και τα κούρευε πάρα πολύ κοντά για να μη φαίνονται.
Ο δρ Ουμάρ έκανε τοπική αναισθησία στα πόδια των δύο ανδρών και με ειδική συσκευή άνοιξε μικροσκοπικές οπές γύρω από τα τριχοθυλάκια στις γάμπες τους. Στη συνέχεια, αφαίρεσε τα τριχοθυλάκια και τα εμφύτευσε στη μετωπιαία γραμμή τους. Η αφαίρεση των τριχοθυλακίων ήταν διάσπαρτη, ώστε να μη μείνουν σημεία χωρίς τρίχες στα πόδια τους μετά την αφαίρεση. Επιπλέον, επειδή οι οπές που άνοιξε ήταν μικροσκοπικές «έκλεισαν δίχως να αφήσουν ουλές» είπε.
Από κάθε άνδρα αφαιρέθηκαν και μεταμοσχεύθηκαν περίπου 1.000 τριχοθυλάκια, το 75% έως 80% εκ των οποίων αναπτύχθηκε τελικά στο κεφάλι των ασθενών.
Πλήρης ανάπτυξη
Εννέα μήνες έπειτα από τη μεταμόσχευση και οι δύο άνδρες ήταν ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. «Η μετωπιαία γραμμή είχε αναπτυχθεί πλήρως και ήταν απαλή και οι δύο άνδρες έπαψαν να την κρύβουν» είπε ο δρ Ουμάρ.
Εκτοτε, ο δρ Ουμάρ έχει δοκιμάσει την επέμβαση σε ακόμα οκτώ ασθενείς του, εκ των οποίων μια είναι νεαρή γυναίκα. Κατά μέσον όρο μεταφέρει σε κάθε ασθενή 1.500 έως 1.800 τριχοθυλάκια, σε διάστημα οκτώ ωρών (με διαλείμματα).
«Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς δεν είχαν άλλες εναλλακτικές λύσεις» τόνισε. «Σε πολλές άλλες κλινικές τούς είχαν πει πως η μοναδική λύση ήταν η μεταμόσχευση τριχών από το πίσω μέρος του κεφαλιού τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εμφάνισή τους. Τελικά, φαίνεται πως υπήρχε και άλλη λύση».
