Ορισμένα παιδιά, γίνονται από νωρίς λαίμαργα – πράγμα που θεωρείται ένα είδος διατροφικής ανωμαλίας. Το ανεξέλεγκτο φαγητό και η συνέπεια του, η αύξηση του βάρους, χαρακτηρίζουν τους πολυφάγους λαίμαργους. Αυτοί, χρησιμοποιούν το φαγητό για να αντιμετωπίσουν το στρες, τις συναισθηματικές συγκρούσεις και τα καθημερινά προβλήματα. Μπορεί επίσης να παρατρώνε αντιδρώντας σε μια υπερβολικά αυστηρή δίαιτα, είτε για να γεμίσουν την κοιλιά τους για να μην πεινάνε αργότερα- επαναστατώντας έτσι απέναντι σε ένα γονέα με υπερβάλλοντα ζήλο – είτε για να ικανοποιήσουν την υποτιθέμενη ανάγκη τους για τροφές που δεν τους δίνονται τακτικά. Τα παιδιά μπορούν να δείξουν μεγάλη εξυπνάδα, μεταμφιέζοντας τη λαιμαργία τους:

Συμπεριφέρονται πανέμορφα στο σπίτι, τρώνε μόνο ό,τι τους βάζουν (αλλά αργότερα, «κλέβουν» μεζεδάκια), τρώνε υπερβολικά εκτός σπιτιού και τσιμπολογάνε απαγορευμένες νοστιμιές οπότε τους είναι δυνατό. Μπορεί να έχετε συναντήσει και εσείς ένα τέτοιο παιδί – υπέρβαρο, και μια μητέρα που να δηλώνει πως δεν μπορεί να καταλάβει το πρόβλημα γιατί το παιδί της δεν τρώει υπερβολικά στο σπίτι.

Ωστόσο, όταν το παιδί είναι μόνο του και δεν το βλέπουν οι γονείς του, τρώει πολύ περισσότερο και πολύ πιο γρήγορα από οποιοδήποτε άλλο και δείχνει αποφασισμένο να πάρει όχι μόνο το μερτικό του, αλλά και των άλλων- ή αποθηκεύει με κάθε ευκαιρία λιχουδιές και γλυκίσματα για να τα φάει μετά όλα μαζί.

Η λαιμαργία και η πολυφαγία ξεκινάνε συνήθως νωρίς στην παιδική ηλικία, τότε που διαμορφώνονται οι διατροφικές συνήθειες. Μπορεί όμως να εμφανιστούν ως αντίδραση σε μία πολύ αυστηρή δίαιτα ή επειδή ένα παιδί γίνεται θύμα επιπλήξεων και κοροϊδίας επειδή είναι υπέρβαρο. Τότε, αποκτά συνήθειες μυστικοπάθειας και ανθυγιεινή προσέγγιση στο γενικό θέμα της διατροφής, Πολλά παιδιά που έχουν λαιμαργία και πολυφαγία δεν κατάφεραν ποτέ να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση, πάρα μόνο τρώγοντας. Το φαγητό μπορεί να λειτουργήσει προστατευτικά – είναι κάτι που μπορείς να κρυφτείς πίσω του και να σου δώσει παρηγοριά. Αυτό αληθεύει ιδίως για παιδιά που έχουν πέσει θύματα της μιας ή της άλλης κατάστασης.

Ορισμένες κοινές ενδείξεις λαιμαργίας και πολυφαγίας κ είναι μεταξύ των άλλων και οι εξής:

• Το συνεχές τσιμπολόγημα
• Αδυναμία να σταματήσει το παιδί μόνο του να τρώει
• Αποφυγή δραστηριοτήτων επειδή ντρέπεται για το βάρος του
• Το παιδί τρώει λίγο δημόσια, αλλά συνεχίζει να παίρνει βάρος ή να παραμένει υπέρβαρο
• Τρώει λίγο μπροστά στους γονείς τους, αλλά τσιμπολογάει ή καταβροχθίζει φαγητά όταν δεν το βλέπουν.
• Το παιδί αναπτύσσει έμμονες ιδέες για το φαγητό γενικά ή για διάφορα είδη φαγητού όπως πχ. σιχαίνεται ή λατρεύει ένα συγκεκριμένο είδος φαγητού
• Τρώει πολύ γρήγορα και μεγάλες ποσότητες
• Τρώει συνέχεια «σνακ» μαζί με τα κανονικά γεύματα.

Υπάρχουν επίσης και πολλές άλλες ενδείξεις ότι το παιδί σας κινδυνεύει να γίνει παχύσαρκο και να αντιμετωπίσει όλα τα κοινωνικά προβλήματα και τα προβλήματα υγείας που συνοδεύουν την παχυσαρκία. Σ αυτές περιλαμβάνονται και τα παρακάτω:

• Το παιδί ασκείται λίγο
• Πρώτη του επιλογή κατά τον ελεύθερο χρόνο είναι το κομπιούτερ
• Έχει έναν παχύσαρκο γονέα ή αδελφό
• Αν το αφήσετε να διαλέξει, θα προτιμήσει λιπαρές και πρόχειρες τροφές
• Τρώει λιγότερο από το ελάχιστο συστημένο των πέντε μερίδων φρούτων και λαχανικών την ημέρα
• Μασουλάει όταν βλέπει τηλεόραση
• Τρώει περισσότερα από 4 μπισκότα ή ένα πακέτο τσιπς την ημέρα
• Πίνει καθημερινά ζαχαρούχα ή ανθρακούχα ποτά
• Το πηγαινοφέρνετε καθημερινά με το αυτοκίνητο στο σχολείο
• Βλέπει τηλεόραση πάνω από δυο ώρες καθημερινά
• Έχει ελάχιστα ενεργητικά ενδιαφέροντα
• Τρώει τροφές με πολλά λιπαρά όπως πατατάκια, γαριδάκια κτλ
• Τρώει πολλά σνακ ανάμεσα στα γεύματα
• Τρώει γλυκίσματα καθημερινά