Αυτό διαπίστωσε μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, πράγμα που δείχνει πόσο δύσκολη είναι η προστασία από τους παθογόνους μικροοργανισμούς, ιδίως σε κλειστούς χώρους.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε αντιμικροβιακό συνέδριο στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», χρησιμοποίησαν έναν αβλαβή μικροοργανισμό (MS-2), παρόμοιο σε μέγεθος, σχήμα και ανθεκτικότητα στα απολυμαντικά με έναν παθογόνο νορο-ιό, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι μικροβιολόγοι έβαλαν, στην αρχή της ημέρας, τον ιό πάνω σε μια επιφάνεια ενός κτιρίου γραφείων, την οποία αγγίζουν πολλοί άνθρωποι (όπως ένα χερούλι) και μετά από λίγες ώρες «τσέκαραν» να δουν σε ποιό βαθμό είχε εξαπλωθεί ο ιός μέσα στο πολυώροφο κτίριο και σε άλλα σημεία (διακόπτες φωτός, καφετιέρες, βρύσες, τηλέφωνα, υπολογιστές κ.ά.).
Το ίδιο πείραμα επαναλήφθηκε με διαφορετική αφετηρία (π.χ. τραπέζι αντί για χερούλι) και σε διαφορετικά κτίρια. Το τελικό συμπέρασμα ήταν ότι ο ιός χρειάζεται από δύο έως οκτώ ώρες για να πάει παντού. Μέσα σε διάστημα δύο έως τεσσάρων ωρών είχαν μολυνθεί περίπου οι μισές (40% έως 60%) από τις περίπου 100 επιφάνειες που ελέγχθηκαν.
Και μία χρήσιμη παρατήρηση: Ένας από τους πρώτους χώρους που μολύνεται, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι το δωμάτιο που βρίσκεται η καφετιέρα (και φυσικά η ίδια η καφετιέρα) όπου φτιάχνουν οι εργαζόμενοι τον καφέ τους.
Όσον αφορά τα ξενοδοχεία, όπως είπε ο επικεφαλής της έρευνας, αν κάποιος ακούσει κάποιον να βήχει στο διπλανό δωμάτιο, ο ιός πιθανότατα θα βρίσκεται και στο δικό του δωμάτιο την επόμενη ημέρα. Η μεταφορά συνήθως γίνεται μέσω του προσωπικού που καθαρίζει τα δωμάτια κάθε πρωί.
Το αισιόδοξο μήνυμα πάντως είναι, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι η τακτική χρήση απολυμαντικών χαρτομάντηλων και το συχνό πλύσιμο των χεριών τόσο από τους εργαζόμενους, όσο και από το προσωπικό καθαρισμού, μπορεί να μειώσει την εξάπλωση ενός ιού μέσα σε ένα κτίριο σε ποσοστό 80% έως 99%.