Το εύρημα αυτό επιβεβαιώνει ότι η έλλειψη ελέγχου στην εργασία αποτελεί μία από τις πιο επιβλαβείς για την υγεία πλευρές του εργασιακού περιβάλλοντος.
Η μελέτη βασίσθηκε στην ανάλυση στοιχείων από 13 προγενέστερες μελέτες, οι οποίες διεξήχθησαν μεταξύ 1985 και 2006 σε Βρετανία, Βέλγιο, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ολλανδία και Σουηδία.
Στις μελέτες αυτές είχαν συμμετάσχει περισσότεροι από 200.000 εργαζόμενοι κάθε επαγγέλματος (από δημόσιοι υπάλληλοι έως εργαζόμενοι σε εργοστάσια), οι οποίοι είχαν συμπληρώσει ειδικά ερωτηματολόγια για την δουλειά τους, τον φόρτο εργασίας, τις προθεσμίες και την ελευθερία στην λήψη αποφάσεων.
Κανένας από τους εθελοντές δεν είχε υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου πριν ενταχθεί σε κάποια από τις μελέτες, γράφουν οι ερευνητές στην ιατρική επιθεώρηση «The Lancet».
Όπως έδειξε η συνδυασμένη ανάλυσή τους, «η εργασιακή ένταση σχετίζεται με μικρό, αλλά επίμονα αυξημένο κίνδυνο εκδηλώσεως στεφανιαίου επεισοδίου, όπως το έμφραγμα», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Μίκα Κιβιμάκι, καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Κοινωνικής Επιδημιολογίας στο University College του Λονδίνου.
Όπως εξήγησε, στη διάρκεια των 7,5 ετών που ήταν η μέση διάρκεια των 13 μελετών, καταγράφηκαν 2.356 εμφράγματα και θάνατοι από στεφανιαία ανεπάρκεια.
Όσοι εθελοντές είχαν δηλώσει πως έχουν δουλειά με την υψηλότερη εργασιακή ένταση, είχαν κατά 23% περισσότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα του εμφράγματος ή της ανεπάρκειας.
Ο κίνδυνος αυτός δεν άλλαξε, όταν ελήφθησαν υπ’ όψιν άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να τον επηρεάσουν, όπως ο τρόπος ζωής, το φύλο και η ηλικία των εθελοντών.
Ο καθηγητής Κιβιμάκι πρόσθεσε πως η εργασιακή ένταση πιθανώς ευθύνεται για «σημαντικό ποσοστό» των καρδιολογικών προβλημάτων που παρατηρούνται στο εργατικό δυναμικό.
Και επισήμανε πως με βάση αυτά και προγενέστερα ευρήματα, δεν αρκεί να λαμβάνονται μέτρα για να μειωθεί το στρες των εργαζομένων. Θα πρέπει να τους επιτρέπεται να λένε και τη γνώμη τους, και να συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν τη δουλειά τους.