Η δρ Λόρεν Οουεν, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Keele που ηγείται της μελέτης, ανέφερε: «Οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι με τα ανεπιθύμητα... παρελκόμενα του hangover τα οποία εμφανίζονται την επόμενη ημέρα από τη μεγάλη κατανάλωση ποτού. Αυτό που είδαμε όμως είναι ότι τα συμπτώματα του hangover δεν είναι μόνο οργανικά αλλά αφορούν και τη γνωστική λειτουργία.
Παρ' ότι πολλές και διαφορετικές μελέτες καλύπτουν τις οξείες επιδράσεις της κατανάλωσης αλκοόλ, οι επιστήμονες έχουν αγνοήσει σε μεγάλο βαθμό την υπόθεση του hangover. Εμείς μετρούμε αυτή τη στιγμή την επίδραση σε ένα μεγάλο εύρος γνωστικών λειτουργιών με χρήση διαφορετικών νευροψυχολογικών τεστ. Τα ευρήματά μας είναι πρώιμα αλλά έχουμε ήδη δει ότι υπάρχει επίδραση στη λειτουργική μνήμη». Η ερευνήτρια προσέθεσε ότι μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί στατιστικά σημαντικές διαφορές σε ό,τι αφορά τη λειτουργική μνήμη μεταξύ ατόμων που είχαν καταναλώσει πολύ αλκοόλ και εκείνων που δεν είχαν καταναλώσει καθόλου, ωστόσο απαιτείται να συλλεχθούν όλα τα στοιχεία για να υπάρχει συνολική εικόνα.
Αύξηση των λαθών κατά 30%
Από τα πρώιμα αυτά αποτελέσματα φαίνεται να υπάρχει 5%-10% μείωση στην απόδοση της λειτουργικής μνήμης και αύξηση των λαθών κατά 30% όταν το άτομο έχει hangover.
Και ο χρόνος αντίδρασης φάνηκε να είναι πιο αργός στα άτομα με hangover - τα ανακλαστικά ενός 20χρονου ήταν αντίστοιχα με εκείνα ενός 40χρονου όταν είχε hangover.
Οι ερευνητές εξετάζουν επίσης αν ο αριθμός των hangover μειώνεται με την ηλικία. Οπως ανέφερε ο δρ Ρίτσαρντ Στίβενς, λέκτωρ Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Keele που διοργάνωσε το συνέδριο, «τείνουμε να πιστεύουμε ότι τα hangover επιδεινώνονται με την ηλικία, ωστόσο εκείνο που ανακαλύπτουμε είναι ότι όσο μεγαλώνει κάποιος τόσο λιγότερα hangover παθαίνει. Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα γνωρίζουν πλέον τι αντέχουν να πίνουν και τι όχι».
Το βιολογικό υπόβαθρο
Η επιστημονική αιτία των hangover δεν είναι ακόμη κατανοητή. Παρ' ότι πιστεύεται ότι αποτελούν σύμπτωμα αφυδάτωσης του οργανισμού, χημικά στο ποτό φαίνεται ότι παίζουν επίσης ρόλο. Η κύρια μορφή αλκοόλης που ανευρίσκεται στα ποτά είναι η αιθανόλη, την οποία το σώμα διασπά σε ένα χημικό που ονομάζεται αιθυλικό οξικό άλας ώστε να αποβάλλεται από το σώμα. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μπορεί να δημιουργηθεί ένα τοξικό μόριο που ονομάζεται ακεταλδεΰδη. Παράλληλα σε ορισμένα αλκοολούχα ποτά εντοπίζονται χαμηλά επίπεδα μεθανόλης - όταν η ουσία αυτή διασπάται σχηματίζονται πιο τοξικά υποπροϊόντα.
Στα πιο σκούρα αλκοολούχα ποτά περιέχονται επίσης ορισμένα πολύπλοκα οργανικά μόρια τα οποία πιστεύεται ότι επιδεινώνουν το hangover. Αυτό ίσως δίνει μια εξήγηση στο γιατί η κατανάλωση ουίσκι προκαλεί χειρότερο hangover από την κατανάλωση βότκας.
Αλκοόλ μετά το αλκοόλ;
Πάντως ο δρ Στίβενς σημειώνει ότι υπάρχει τελικώς επιστημονική βάση σε μια κοινή «θεραπεία» που προτείνεται για το hangover και η οποία αφορά κατανάλωση... αλκοόλ την επόμενη ημέρα. «Τα ένζυμα του οργανισμού μας προτιμούν να διασπούν την αιθανόλη από τη μεθανόλη. Ετσι αν διασπούν τη μεθανόλη παράγοντας αυτές τις τοξίνες, το να λάβουμε λίγο περισσότερη αιθανόλη βοηθά στο πρόβλημα. Αυτή είναι η βιολογική απάντηση». Ο ειδικός συμπληρώνει πάντως ότι η συγκεκριμένη δεν θα μπορούσε να αποτελέσει μόνιμη λύση. Η λύση είναι να φροντίζουμε να μην ξυπνάμε με κεφάλι «καζάνι» έπειτα από μια νύχτα κεφιού...