«Το μεγάλο πλεονέκτημα της μελέτης μας ήταν η συλλογή στοιχείων, σε τακτά χρονικά διαστήματα, για την κατανάλωση διαφορετικών αλκοολούχων ποτών επί τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες, χρονικό διάστημα που μας επέτρεψε να ελέγξουμε τις επιδράσεις της συστηματικής κατανάλωσης αλκοόλ στη γενική θνησιμότητα», λέει η επικεφαλής ερευνήτρια Μαρτινέτ Στρέπελ, από το Τμήμα Ανθρώπινης Διατροφής του Πανεπιστημίου Βάγκενινγκεν, στην Ολλανδία.
Όπως γράφουν η δρ Στρέπελ και οι συνεργάτες της στο τεύχος Απριλίου της «Επιθεώρησης Επιδημιολογίας και Κοινοτικής Υγείας», στη μελέτη τους συμμετείχαν 1.373 άνδρες, τους οποίους παρακολουθούσαν από τη δεκαετία του '60, καταγράφοντας το βάρος, τη διατροφή, το κάπνισμα, την υγεία και άλλες παραμέτρους του τρόπου ζωής τους.
Στο τέλος των τεσσάρων δεκαετιών, 1.130 από τους εθελοντές είχαν πεθάνει _ οι μισοί από καρδιαγγειακά αίτια.
Η αναλογία όσων έπιναν συστηματικά αλκοόλ διπλασιάστηκε σχεδόν από το '60 μέχρι το 2000 (από περίπου 45% έφθασε το 86%), με την πιο εντυπωσιακή αύξηση να παρατηρείται στους εθελοντές που έπιναν κρασί: από 2% που ήταν το '60 έφθασαν το 44% το 2000.
Όπως έδειξε η ανάλυση των στοιχείων, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ παρέτεινε τη ζωή των εθελοντών μετά τα 50 τους χρόνια, με το μεγαλύτερο κέρδος σε χρόνια ζωής να σχετίζεται με την κατανάλωση κρασιού. Στην πραγματικότητα, οι εθελοντές που έπιναν κάθε μέρα ένα - δύο ποτηράκια κρασί, ζούσαν κατά μέσον όρο δυόμισι χρόνια περισσότερο απ' ό,τι εκείνοι που έπιναν μία - δύο μπίρες ή ένα - δύο δυνατά ποτά και κατά πέντε χρόνια περισσότερο απ' ό,τι εκείνοι που δεν έπιναν καθόλου αλκοόλ.
Το όφελος αυτό αποδόθηκε στη μειωμένη, χάρη στο αλκοόλ, συχνότητα εμφραγμάτων, εγκεφαλικών και άλλων καρδιαγγειακών συμβαμάτων.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως προστατευτική δράση στον οργανισμό ασκεί μια ομάδα ουσιών του κρασιού που λέγονται πολυφαινόλες, αν και αυτό ακόμα δεν έχει πλήρως επιβεβαιωθεί.