«Αυτό που αρχικά πίστευε η επιστημονική κοινότητα είναι πως το λίπος λειτουργεί ως αποθήκη ενέργειας. Σήμερα γνωρίζουμε πως ο λιπώδης ιστός είναι ενδοκρινολογικό όργανο, που εκκρίνει ουσίες στον οργανισμό, με αποτέλεσμα να έχει άμεση σχέση με την υγεία. Ειδικότερα, το λίπος είναι παράγοντας που συνδέεται άμεσα με την εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη, των καρδιαγγειακών παθήσεων, ενώ τα τελευταία χρόνια υπάρχουν δεδομένα που σχετίζονται με τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου», λέει στα «ΝΕΑ» ο γιατρόςερευνητής στον τομέα Διαβητολογίας και Μεταβολισμού δρ Μανωλόπουλος.
Όπως όμως φαίνεται σύμφωνα με πρόσφατα δεδομένα, το λίπος δεν κάνει πάντα κακό! Αρκεί να αποθηκεύεται στο... σωστό σημείο- δηλαδή, στους μηρούς και στους γλουτούς. Ειδικότερα, ο Έλληνας ερευνητής σε συνεργασία με την επιστημονική ομάδα της Οξφόρδης, καταγράφει σε σχετικό επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό «Ιnternational Journal of Οbesity» τον θετικό ρόλο που παίζει το τοπικό πάχος των μηρών στην υγεία, συνοψίζοντας τις γνώσεις των ειδικών γύρω από το θέμα.
Ο επόμενος στόχος για τον δρα Μανωλόπουλο είναι να αποκωδικοποιήσει τον μηχανισμό εκείνο που οδηγεί κάποιους ανθρώπους να συσσωρεύουν έξτρα λίπος στην κοιλιά και κάποιους άλλους να είναι επιρρεπείς στα «ψωμάκια». Και αυτό γιατί, εάν οι επιστήμονες λύσουν αυτό τον γρίφο, ίσως να βρεθούν ένα βήμα πιο κοντά στο να εξηγήσουν τον χάρτη των ασθενειών και- γιατί όχι- να τον αλλάξουν.
«Έχει αποδειχτεί πως το κοιλιακό λίπος έχει αρνητική δράση στον οργανισμό, καθώς αυξάνει τις πιθανότητες να νοσήσει κάποιος από διαβήτη ή να υποστεί στο μέλλον έμφραγμα. Αντίθετα, εκείνοι που έχουν λίπος στο πόδια φαίνεται να είναι “προστατευμένοι”, αφού ο αντίστοιχος κίνδυνος να νοσήσουν στο μέλλον μειώνεται σημαντικά. Παρ΄ όλα αυτά και ίσως λόγω της μόδας που επιμένει στο αδύνατο σώμα, τα ευρήματα αυτά ποτέ δεν προτάθηκαν ως μια βασική παράμετρος προαγωγής της υγείας».
Και παρ΄ όλο που οι λιπαποθήκες κρατούν κρυμμένα τα μυστικά τους, οι ειδικοί έχουν καταλήξει σε ορισμένα πρώτα συμπεράσματα: «Ένας από τους παράγοντες που αυξάνουν το ρίσκο ασθενειών, είναι τα αυξημένα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα. Το λίπος παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς απορροφά τα λιπίδια και τα αποθηκεύει, ενώ σε περίοδο νηστείας τα απελευθερώνει για να “τραφεί” ο οργανισμός».
Όμως, νεώτερα δεδομένα δείχνουν πως οι λιπαποθήκες κάνουν τη διαφορά. «Το κοιλιακό λίπος απελευθερώνει πιο εύκολα λιπίδια στο αίμα συγκριτικά με το λίπος στα πόδια, όπου δεδομένα δείχνουν πως τα παγιδεύει».
Υπάρχει όμως, ένας ακόμη παράγοντας, που χαρίζει πόντους στα «ψωμάκια»: «Το λίπος στους μηρούς εκκρίνει προστατευτικές ορμόνες. «Η λεπτίνη και η αδιποκίνη βοηθούν τον οργανισμό να μεταβολίζει καλύτερα τους υδατάνθρακες και τα λιπίδια», σημειώνει ο δρ Μανωλόπουλος.
Το παράδειγμα των εγκύων
To σώμα των εγκύων, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι το παράδειγμα της φύσης που επιβεβαιώνει τα ευρήματά τους, βάσει των οποίων μπορεί ο κανόνας να λέει πως το σωματικό λίπος αυξάνει τη νοσηρότητα, υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις. Επιπλέον, αποδεικνύει πως ο οργανισμός ενεργοποιεί μηχανισμούς, επιλέγοντας έτσι πού θα αποθηκευτεί το λίπος.
«Οι γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη αποθηκεύουν λίπος στους μηρούς και στους γλουτούς. Δεν είναι τυχαίο γεγονός. Η ενέργεια από αυτό καταναλώνεται κατά τον θηλασμό- διαδικασία κατά την οποία οι γυναίκες χρειάζονται πολλές θερμίδες», λέει ο δρ Μανωλόπουλος.
Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, οι ειδικοί προβάλλουν ασθένειες που αφήνουν εκτεθειμένο τον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ενδεικτικό πως εκείνοι οι ασθενείς που πάσχουν από το σύνδρομο Cushing εμφανίζουν σταδιακά αυξημένο κοιλιακό λίπος, ενώ αντίθετα τα άκρα τους λεπταίνουν με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς να νοσήσουν από διαβήτη και καρδιαγγειακά νοσήματα.
