Η 23η Απριλίου έχει καθιερωθεί διεθνώς από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, αφιερωμένη σε δύο μεγάλους δημιουργούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας που «έφυγαν» την ίδια ημέρα (23 Απριλίου 1616) από τη ζωή, τους Ουίλιαμ Σαίξπηρ και Μιγκέλ ντε Θερβάντες.
Οι δράσεις που θα προβληθούν διαδικτυακά είναι:
• Ομιλία για την αξία του βιβλίου του δασκάλου Γιώργου Ρότζιου και της φιλολόγου Αθηνάς Γιαννούλη
Για την αξία του βιβλίου ως όχημα μάθησης, ψυχαγωγίας και προσωπικής προόδου μέσα από το οποίο προωθείται η τόσο αναγκαία υπόθεση της παιδείας και του πολιτισμού θα μιλήσουν οι Γιώργος Ρότζιος, δάσκαλος και η Αθηνά Γιαννούλη, φιλόλογος.
• Παρουσίαση του βιβλίου «Η χώρα του ΜΗ», της Ευδοξίας Τόσιου, καθηγήτριας φυσικής αγωγής. Ένα βιβλίο για μικρούς και λίγο μεγαλύτερους!
Ο Σοφοκλής φτάνει σε μια νέα χώρα και μένει με το στόμα ανοικτό. Όλα είναι σαν να μην τα έχει αγγίξει ποτέ κανείς! Τόσο, μα τόσο καλοφτιαγμένα και καθαρά που στην αρχή θαμπώνεται... Βρισκόταν στη χώρα του «μην αγγίζετε τίποτα».
Τι θα δει και τι θα ζήσει σε αυτήν τη χώρα;
Τι εντύπωση θα του κάνει ο αρχηγός της χώρας;
Θα... πιάσουν τόπο οι κανόνες του αρχηγού;
• Παρουσίαση του βιβλίου «Από το Ντελημάνο στη Χαρίεσσα», της Μαρίας Παπαθεοδώρου, δασκάλας - συγγραφέα
Μετά από έρευνα που ξεκίνησε πριν 15 χρόνια για την ιστορία του χωριού της Χαρίεσσας, με μαρτυρίες των κατοίκων, με φωτογραφικό υλικό, διάφορες πληροφορίες και με γλώσσα γλαφυρή δίνεται η πραγματική εικόνα του τόπου της ερευνήτριας.
Ξεκινώντας με μια ιστορική αναδρομή στην περιοχή των χωριών του κάμπου και φθάνοντας ως τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, που γίνεται η πρώτη ιστορική καταγραφή του χωριού Ντελημάνο, η συγγραφέας περιγράφει το σκηνικό του περιβάλλοντα χώρου, του κεντρικού δρόμου που υπήρχε, τις δυσκολίες διαβίωσης των κατοίκων και τον ενοριακό ναό της Ζωοδόχου Πηγής που χτίστηκε ίσως το 1615 μ.Χ. (ίσως και κάποιους αιώνες νωρίτερα). Στις αρχές του 17ου αι. οι κάτοικοι μετοικούν σε νέα τοποθεσία και σχηματίζουν το χωριό Κάτω Κοπανός.
Τον 18ο αιώνα το χωριό παίζει πολύ σπουδαίο οικονομικό ρόλο στην περιοχή, όντας και το μεγαλύτερο πληθυσμιακά. Στην επανάσταση της Νάουσας (1822), το χωριό θα καταστραφεί, σιγά σιγά όμως θα κατοικηθεί ξανά. Θα έρθουν αντιμέτωποι με τους πολέμους, τα σώματα των ανταρτών, τις εξορίες. Παράλληλα, περιγράφεται η οικονομική και εμπορική ανάπτυξη του χωριού, η εσωτερική μορφή του χωριού, το χτίσιμο των ιερών ναών, το χτίσιμο του σχολείου κ.ά.