Το έργο αυτό σηματοδοτεί το πέρασμα του ποιητή από την στρατευμένη ποίηση στα λυρικά-θεατρικά έργα της τέταρτης διάστασης που έγραψαν ιστορία.
Ο έρωτας , η μοναξιά , η συνεχής αναζήτηση και τέλος η κάθαρση και ο απεγκλωβισμός που λυτρώνει ξεδιπλώνονται υπέροχα μέσα σε μια ώρα με την μοναδική γλώσσα του Ρίτσου και την πρωτότυπη μουσική που γράφτηκε από τον Μηνά Αλεξιάδη ειδικά για την παράσταση.

«Άφησέ με να έρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεταιπου άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάριθα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.Άφησέ με να'ρθω μαζί σου.
Όταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου λησμονημένα λόγια δε θέλω να τ' ακούσω. Σώπα.»

Σκηνοθεσία, ερμηνεία: Κατερίνα Διδασκάλου.

Μουσική: Μηνάς Αλεξιάδης.

Κινησιολογική επιμέλεια: 'Ελσα Τζαβελάκου.

Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου

Σκηνογραφία: Ματίνα Μέγκλα

Βοηθός Σκηνογράφου: Ματθαίος Δαμίγος
Κοστούμι: 'Αντρια Παπαδοπούλου.

Πληροφορίες: 3ος όροφος, γραφεία ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας, 2331078142