“Είστε ανοιχτά;”, τον ρωτήσαμε. “Ναι”, μας απάντησε, και μόλις που διακρίναμε την φυσιογνωμία του. “Μέχρι τις 8 μ.μ. ο χώρος είναι επισκέψιμος” μας πληροφόρησε.

Τότε άρχισαν να “γεννιόνται” τα εύλογα ερωτήματά μας. Είναι δυνατόν ένας τόσο σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος να είναι βυθισμένος στο σκοτάδι; Είναι δυνατόν τέτοια ώρα και με αυτές τις συνθήκες οι επισκέπτες να μαγευτούν από την ιστορικής σημασίας χώρο της Μακεδονίας και της Ελληνικότητας; Είναι δυνατόν κάτω από αυτές τις συνθήκες να μην παραμονεύουν κίνδυνοι παραβίασης ενός ανεκτίμητου χώρου και πλούτου;

Είναι να απορείς, πως τέτοιοι παγκόσμιοι χώροι, αντιμετωπίζονται με τόση ελαφρότητα... Ποιος ή ποιοι παίρνουν αποφάσεις που θέτουν σε κίνδυνο αυτό τον ανεκτίμητο χώρο;