Το να μεγαλώνεις είναι πάντα δύσκολο...

Ο Lorenzo, ένας εσωστρεφής δεκατετρά-χρονος που αντιμετωπίζει δύσκολα τη σχέση με τους γονείς του και τους συμμαθητές του, αρνείται να ενταχθεί. Με τους μόνους που έχει κάποια σχέση είναι η αγχώδης μητέρα, ο πάντα απών πατέρας και η ετοιμοθάνατη γιαγιά. 

Όταν η τάξη του φεύγει για μια εβδομάδα για σκι στο βουνό, κάνει την μητέρα του να πιστέψει ότι έχει φύγει και αποφασίζει να κάνει διακοπές κλεισμένος στο κελάρι με τον υπολογιστή και βιβλία τρόμου, προμήθεια από νουτέλλα και coca-cola, και τα μυρμήγκια του τερράριουμ αγορασμένο για την περίσταση, αφήνοντας απ'έξω τις υπαρξιακές του συγκρούσεις. 

Αλλά η Olivia, η σχεδόν άγνωστη τοξικομανής ετεροθαλής αδελφή, δέκα χρόνια μεγαλύτερη, πηγαίνει στο κελάρι ψάχνοντας ένα χρυσό βραχιόλι για να αγοράσει την δόση της, και εισβάλλει στη ζωή του Lorenzo ανατρέποντας τα σχέδια απόδρασης από τη πραγματικότητα. Όντως επιστρέφει το βράδυ αναζητώντας ένα καταφύγιο για να κοιμηθεί, αποφασισμένη να ξαναφτιάξει τη ζωή της μ'έναν πρώην εραστή που θα γύριζε μαζί της μόνο αν αποτοξι-νωθεί. Πρέπει να ξεπεράσει την αναπό-φευκτη κρίση στέρησης, που συγκλονίζει και συγκινεί τον Lorenzo εμπλέκοντάς τον έτσι ώστε να κλέψει τα υπνωτικά της γιαγιάς στο νοσοκομείο για να τη βοηθήσει να ξεπεράσει την κρίση. 

< ..Γιατί τίποτα δεν σ'αγγίζει όταν είσαι φτιαγμένος. Δεν αισθάνεσαι τίποτα. Κανείς δε μπορεί να σε πληγώσει. 

< Δεν είναι φευγάτο; 

< Όχι, γιατί είσαι απαθής. Γίνεσαι κρύα και κακιά. 

κριτική 

Ένα κελάρι, το ασυνείδητο του σπιτιού, η καταφυγή στο ασυνείδητο του σπιτιού, κάνει τον Bertolucci να επιστρέψει με το τελευταίο του δημιούργημα, καταφέρνοντας να μετατρέψει μια πιθανή κλειστοφοβία του θεατή σε κλειστοφιλία. 

Ο Bertolucci χρησιμοποιεί προσωπική πραγ-ματικότητα των ερμηνευτών για να τους παρα-σύρει περισσότερο στην ιστορία που καλούνται να ζήσουν, εδραιώνοντας μ'αυτούς μια δυνατή σχέση σύμπραξης. Ξεκινώντας από το κείμενο του Ammaniti, ο σκηνοθέτης το αναπλάθει για να ικανοποιήσει μια οικεία ποιητική, μια εξέλιξη από εκείνη την ποιητική που χα-ρακτήρισε την κινηματογραφική του παραγωγή που επεκτείνεται μισό αιώνα, πάντα στο πνεύμα της αντισυμβατικότητας. 

Τα επαναλαμβανόμενα στοιχεία απομόνωσης, πορεία ανακάλυψης και δυναμικής απελευ-θέρωσης, ζουν εδώ από το αλγεβρικό άθροισ-μα των δυο μοναξιών που αγγίζουν φευγαλέα. Δεν υπάρχει εξωτερικός κόσμος ή εσωτερικό πάθος για να αναφερθείς, ο υπόλοιπος κόσμος είναι ανεξερεύνητος τόπος, να αντιμετωπίσεις χωρίς χάρτη ούτε πυξίδα, οπλισμένος μόνο με την τόλμη και τη δύναμη ζωής της νεαρής ηλικίας. 

Ο Bertolucci, αυτή τη δύναμη και αυτή τη εύθραυστη τόλμη μπορεί να τα διηγηθεί με ελαφρότητα και βάθος ενός ευαίσθητου και αδάμαστου πνεύματος, ικανό να προσαρμοστεί στις εποχές, να τα παρουσιάσει στις αντιφά-σεις τους, χωρίς ιδεολογικές και πατερναλισ-τικές αλαζονείες. Να συγκινεί, όπως στο τέλος όπου οι πολύπλοκοι και μοναχικοί κόσμοι του Lorenzo και της Olivia αγγίζονται στην ιδηαί-τερη στιγμή ενός χορού, προσφέροντας αμοι-βαία μια βοήθεια για να αφεθούν μετά και να αντιμετωπίσουν.

Παρασκευή 12/7 

Ιταλία  

 Perfetti Sconosciuti 

Κομεντί 

Σκηνοθεσία 

Πάολο Τζενοβέζε

 Ηθοποιοί: 

Βαλέριο Μαστραντρέα, 

Άλμπα Ρορβάκερ,

 Τζιουζέπε Μπατιστόν,

 Άνα Φολιέτα

Μια έκλειψη σελήνης είναι η αφορμή ενός ακόμη δείπνου μεταξύ τεσσάρων φίλων που γνωρίζονται μια ζωή, και των σχετικών συζύγων (εκτός από τον τέταρτο, πρόσφατα χωρισμένο με μια καινούργια σχέση στα σκαριά). Εφτά άτομα φαινομενικά με μια κοινότοπη ζωή ζευγαριού, φαινομενικά αντι-μέτωποι με τις κοινότοπες διαμάχες της καθημερινής ζωής. 

Από την μια κοινοτοπία στην άλλη, σ' ένα κοινότοπο δείπνο, από ένα πείραγμα σ' ένα κουτσομπολιό μεταξύ φίλων, η κουβέντα καταλήγει στις εξωσυζυγικές σχέσεις και τα κινητά, και ένας από τους παριστάμενους (είμαστε φίλοι ή όχι; τα ξέρουμε όλα! κανένας δεν έχει να κρύψει τίποτε απ' τον άλλον, ειδικά μεταξύ των συντρόφων...) πετά την πρόταση/πρόκληση ενός "επιτραπέζιου παι-χνιδιού": βάζουμε όλα τα κινητά στο τραπέζι, και κατά τη διάρκεια του δείπνου όλοι ακούνε τα τηλεφωνήματα και διαβάζουν τα μηνύματα των άλλων. 

Μα το κοινότοπο "επιτραπέζιο παιχνίδι", μεταμορφώνεται γρήγορα σε άγριο παιχνίδι εξόντωσης καθώς σιγά-σιγά φθάνουν τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα στα κινητά, όλων με τη σειρά, χωρίς να εξαιρείται κανείς... 

Προδοσίες και μικρές απάτες, αθώες αυταπάτες και τα πιο κρυμμένα μυστικά, όλα έρχονται στο φως, σε μια βαθιά κάθαρση που συγκλονίζει εκ βαθέων και δραματικά τις ζωές των εφτά ατόμων, κάνοντάς τους να φανούν "τελείως ξένοι" μεταξύ τους, και πάνω απ' όλα μεταξύ των ζευγαριών. 

Το αναπάντεχο τέλος ανατρέπει τελείως το αιματηρό αποτέλεσμα της βραδιάς, φέρνοντας την ειρήνη στους τέσσερις φίλους και μεταξύ των ζευγαριών, μετατρέποντας εκείνο που φαινόταν εφιάλτης, σ' ένα "όνειρο καλοκαιρι-νής νυκτός". 

κριτική 

Δείπνο με τον Πέτρινο Επισκέπτη, δηλαδή: Ο έρωτας (και οι ανθρώπινες σχέσεις) στα χρόνια του smartphone. 

Ο καθένας από μας έχει τρεις ζωές: μια δημόσια, μια ιδιωτική, και μια κρυφή. Κάποτε εκείνη η κρυφή ήταν ζηλότυπα φυλαγμένη στο αρχείο της μνήμης μας, σήμερα περνά μέσα από το αρχείο του smartphone. Σήμερα είσαι στο έλεος μιας κάρτας μνήμης, ακόμη κι αν προστατεύεται από κωδικό. 

Μια κωμωδία με εξελίξεις 

Αλλά το έσχατο αποτέλεσμα, πέρα από την πρόκληση του "επιτραπέζιου παιχνιδιού" της μόδας, είναι: αν η αλήθεια επιπλεύσει μέσω οποιασδήποτε οδού, θα ήταν προτιμότερη η υποκρισία της διπλοπροσωπίας της ζωής μας; θα είμαστε αρκετά δυνατοί να αντιμετωπίσουμε αλήθειες που θα μας πληγώνουν, ή θα προτιμήσουμε μάλλον να τις αγνοήσουμε, αν και να τις υποπτευθούμε, για να εγγυηθούμε "για το καλό της ειρήνης" μια ισορροπία συμβι-βασμού με τις ενοχές των άλλων, δεδομένου ότι και μείς δεν απαλλασσόμαστε;

Σάββατο 13/7

 Αργεντινή -  Ισπανία

9.00μ.μ 

La Historia Oficial (Η επίσημη ιστορία) (Αργεντινή, 1985, 110’) του Luis Puenzo με τους Héctor Alterio, Norma Aleandro, Τσέλα Ruiz, Chunchuna Villafane, Hugo Arana, Patricio Contreras, Guillermo Battaglia, Rey Leal.

Μπουένος Άιρες, 1983. Κατά τα τελευταία χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή, μια πλούσια καθηγήτρια ιστορίας αρχίζει να συνειδητοποίει τί συνέβη εκείνη την περίοδο. Οι υποψίες της σχετικά με τις σκοτεινές υποθέσεις του άνδρα της και μια γιαγιά της Πλατείας Μαΐου που ψάχνει  την εγγονή της,  είναι οι λόγοι που την οδηγούν να επανεξετάσει «την επίσημη ιστορία» .

11.00 μ.μ.

Προϋποθέσεις για να θεωρείται κανείς φυσιολογικός (Ισπανία, 2015, 94’). Κωμωδία της Λετίθια Ντολέρα, με τους Λετίθια Ντολέρα, Μανουέλ Μπούρκε, Ζόρντι Λιοντρά, Σίλβια Μουντ, Μίκι Εσπαρμπέ, Αλεχάντρα Χιμένεθ κ.α.

Η Μαρία ντε λας Μοντάνιας είναι μια τριαντάρα, στην οποία η ζωή δεν χαμογελά. Είναι άνεργη και μόνη, της έκαναν έξωση και ζει μακριά απ’ την οικογένειά της. Σε μια συνέντευξη την ρωτούν τι είδους άνθρωπος είναι και τότε αντιλαμβάνεται ότι δεν πληροί καμμία από τις προϋποθέσεις για να θεωρηθεί φυσιολογικός άνθρωπος, οπότε πέφτει με τα μούτρα ώστε να γίνει ακριβώς αυτό: φυσιολογικός άνθρωπος.

Κυριακή 14/7

Αργεντινή -  Ισπανία

9.00μ.μ

Αλμυρά όνειρα (Ισπανία, 2015. 71’). Ντοκυμαντέρ του Αλφρέδο Ναβάρρο με τους Αλεχάντρο Μαρτίνεθ,  Ιρένε Λόπεθ, Χ.Σ. Κάνοβας, Μαριάνο Κακρούθ. 

Το ντοκυμαντέρ διηγείται την ιστορία τεσσάρων ανθρώπων από τη Νοβέλντα που αγωνίστηκαν για να υλοποιήσουν τα όνειρά τους, παρά τις πάμπολλες δυσκολίες που αντιμετώπισαν καθ’ οδόν. Ο Αλεχάντρο είναι ένα τυφλό αγόρι που παίζει πιάνο. Η Ιρένε είναι μια νεαρή με δισχιδή ράχη. Ο Σιμόν, αθλητής που θέλει να ταξιδέψει στην Ταϊλάνδη για να τελειοποιήσει το Μουάι Τάι, την πολεμική τέχνη που ασκεί επαγγελματικά. Ο Μαριάνο είναι οδηγός φορτηγού, που ονειρεύεται να μάθει να παίζει κιθάρα στα 62 του. Η ταινία υμνεί την ανθρώπινη αποφασιστικότητα , το πνεύμα της υπέρβασης και τη δύναμη του ατόμου, που, όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ξέρει να μετατρέπει τις δυσκολίες σε ευκαιρίες και προκλήσεις.

Στα ισπανικά με ελληνικούς υποτίτλους.

Ακατάλληλη για κάτω των 7 ετών.

10.30μ.μ.

Verdades Verdaderas. La vida de Estela. (Πραγματικές Αλήθειες. Η ζωή της Εστέλα) του Nicolás Gil Lavedra, με τους Susu Pecoraro, Alejandro Awada, Laura Novoa, Φερνάν Μοίρας, Inés Efron, Carlos Portaluppi, Guadalupe Docampo, Guido Botto Fiara, Martin Salazar, Nicholas CONDITO, Elcida Villagra, Rita Cortese.

Η ζωή της Εστέλα ντε Καρλότο , πρόεδρου  των «Γιαγιάδων της Πλατείας Μαΐου». Η Εστέλα ήταν μια κυρία  της μεσαίας τάξης που μοίραζε το χρόνο της ανάμεσα στην οικογένειά της και τη δουλειά της ως διευθύντριας σχολείου και ζούσε εντελώς απομακρυσμένη  από κάθε πολιτική δραστηριότητα. Ωστόσο, μετά την απαγωγή και τη δολοφονία της κόρης της, Λάουρα, μεταξύ 1977 και το 1978, και την εξαφάνιση του εγγονού της  Γκίντο που τον  κρατούσαν οι απαγωγείς του, η ζωή της άλλαξε εντελώς.

Βραβεία: 2011 : Φεστιβάλ Valladolid - Seminci : Επίσημη Επιλογή του διαγωνισμού ταινιών.

Δευτέρα 15/7

Αργεντινή – Κούβα - Ισπανία

Che. Un hombre nuevo (Τσε, ένας καινούριος άνθρωπος) (Αργεντινή-Κούβα-Ισπανία, 2010, 124΄) του Τριστάν Μπάουερ.

Ο Ερνέστο Γκεβάρα, ο Τσε, ο οποίος δολοφονήθηκε σε ηλικία 39 ετών, έγινε μια πραγματικά εμβληματική μορφή της εποχής μας. Η εικόνα, το έργο και η σκέψη του έχουν σήμερα μια συντριπτική δύναμη. Αυτό το ντοκυμαντέρ επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει την προσωπική του ζωή, την διαρκή εκπαίδευσή του, τη συνέπειά του, τη μελέτη και την σκέψη στην υπηρεσία της δράσης και της οικοδόμησης ενός νέου κόσμου, την προσωπική του ποιητική ματιά στην πραγματικότητα. 

Τρίτη 16/7

Ισπανία

9.00μ.μ.

Ένα πιστόλι σε κάθε χέρι (Ισπανία, 2012, 95΄) του Σέσκ Γκάιο, με τους Ρικάρντο Νταρίν, Λουίς Τοσάρ, Χαβιέρ Κάμαρα, Λεονόρ Ουάτλιν, Εδουάρδο Νοριέγα, Λεονάρντο Σμπαράλια, Καντέλα Πένια, Εντουάρντ Φερνάντεθ, Αλμπέρτο Σαν Χουάν, Καγιετάνα Γκιγιέν Κουέρβο, Ζόρντι Μολιά,  Κλάρα Σεγούρα. 

Παρά το γεγονός ότι τα έχει όλα, ο Χ. πάσχει από σοβαρή κατάθλιψη. Αντιθέτως, ο Ε, η μόνη περιουσία του οποίου είναι ένα γατί, ζει με πάθος, παρ’ ότι αναγκάστηκε να επιστρέψει στο σπίτι της μάνας του. Ο Σ. προσπαθεί να τα ξαναφτιάξει με τη γυναίκα του, δυο χρόνια μετά τον χωρισμό τους. Ο Γκ. καταφεύγει στα αγχολυτικά μήπως και καταλάβει για ποιόν λόγο η γυναίκα του είχε μια περιπέτεια. Ο Π. προσπαθεί να ρίξει μια συνάδελφό του. Η Μαρία και η Σάρα ανταλλάσσουν συζύγους για ν’ ανακαλύψουν τα εσώψυχά τους. Ο Λ. φωνάζει την ερωμένη του με το όνομα του σκύλου του. Μια ακτινογραφία της ερωτικής ζωής οκτώ σύγχρονων ανδρών. 

Στα ισπανικά με ελληνικούς υποτίτλους.

Κατάλληλη για άνω των 7 ετών.

10.30μ.μ.

Pueblo Chico (Μικρό Χωριό) (Αργεντινή, 65´, έγχρωμο, 2003) του Φερνάν Ρούντνικ, με τους Λορένσο Κιντέρος, Ντιέγο Σταρόστα, Κάρλα Κρέσπο. 

Βρισκόμαστε σ’ ένα απομακρισμένο παραθαλάσσιο χωριό, όπου ο δήμαρχος είναι στην εξουσία είναι στην εξουσία επί τρεις δεκαετίες. Η Μαρία, η νεαρή ερωμένη του, δουλεύει στο ταχυδρομείο. Ο Τόνι, ένας ναυτικός, φτάνει στο χωριό με την αποστολή να συντάξει μια αναφορά για την κατάσταση στην περιοχή. Οι τρεις τους συμβιώνουν ήσυχα. Μια μέρα, φτάνουν ξένοι επενδυτές, με σκοπό να φέρουν την πρόοδο, αλλά ο δήμαρχος είναι ανένδοτος. Η πρωτεύουσα κόβει τον ανεφοδιασμό και την ασύρματη επικοινωνία, απομονώνοντας έτσι το χωριό και καταδικάζοντάς στο την πείνα και τη μοναξιά. Αλλά εκείνοι αντιστέκονται. Η ταινία είναι η ιστορία ενός χωριού που δε θέλει να εξαφανιστεί. 

Τετάρτη 17/7

Ισπανία- Κολομβία

Στα πρόθυρα (Ισπανία-Κολομβία, 2015. 98’). Ντοκυμαντέρ του Έρμες Παραγιουέλο με τους Αντόνιο Παραγιουέλο και Φελίσα Λου.  

Ο Αντόνιο και η Φελίσα είναι παντρεμένοι 60 χρόνια και ζουν σ’ ένα μικρό χωριό του Τερουέλ. Οι δυνάμεις τους εξασθενούν και η όλο και πιο εύθραυστη υγεία τους τους εμποδίζει να φροντίζουν ο ένας τον άλλο. Σαν απειλή εμφανίζεται η πιθανότητα να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και να πάνε στο γηροκομείο. Η ταινία δείχνει την αγάπη στα γηρατειά, τον φόβο που νοιώθουν οι άνθρωποι να αφήσουν τη ζωή τους σε ξένα χέρια και να χάσουν την ανεξαρτησία τους.

Στα ισπανικά με ελληνικούς υποτίτλους.

Κατάλληλη για όλους.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Κ.Ε.Π.Α. ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ

Σε συνεργασία με το Ιταλικό Ινστιτούτο και την Ιταλική Πρεσβεία, το Ινστιτούτο Θερβάντες  και τις Πρεσβείες της Ισπανίας και της Αργεντινής