Για την ώρα όλα κυλούν καλά για τη Βέροια και έτσι τα προβλέπω και για την συνέχεια. Και συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λένε και οι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές. Βήμα, βήμα και αγωνιστική με αγωνιστική μέχρι την επίτευξη του στόχου.

Όμως σε εξωαγωνιστικά ζητήματα, θα πρέπει ένας οργανισμός να βλέπει και το «αύριο» και αυτό να κάνει με την διοίκηση. Και βάζω από τώρα το ζήτημα του γηπέδου, του Δημοτικού σταδίου Βέροιας.  Το έχω ξαναγράψει για την κάκιστη κατάσταση που βρίσκεται η κερκίδα και άλλοι χώροι (τουαλέτες, βρύσες, αποθηκευτικές αίθουσες κ.λ.π.) της κερκίδας της «Θύρας 4».

Και το επαναλαμβάνω: Τραγική και επικίνδυνη!!! Είναι απαράδεκτη εικόνα και δυσφημεί την ίδια την πόλη, την ιστορία μιας «βασίλισσας του βορρά».

Είτε η Βέροια κερδίσει την άνοδο (που δείχνει ότι την δικαιούται)στην Superleague1, είτε όχι, δεν μπορεί να έχει τέτοιους γηπεδικούς χώρους. Και δεν αφορά τον κόσμο αν αυτό είναι αρμοδιότητα μόνο του Δήμου Βέροιας ή μόνο της ΠΑΕ Βέροια. Για μένα προσωπικά είναι αμφίδρομη η σχέση και πρέπει και οι δύο πλευρές να βάλουν το …χεράκι τους για να βρεθεί η «χρυσή» λύση. Είτε με την παροχή εργασίας και υλικών, είτε με οικονομική συνδρομή.

Να μην περιμένουν να γίνουν όλα την τελευταία στιγμή. Μπορούν από τώρα να βρουν την λύση και να ξεκινήσουν τις βασικές παρεμβάσεις.

Επειδή ζούμε σε εποχές που υπάρχουν και υπεκφυγές με την χρήση μεγαλόπνοων επιχειρημάτων, όπως για παράδειγμα να ενταχθεί το Δημοτικό στάδιο σε ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης κ.λ.π., αφού πρώτα ξεπεραστούν κάποια σοβαρά ιδιοκτησιακά προβλήματα που υπάρχουν από δεκαετίες τώρα, νομίζω ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν πιάνουν τόπο.

Δηλαδή θα περιμένει η αθλητική κοινωνία της Βέροιας πότε θα γίνουν μελέτες, πότε θα ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα, πότε θα βγει σε δημοπράτηση, πότε θα ξεκινήσουν οι εργασίες και πότε θα ολοκληρωθούν, για να γίνει το Δημοτικό στάδιο, όπως πρέπει να είναι;

Η λαϊκή παροιμία λέει: «Φέξε μου και γλίστρησα!!!».

Επίσης είναι αδιανόητο να μην έχουν αντικατασταθεί ακόμα τα σπασμένα καρεκλάκια που κατάστρεψαν οι φίλαθλοι του Άρη. Κοντεύει μια δεκαετία από τότε που οι φίλαθλοι των «κιτρινόμαυρων» έβγαλαν την μανία τους για την οδυνηρή ήττα τους στη Βέροια, σπάζοντας τα καθίσματα της κερκίδας.

Εδώ και χρόνια έχει επιδικαστεί σε βάρος του Άρη η αποζημίωση αντικατάστασης των καθισμάτων, αλλά ακόμα δεν εκτελέστηκε η δικαστική απόφαση. Ο Καρυπίδης κάθε λίγο και λιγάκι κάνει παρεμβάσεις εκατοντάδων χιλιάδες (λέει) στο Χαριλάου, αλλά για τις καταστροφές στο Δημοτικό στάδιο Βέροιας, σφυρίζει αδιάφορα.

Δυστυχώς σε άλλη μία περίπτωση, η δικαιοσύνη είναι και …τυφλή και …κουφή!!!

Παράλληλα με την πολύ καλή πορεία της Βέροιας στο πρωτάθλημα, υπάρχουν και δύο παίκτες της που αγωνιστική με αγωνιστική, κερδίζουν «πόντους». Για τον έναν, τον Σάββα Μούργο, το έγραψα την προηγούμενη βδομάδα.

Ο άλλος είναι ο Μανσούρ Φοφανά. Πραγματοποιεί καλές εμφανίσεις, δείχνει το ταλέντο του, σκοράρει εύκολα και το μόνο που του απομένει είναι η εμπειρία παιχνιδιών για να περιοριστούν οι ημιτελείς προσπάθειές του.

Ο χρόνος δουλεύει υπέρ του και αν δεν είναι άτυχος, τότε το μέλλον του ανήκει!!!   

Στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα άρχισαν να προκύπτουν και κάποιες …παρενέργειες. Παρενέργειες από αυτές που δεν γράφονται!!!

Τι «τερτίπια» είναι πάλι αυτά που μας κάνει ο Παύλος Δερμιτζάκης. Κρατάει μυστική την αποστολή του αγώνα μέχρι λίγες ώρες πριν ξεκινήσει η αναμέτρηση, λες και έχει να κρατήσει κρυφά τα …μυστικά του κράτους!!!

Δηλαδή κόουτς, μπέρδεψες τον Ρότσα και τον κάθε Ρότσα που ανακοινώθηκε η αποστολή τρεις ώρες πριν τον αγώνα; Λες και αν ήθελαν οι δημοσιογράφοι να την μάθουν από το Σάββατο, να μην μπορούσαν;

Εδώ γίνονται αγώνες επιπέδου εθνικών ομάδων, championsLeagueκ.λπ. και οι αποστολές των ομάδων είναι γνωστές από δύο μέρες πριν. Προφανώς αποτελείς από τις εξαιρέσεις!!!

Το «Κοκτέιλ» δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Κερκίδα» της Δευτέρας