Στην σχετική τοποθέτησή του ο κ. Τσαβδαρίδης τόνισε ότι μετά την άρση των κεφαλαιακών περιορισμών, μετά την πρόωρη εξόφληση του δανείου προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μετά την έξοδο από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας στο οποίο η χώρα μας εισήλθε επί των ημερών ΣΥΡΙΖΑ, το 2018, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου παγιώνει το καθεστώς οικονομικής κανονικότητας στην Ελλάδα.

Γιατί ενώ το Ταμείο έφερε την αποστολή του σε πέρας με αξιοσημείωτη επιτυχία, λειτουργώντας ως φορέας διάσωσης των ελληνικών τραπεζών και συμβάλλοντας καθοριστικά στο να αποφευχθεί το «κούρεμα» καταθέσεων για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της Ελλάδας, εντούτοις, με την πάροδο των δύσκολων καιρών, ο υφιστάμενος ρόλος του, πολύτιμος κατά το παρελθόν, τώρα θα αποτελούσε αναπτυξιακό βαρίδι αντί για αναπτυξιακό ελατήριο.

Και αυτό, όπως εξήγησε ο Βουλευτής Ημαθίας, θα συνέβαινε επειδή η παρουσία του Ταμείου στις τράπεζες, ως εποπτικού φορέα ελέγχου και έγκρισης των αποφάσεών τους, σημαίνει πλέον στην πράξη μειωμένη κερδοφορία, μη βιώσιμο αριθμό μη εξυπηρετούμενων δανείων, αδυναμία προσέλκυσης ιδιωτικών κεφαλαίων, αδυναμία προσέλκυσης ικανών στελεχών αλλά και ασύμμετρους όρους ανταγωνισμού, με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές και διεθνείς τράπεζες.

Ο κ. Τσαβδαρίδης υπογράμμισε ότι οι λογικές κρατικού ελέγχου του τραπεζικού συστήματος που συνεχίζει να ονειρεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτές που είχαν οδηγήσει στις αλήστου μνήμης εποχές των δεκαετιών ‘80 και ‘90, όπου η λειτουργία των τραπεζών ήταν υπό κρατικό έλεγχο με αποτέλεσμα:

• τα επιτόκια να είναι κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από τον εκάστοτε πληθωρισμό, βάζοντας μπλόκο στην πρόσβαση των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε στεγαστικά δάνεια και άλλες μορφές ιδιωτικής χρηματοδότησης

• τα δεκάδες θαλασσοδάνεια να πνίγουν την υγιή επιχειρηματική δραστηριότητα και

• η χορήγηση χρηματοδότησης στις επιχειρήσεις να απαιτεί τραπεζικό ή κομματικό βύσμα

Αυτές οι εποχές έχουν παρέλθει πια – ευτυχώς οριστικά, τόνισε ο Βουλευτής Ημαθίας  επισημαίνοντας ότι σήμερα, μετά από πάρα πολλά χρόνια, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή θέση και προσδοκά την ανάκτηση της πλήρους αυτονομίας του για να συμβάλει τα μέγιστα στη διαφαινόμενη εκτόξευση της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας.