Στο τέλος της Ιεράς Ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος διάβασε σχετική ευχή, ευλόγησε τη βασιλόπιτα και ευχήθηκε πατρικώς σε όλους αναφέροντας μεταξύ άλλων: Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξίωσε γιά μία ἀκόμη φορά νά φθάσουμε στήν ἀρχή ἑνός νέου χρόνου. Μᾶς ἀξίωσε νά διέλθουμε ἕναν χρόνο πού δέν ἦταν εὔκολος ἀπό πολλές ἀπόψεις καί νά συγκεντρωθοῦμε καί πάλι ἐδῶ, στόν ναό τοῦ πολιούχου καί προστάτου μας, ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, τοῦ Βεροιέως, γιά νά προσευχηθοῦμε ὅλοι μαζί, γιά νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό γιά τόν χρόνο πού κλείνει καί νά τόν παρακαλέσουμε γιά τό νέο ἔτος πού μᾶς χαρίζει.
Γιατί καί μόνο αὐτό, ὅτι μᾶς δίδει αὐτόν τόν νέο χρόνο, μᾶς δίδει αὐτή τήν εὐκαιρία νά συνεχίσουμε νά ἀπολαμβάνουμε τή ζωή, νά ἀπολαμβάνουμε τά ἀγαθά του, ἀλλά καί νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά τόν προσεγγίσουμε καί νά ζήσουμε ὅπως Ἐκεῖνος θέλει, εἶναι μία ἀπόδειξη τοῦ ἐλέους καί τῆς ἀπείρου ἀγάπης του. Εἶναι ἡ ἀνταπόκρισή του στό αἴτημα πού τοῦ ἀπευθύνουμε καθημερινά, σέ ὅλη τή διάρκεια τοῦ χρόνου, παρακαλώντας τον: «παράτεινον τό ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε».
Αὐτή τήν παράταση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ ζοῦμε, καί γι᾽ αὐτήν τόν εὐχαριστοῦμε καί τόν δοξάζουμε. Ἡ χάρη του, ἄλλωστε, μᾶς βοήθησε νά ξεπεράσουμε, κατά τό δυνατόν, τόν μεγάλο κίνδυνο τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, παρότι δέν ἔχουμε ἀπαλλαγεῖ ἀκόμη ὁριστικά, καί μᾶς ἐπέτρεψε νά τιμήσουμε δύο μεγάλες ἱστορικές ἐπετείους στίς ὁποῖες ἦταν ἀφιερωμένο τό ἔτος 2022: τήν ἐπέτειο τῶν 200 χρόνων ἀπό τό Ὁλοκαύτωμα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Δοβρᾶ καί τό Ὁλοκαύτωμα τῆς πόλεως τῆς Ναούσης, ἀλλά καί τή συμπλήρωση 100 χρόνων ἀπό τό τραγικό γεγονός τῆς Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς.
Καί τά δύο αὐτά σημαντικά γεγονότα προσπαθήσαμε νά τά τιμήσουμε καί νά τά ἀναδείξουμε μέ κάθε τρόπο στήν Ἱερά Μητρόπολή μας, γιατί δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε τήν ἱστορία μας, ἰδιαίτερα στή δύσκολη αὐτή ἐποχή πού ζοῦμε. Καί εἶναι ὄντως δύσκολη, γιατί τόν τελευταῖο χρόνο ζοῦμε καί ἀκοῦμε πολλά καί ἀνησυχητικά γεγονότα, τά ὁποῖα πιστεύαμε ὅλοι ὅτι ἀποτελοῦν παρελθόν γιά τήν περιοχή μας.
Καί ὅμως ζοῦμε μία γενικευμένη ἀναταραχή στήν Εὐρώπη, ζοῦμε ἀπειλές καί διεκδικήσεις γειτόνων πού ἐπιμένουν σέ ἱστορικές ἀνακρίβειες καί ψεύδη, προσπαθώντας νά κερδίσουν ὅ,τι μποροῦν καί νά ξαναγράψουν τήν ἱστορία.
Μέ αὐτά τά δεδομένα, πού εὔλογα δημιουργοῦν ἀνησυχία σέ ὅλους μας, ἄς παρακαλέσουμε ἀπόψε τόν Θεό, στά χέρια τοῦ ὁποίου βρίσκονται τά πάντα, βρίσκεται ἡ ζωή τοῦ καθενός μας, ἡ πατρίδα μας καί ὁ κόσμος ὁλόκληρος, νά μᾶς χαρίσει τήν εἰρήνη, νά φωτίσει καί νά συνετίσει ὅσους κρατοῦν στά χέρια τους καί τά δίκαια τῆς πατρίδος μας ἀλλά καί τίς τύχες ὅλου τοῦ κόσμου, νά παύσει τίς ἄδικες καί ἄσκοπες αἱματοχυσίες καί τή φρίκη καί τόν πόνο πού προκαλοῦν στούς ἀνθρώπους, καί νά προστατεύσει τήν πατρίδα μας καί τόν εὐσεβῆ λαό μας ἀπό τίς ἀνυπόστατες διεκδικήσεις καί ἀπειλές τῶν γειτόνων μας.
Τή χρονιά πού κλείνει εἴχαμε τή μεγάλη χαρά νά ἐγκαινιασθοῦν στήν ἐπαρχία μας δύο λαμπρά μουσεῖα, τό Παύλειο Κειμηλιαρχεῖο «Ἱεροί θησαυροί» τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, καί τό Πολυκεντρικό Μουσεῖο τῶν Αἰγῶν στή Βεργίνα. Καί τά δύο μουσεῖα μέ τίς συλλογές τους ἀποδεικνύουν ἀπό τή δική του ὀπτική γωνία τό καθένα, τή διά μέσου τῶν αἰώνων ἀδιαμφισβήτητη ἑλληνικότητα αὐτοῦ τοῦ τόπου, τῆς Μακεδονίας μας, τήν ὁποία κάποιοι συνεχίζουν νά ἀμφισβητοῦν, ζητώντας τήν καθιέρωση τῆς διδασκαλίας τῆς δῆθεν «Μακεδονικῆς» γλώσσας, μιᾶς ἀποδεδειγμένα βουλγαρικῆς διαλέκτου, στή Μακεδονία μας, ὑποστηρίζοντας ὅτι ἀποτελεῖ μιά δῆθεν ὁμιλούμενη γλώσσα ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ξεχνοῦν ὅμως ἐσκεμμένα ὅτι ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καί ὅλοι οἱ Μακεδόνες μιλοῦσαν ὡς μητρική καί μόνη γλώσσα τους τήν ἑλληνική καί αὐτή μόνο διέδωσε στά πέρατα τοῦ κόσμου μέ τίς ἐκστρατεῖες του ὁ Μακεδόνας στρατηλάτης Ἀλέξανδρος, καί αὐτή ἔγινε κατά θεία πρόνοια ἡ κοινή γλώσσα τῆς τότε οἰκουμένης, διευκολύνοντας τό κήρυγμα καί τή διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Σέ αὐτήν, τήν ἑλληνική γλώσσα τῶν Μακεδόνων, κήρυξε ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος ἐδῶ στή Βέροια καί ἔγραψε τίς ἐπιστολές του, ὅπως καί οἱ ἄλλοι ἀπόστολοι καί εὐαγγελιστές.
Καί ἐπειδή δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε αὐτήν τήν ἀλήθεια, ἰδιαιτέρως στήν κρίσιμη ἐποχή πού ζοῦμε καί στήν ὁποία πολλοί ἐγείρουν διεκδικήσεις λέγοντας ψέμματα, ἡ Ἐκκλησία μας, πού ὑπῆρξε πάντοτε θεματοφύλακας τῆς πίστεως ἀλλά καί τῆς ἀγάπης στήν πατρίδα, γιά τήν ὁποία ἐπανειλημμένα ἀγωνίσθηκε καί προσέφερε τά πάντα, ἔχει χρέος νά ἀναδεικνύει τήν ἀλήθεια.
Γι᾽αὐτό καί φέτος ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἀφιέρωσε τό ἔτος 2023 στόν μεγάλο Μακεδόνα Ἀλέξανδρο, καθώς τό ἔτος τῆς γεννήσεώς του, 323 π.Χ. συνδυάζεται μέ αὐτό, δηλαδή 323-2023, γιά νά θυμίζει σέ ὅλους τήν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας μας καί τή δολιότητα ὅσων ὑποστηρίζουν τή δῆθεν «μακεδονική» γλώσσα, πού δέν ἔχει σχέση μέ τόν Μέγα Ἀλέξανδρο, ἀλλά μόνο μέ τούς Σλάβους σφετεριστές τῆς Μακεδονίας μας.
Ἡ Ἐκκλησία ἔχει χρέος νά θυμίζει καί νά διακηρύσσει αὐτήν τήν ἀλήθεια, ἀλλά καί νά προσεύχεται στόν Θεό καί στούς ἀναρίθμητους ἁγίους αὐτῆς τῆς γῆς τῆς μακεδονικῆς, τῆς ἑλληνικῆς, νά τήν προστατεύουν, ἀνεξάρτητα ἄν κάποιοι ἐνοχλήθηκαν ἀπό τήν ἀφιέρωση τοῦ Ἡμερολογίου τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως στόν συμπατριώτη μας Μέγα Ἀλέξανδρο.
Ἡ ἀντίδραση τους θυμίζει τήν ὑποκρισία τῶν Φαρισαίων πού προσπαθοῦσαν νά ἀποδείξουν ὅτι εἶναι πιστότεροι τηρητές τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ἀπό τόν ἴδιο τόν νομοθέτη του, τόν Χριστό.
Ἀδελφοί μου, αὐτή τήν ὥρα τῆς εἰσόδου μας στόν νέο χρόνο, ἄς ἐκζητήσουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ γιά τή ζωή μας, γιά τούς οἰκείους μας, γιά τούς ἀδελφούς μας πού συμπροσεύχονται μαζί μας ἀπόψε, ἀλλά καί γιά ὅσους δέν μπόρεσαν νά εὑρίσκονται ἀνάμεσα μας καί γιά ὅσους παρακολουθοῦν μέσω τοῦ Ραδιοφωνικοῦ μας Σταθμοῦ «Παύλειος Λόγος».
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Θεό νά μᾶς χαρίσει τήν εἰρήνη καί τή χαρά καί νά μᾶς ἀξιώσει νά τόν πλησιάσουμε περισσότερο τή νέα χρόνια καί νά τήν ζήσουμε σύμφωνα μέ τό δικό θέλημά του.
Αὐτή εἶναι ἡ ταπεινή καί ὁλοκάρδια πατρική μου εὐχή, μαζί μέ τήν προσευχή μου ὁ Θεός νά χαρίσει στόν καθένα σας, διά πρεσβειῶν καί τοῦ προστάτου μας ἁγίου Ἀντωνίου καί τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου, πλούσια τήν εὐλογία του γιά νά εἶναι ὁ νέος χρόνος δημιουργικός καί καρποφόρος γιά ὅλους μας.
Καλή καί εὐλογημένη χρονιά! Χρόνια πολλά!