Γράφει ο Νίκος Μαυροκεφαλίδης

Οι δήμοι και οι περιφέρειες συγκροτούν τον πρώτο και δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης και ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας αποτελούν θεμελιώδη θεσμό του δημόσιου βίου των Ελλήνων, όπως αυτός κατοχυρώνεται από τις διατάξεις του άρθρου 102 του Συντάγματος και του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας, που κυρώθηκε με το ν. 1850/1989.

Είναι αυτοδιοικούμενα κατά τόπο νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και αποτελούν τον πρώτο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο δήμος μας, κατά το Νόμο 3852/2010, υπάγεται στους μεγάλους ηπειρωτικούς δήμους της χώρας. Το πληθυσμιακό του μέγεθος, καθορίζει εν πολλοίς και τη σχέση και την εξάρτηση του από την κεντρική διοίκηση καθώς και την ευθύνη των διοικούντων προς τον ιστορικό δήμο της Βέροιας.

Το δημοτικό συμβούλιο εκφράζει τις θέσεις του σε θέματα τοπικού ενδιαφέροντος και γνωμοδοτεί, όποτε Δημόσιες Αρχές ή Αρμόδια Όργανα ζητούν τη γνώμη του (άρθρο 65:Αρμοδιότητες του Δημοτικού Συμβουλίου).

Από το παραπάνω άρθρο συνάγεται, ότι οφείλει να έχει κάθε φορά ισχυρή θέση πάνω στα μεγάλα κεντρικά θέματα που απασχολούν το δήμο και τους κατοίκους του. Τούτο δεν μπορεί να επισυμβαίνει ερήμην των δεκάδων φορέων του δήμου και εν τέλει της κοινωνίας. Αντιθέτως επιτυγχάνεται στον υψηλότερο βαθμό, όταν οι αποφάσεις πάνω σε κορυφαία κοινωνικά ζητήματα λαμβάνονται με διευρυμένες διαδικασίες, που  μπορεί να διοργανώνει, ο δήμος, σε μία περιοδικότητα και έκτακτα, όταν η συγκυρία το επιβάλλει.

Το Δημοτικό Συμβούλιο, σε κάθε ημερολογιακό έτος μπορεί να σχεδιάζει τρεις Ειδικές, αποκλειστικές,  συνεδριάσεις με ένα και μοναδικό θέμα, κάθε φορά, που θα έχει προετοιμαστεί επιμελώς με τη συμμετοχή, κυρίως, των κοινωνικών φορέων που έχουν συνάφεια με το εισαγόμενο, στην ειδική συνεδρίαση, θέμα. Μέσα από τη ζύμωση και το συγκερασμό των θέσεων θα μπορεί το δημοτικό συμβούλιο να έχει και τη γενική θέση των δημοτών για τα κορυφαία θέματα. Βεβαίως, τα πορίσματα των ειδικών συνεδριάσεων δε θα συνιστούν αποφάσεις εκτελεστές, αλλά δεξαμενή των κοινωνικών θέσεων πλατύτερη από αυτή ενός δημοτικού συμβουλίου, που ίσως και να μη διαθέτει ενίοτε τις ιδιαίτερες γνώσεις επί όλων των κεντρικών ζητημάτων.

H παρούσα  πρόταση σκοπεύει στην  προώθηση και εφαρμογή αμεσοδημοκρατικής λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου, πάνω στα κορυφαία κοινωνικά ζητήματα.

Ενδεικτικά θέματα των ειδικών συνεδριάσεων θα μπορούσαν να είναι: παιδεία, υγεία, πολιτισμός, νεολαία, αστικό και περιαστικό περιβάλλον, πρωτογενής και δευτερογενής τομέας, τουρισμός, κοινωνικοί θεσμοί κ.ά.

Πέραν των εκπροσώπων κοινωνικών φορέων, στις ειδικές συνεδριάσεις να καλούνται επιστήμονες  κι από τις τριτοβάθμιες σχόλες.

Οι προτάσεις, οι θέσεις και τα αποτελέσματα αυτών των θεματικών συνεδριάσεων θα αποτελούν μεσομακροπρόθεσμα το περιεχόμενο της τράπεζας ιδεών και θέσεων των κοινωνικών φορέων και συνακόλουθα των δημοτών.