Του Κώστα Καραγιάννη

Φυσικός

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και σύσσωμος οεσμόςπροβολής που έχεισχηματίσει γύρω της, συντονισμένα και με καθεστωτική λογική, έχει αναλάβει να «ξεπλύνει» ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη χώρα μας, αυτό που ομολόγησε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια του debateμπροστά στα μάτια εκατομμυρίων τηλεθεατών!

Λένε λοιπόν, ποιούντες την ανάγκη φιλότιμο, πως «το σκάνδαλο με τις υποκλοπές δεν είναι και τόσο σοβαρό» και εν πάση περιπτώσει «ο λαός δεν ενδιαφέρεται γι αυτό» αλλά για την ακρίβεια και την ανεργία  (που μαζί για το 2022 μας κάνουν 9,6%η πρώτη και  11,4%η δεύτερη, σύνολο 21 «Δείκτης μιζέριας 21»)!Όμως το ένα δεν είναι το αντίθετο του άλλου για να το αποκλείει.Το πακέτοπάει όλο μαζί και είναι εφιαλτικό!

Όμως το σκάνδαλο καθεαυτό είναι τεράστιο, ξεκινά από μια υπηρεσία της οποίας προΐσταται ο πρωθυπουργός,  αφορά πρόσωπα σε κρίσιμες  θέσεις της δημόσιας ζωής και αφορά απόσπαση πληροφοριών για έλεγχο της πολιτικής ζωής -και όχι μόνον- πιθανώς και μέσω εκβιασμών. Αφορά δηλαδή βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τελικά την ίδια τη λειτουργία του δημοκρατικού  πολιτεύματος!

Γι αυτό παρά το ό,τι έχουν αναλάβει  εργολαβικά να το υποβαθμίσουν στη συνείδηση του κόσμου, ώστε να βαρύνει όσο το δυνατόν λιγότερο στααποτελέσματα  των εκλογών και μετά, με την ελπίδα μιας εκλογικής νίκης, να το διαχειριστούν κατάλληλα δεν το καταφέρνουν.

Αναρωτιέμαι μήπως κάποιοι έχουν πάθει πολιτική και ηθική  μεταμνημονιακή παράκρουση και με την ανοχή ή τησυναίνεσή τουςσυμβάλουν στη δημιουργίαενός  Οργουελιανού 2023 αντί του «1984» όπου στη θέση του «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ» θα έχουμε «Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΕ ΑΚΟΥΕΙ»  ή και τα δύο μαζί, σε μια εποχή μάλιστα (κι αυτό είναι το παράδοξο) όπου οBigBrotherεμφανίζεται για να κάνει την επιτήρησητώρα πλέον με φιλικό πρόσωπο δια μέσου των BigData. Μάλιστα η  φιλικότητα είναι αυτή που κάνει την επιτήρηση τόσο αποτελεσματική όπως τονίζει και στο «ΨΥΧΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ο νεοφιλελευθερισμός και οι νέες τεχνολογίες της εξουσίας» ο Μ. ΧΑΝ.

Το να παρακολουθείς τους άλλους, το απαγορεύουν οι νόμοι,ως γνωστόν. Όμως δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει κάποιον να υποβαθμίζει το αδίκημα. Αυτό είναι ζήτημα που αφορά στο «τι επιτρέπουμε στον εαυτό μας ο καθένας για να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα η οποία δεν παύει να μας απειλεί εκ των έσω» όπως γράφει ο Αντρέ Κοντ-Σπόνβιλ στο «Είναι ηθικός ο καπιταλισμός;».

Στο ίδιο μήκος κύματος με το κυβερνητικό κινείται και  αρθρίδιο που δημοσιεύεται σε φιλόξενη ηλεκτρονική εφημερίδα  της πόλης μας,  το οποίο υπογράφει κάποιο άγνωστο σε μένα- φαντάζομαι και σε όλους τους αναγνώστες σας- πρόσωπο με ψευδώνυμο . Σε αγαστή συμπόρευση με τον εσμό προβολής αναρωτιέται: «Κατά πόσον όμως οι πολίτες, οι ψηφοφόροι της ερχόμενης Κυριακής, θεωρούν ότι σήμερα το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι οι υποκλοπές…» Σοβαρά λοιπόν  και  γιατί να μας απασχολεί;

 Αλλά αντί να ακούμε τον οιονδήποτε εγκάθετο ή κάποιον Τεύκρο κρυπτόμενο  να σιγοντάρει σε αυτό που  πιο κυνικά και α(κρο)δέξιαδιατυμπανίζει, ο  εκ των αρίστων, Άδωνις Γεωργιάδης, πως κανένας από τους πολλούς πολίτες που συνάντησε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας  δεν τον ρώτησε για τις υποκλοπές(Αρίστων που κατά τη γνώμη μου  αποδείχτηκαν άχρηστοι στα «Τέμπη», ωτακουστές  στην ΕΥΠ και αστείοι στην επινόηση επιχειρημάτων προκειμένου να  τα σκεπάσουν) καλύτερανα ακούσουμε τον Τεύκρο στο Σοφοκλή  -από τον οποίο έχουμε  και εξαιρετικά πράγματα να μάθουμε- και που εκτός των άλλων με ειλικρίνεια  και σοφία αναφέρει :οὐκἄνποτ᾽, ἄνδρες, ἄνδραθαυμάσαιμ᾽ἔτι,ὃςμηδὲνὢνγοναῖσινεἶθ᾽ἁμαρτάνει,ὅθ᾽οἱδοκοῦντεςεὐγενεῖςπεφυκέναιτοιαῦθ᾽ἁμαρτάνουσινἐνλόγοιςἔπη.Μετά απ’ αυτό δεν πρόκειται, άνδρες, να ξαναπώ κακή κουβέντα για τον κάθε στερημένο, που λέει κουταμάρες,αφού οι γιοί των αρίστων αριστεύουν στην τέχνη της ανοησίας(!) (Μετάφραση Γ. Μπλάνας)