Η παλαιότερη Συναγωγή στην Ελλάδα και από τις παλαιότερες στα Βαλκάνια, αυτή της Μπαρμπούτα στην Βέροια κουβαλά την μακρόχρονη ιστορία και τα τραύματα του εβραϊκού πληθυσμού της πόλεως.

Μία βρύση, η οποία διασώζεται έως σήμερα έδωσε το όνομα στην συνοικία. Ανηφορίζοντας στα πλακόστρωτα δρομάκια τα βήματα σε οδηγούν σε καθηλωτικές εικόνες από μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος. Η απόλυτη ησυχία που επικρατεί δείχνει πως κάτι λείπει.

Είναι εκείνοι που έφυγαν για πάντα. Τέλη  Απριλίου ο εβραϊκός κόσμος γιόρταζε το Πέσαχ, το εβραϊκό Πάσχα. Στις 29 Απριλίου 1943, οι Ναζί, διέταξαν τον περιορισμό  εντός της συνοικίας και της Συναγωγής του εβραϊκού πληθυσμού, όπου  παρέμειναν εγκλωβισμένοι για τρεις μέρες. Την 1η Μαΐου του 1943, 460 εβραίοι μεταφέρθηκαν στην Θεσσαλονίκη και από εκεί με τραίνα έφτασαν στον τελικό τους προορισμό. Εκεί, τους περίμενε ένας αδόκητος θάνατος.

Ο Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης δήμαρχος Δ. Βέροιας, αναφέρει πως ουδείς από εκείνους επέστρεψε. Ωστόσο, ελάχιστοι περί τους 150 με την βοήθεια των Βεροιωτών κατάφεραν να σωθούν. Τους έκρυψαν απλοί άνθρωποι, ιερωμένοι αστυνομικοί, με κίνδυνο της ζωής τους  στα σπίτια τους, όπου είχαν κάποιον κατάλληλο και ασφαλή χώρο.

Η ιστορία των Εβραίων της Βεροίας είναι πολύ παλιά. Κάθε χρόνο πολλοί από τους απογόνους των διασωθέντων επιστρέφουν στην πόλη αποτίοντας φόρο τιμής στους νεκρούς τους και ενθυμούμενοι εκείνους που τους διέσωσαν. Οι δεσμοί των δυο κοινοτήτων παραμένουν ισχυροί και ακλόνητοι στο πέρασμα του χρόνου.

Η Βέροια προσπαθεί να θεραπεύσει τις πληγές που άφησε στην κοινότητα η γερμανική κατοχή, αλλά δεν ξεχνά.

Ευμορφία Δημητρακοπούλου / ertnews