Κυριακή, Δεκέμβριος 21, 2025
Follow Us
24oresimathia

24oresimathia

Συμβολική φωταγώγηση του κτιρίου του δημαρχείου Νάουσας και του ιστορικού ρολογιού θα πραγματοποιηθεί σήμερα το βράδυ, Πέμπτη 9 Μαρτίου, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Νεφρού, με πρωτοβουλία των διαδικτυακών ομάδων: ''Νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένοι Ελλάδας'' και ''Δωρεά οργάνων – Δώρο ζωής'', με την υποστήριξη του Δήμου Η.Π. Νάουσας.

Σύμφωνα με τους διοργανωτές,  το κτίριο του δημαρχείου και το ρολόι θα φωταγωγηθούν συμβολικά στα χρώματα της ημέρας "κόκκινο, μπλε, κίτρινο", στέλνοντας το μήνυμα: "Νεφρά -  Προσέχω τα φίλτρα της ζωής". 

 

Ο Δήμαρχος Νάουσας Νικόλας Καρανικόλας θα είναι βασικός ομιλητής στο συνέδριο 11th Smart Cities Conference που θα διεξαχθεί σήμερα, Πέμπτη 9 Μαρτίου, στην Αθήνα.

Στη συνεδριακή αυτή διοργάνωση, με επίκεντρο την ανάπτυξη των πόλεων με την εφαρμογή ευφυών τεχνολογικών συστημάτων, συμμετέχουν κυβερνητικά στελέχη, στελέχη περιφερειακών ενοτήτων, ΟΤΑ, καθώς και στελέχη δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, ερευνητικών κέντρων, καινοτόμων τεχνολογιών και  υπηρεσιών κ.ά.

Νέος Διοικητής της 1ης Μεραρχίας Πεζικού στη Βέροια, αναλαμβάνει ο μέχρι σήμερα Διοικητής της ΣΜΥ, νεοπροαχθείς Υποστράτηγος, Σαράντης Τυλιγαδάς. Την Τρίτη 14 Μαρτίου στο Στρατόπεδο «Μακεδονομάχου Καπετάν Αμύντα» θα γίνει η τελετή παράδοσης-παραλαβής της διοίκησης από τον Αντιστράτηγο Πάρι Καπραβέλο στον Υποστράτηγο Σαράντη Τυλιγαδά, παρουσία του Διοικητή της Διοίκησης Ειδικού Πολέμου Αντιστράτηγου Δημητρίου Χούπη.

Να ευχηθούμε στον Υποστράτηγο Σαράντη Τυλιγαδά, καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα!

Με γνώμονα τους σκοπούς που υπηρετεί η Εταιρεία Μελετών Ιστορίας και Πολιτισμού Ν. Ημαθίας (Ε.Μ.Ι.Π.Η.) από τη στιγμή της ίδρυσής της μέχρι σήμερα και την προσήλωση της στην έρευνα, ανάδειξη και διάσωση κάθε πτυχής της τοπικής ιστορίας και παρά τις αντιξοότητες των ζοφερών εποχών που διανύσαμε πρόσφατα, το επιστημονικό περιοδικό «Χρονικά Ιστορίας και Πολιτισμού Ημαθίας» συνεχίζει να κυκλοφορεί και βρίσκεται ήδη στο δέκατο πέμπτο έτος της κυκλοφορίας του.

Το τελευταίο αφιέρωμα αφορούσε στο ολοκαύτωμα της Νάουσας με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων και επειδή υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση από τους ερευνητές, το εξαιρετικό υλικό που συλλέχτηκε εκδόθηκε σε δύο τεύχη, το 44ο και το 45ο.

Το επόμενο αφιέρωμα των Χρονικών θα αφορά στην εκπαίδευση στην Ημαθία. Η εκπαίδευση είναι σταθερά ένα θέμα προς διερεύνηση, καθώς αναδεικνύει την κοσμοθεωρία της εκάστοτε κοινωνίας. Έτσι, η θεώρηση της διαχρονικά στον ίδιο τόπο φωτίζει και τις ευρύτερες κοινωνικοοικονομικές και πολιτιστικές μεταβολές μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι. Και σαφώς ο όρος διαχρονικά καλύπτει όλα τα εκπαιδευτικά χνάρια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, προκειμένου να γίνει μια συγκριτική ανάγνωση μέσα στον χρόνο.

Το μεθεπόμενο τεύχος θα αποτελέσει αφιέρωμα στην τοπογραφία του νομού μετά την έλευση των προσφύγων με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών της Λοζάνης. Οι μαζικές μετακινήσεις των προσφύγων προς και από την Τουρκία και τη Βουλγαρία είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών νέων οικισμών, είτε αμιγών προσφυγικών, είτε προσαρτημένων στα περίχωρα χωριών και πόλεων και σε κάποιες περιπτώσεις την εγκατάσταση σε εγκαταλελειμμένα χωριά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νέου χάρτη του νομού με καινούργια χωριά ή μετονομασμένα. Πρόκειται λοιπόν για μια απόπειρα καταγραφής – χαρτογράφησης του νομού μας, όπως διαμορφώθηκε τότε και υπάρχει μέχρι σήμερα.

Όσοι ερευνητές ενδιαφέρονται να δημοσιεύσουν σχετικές εργασίες στα επόμενα δύο αφιερωματικά τεύχη, παρακαλούμε να τις αποστείλουν στο e-mail της Εταιρείας (info@emipi.gr) μέχρι 30 Αυγούστου 2023.

Η Διευθύντρια των «Χρονικών» της Ε.Μ.Ι.Π.Η

Ολυμπία Μπέτσα

Τετάρτη, 08 Μαρτίου 2023 22:02

Χαζοί για πάντα

του Αρκτούρου
Λιγότερο από μια εβδομάδα μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, η υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας, ατόμων, φορέων και θεσμών (προφανώς και όχι στο σύνολό τους), έχει χτυπήσει κόκκινο.
Αίφνης, η κοινωνία ανακάλυψε το βύσμα, ή τέλος πάντων πόσο κακό είναι (και κάνει), όταν ακόμα και η γάτα μου ξέρει πολύ καλά ότι και ο θεός να έρθει στην Ελλάδα, βύσμα θέλει για να βρει άκρη.
Μαζεύτηκαν όλοι οι πολιτικοί και άλλοι παράγοντες για να κάνουν μια δήθεν αυτοψία στον τόπο του δυστυχήματος, αλλά ποτέ κανείς τους δεν έχει άλλοτε περάσει από το συγκεκριμένο σημείο, προφανώς επειδή κανείς τους δεν χρησιμοποιεί το τραίνο. Και φυσικά, κανένας δημοσιογράφος δεν βρέθηκε να τους ρωτήσει: “Ποιά ήταν η τελευταία φορά που ταξιδέψατε με την συγκεκριμένη αμαξοστοιχία;”.
Στράφηκαν οι πάντες κατά του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, επειδή είχε την διάθεση να τους υπενθυμίσει ότι δημοσιογραφία δεν είναι να μας πετάτε μες στην μούρη στεφάνια κηδειών και εικόνες από το εσωτερικό ενός τραίνου με σπασμένα εξαρτήματα γεμάτα αίματα, καθώς και σάκκους με πτώματα, την ώρα που καταφθάνουν στο νεκροτομείο. Αυτές είναι εικόνες που μπορείτε να προβάλετε σε εξειδικευμένες εκπομπές, με την απαιτούμενη σήμανση καταλληλότητας και στην νόμιμη ζώνη προβολής για τέτοια θεάματα (prime-time αποκαλείται, και συνήθως είναι μετά τις 9 μμ.). Την ίδια ώρα, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που επιτίθενται στον ίδιο θεσμό, προσάπτoντάς του από απλή συνενοχή, μέχρι και εγκληματική απαξίωση (αναλόγως την περίσταση και την διάθεση).
Απολαύσαμε όλοι δραματικά έναν αχαρακτήριστο τύπο που αυτοαποκαλείται δικηγόρος, να επιτίθεται φραστικά και σχεδόν σωματικά σε δημοσιογράφους και εικονολήπτες, έξω από το δικαστήριο της Λάρισσας, με την αστυνομία να συλλαμβάνει και να προσαγάγει τους τελευταίους, κατόπιν των υποδείξεών του. Αλλά ακούσαμε και δεκάδες επικροτητές του, τους ίδιους ακριβώς που “πενθούν” και “θρηνούν”, επειδή πολιτισμός είναι να μπορείς να έχεις το πάνω χέρι (καταφανώς) και το μαύρο δάκρυ (ευκαιριακώς).
Χορτάσαμε από την συστημική δημοσιογραφία που υπηρετεί την στρατηγικήν του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, της αναπαραγωγής non-paper και χιλιάδων προσωπικών αναρτήσεων των social media, του τύπου “σκάστε όλοι”, κλπ. Πάντως πιστεύω ότι μπορούμε και χειρότερα· αρκεί να προσπαθήσουμε.
Μια εβδομάδα μετά και “δεν υπάρχουν λόγια”, αλλά όλοι έχουμε κάτι να πούμε. Και προφανώς και υπάρχουν λόγια. Συγκρότηση δεν υπάρχει.
Η Κεραμέως βρήκε τον δρόμο για την βουλή, αλλά της την έπεσε ο Φίλης και έγινε της θείας σου της χίππισσας, όταν κάποια συνάδελφος από το κυβερνών κόμμα προσπάθησε να την υποστηρίξει, συμψηφίζοντας στην συζήτηση τους νεκρούς από το Μάτι. Η συγγνώμη έρρεε άφθονη, όπως και η βλακεία επίσης. Αν δεν έμπαινε μια μύγα, θα έμενα με το στόμα ανοιχτό, μέχρι το επόμενο δυστύχημα (που θα γίνει, αργά ή γρήγορα).
Η κυβέρνηση, για να ξεθυμάνει από το βαρύ της πένθος και το βάρος της συγγνώμης της, συνεχίζει αυτήν την εβδομάδα την σε πολλά εισαγωγικά κοινοβουλευτική συζήτηση επί του νομοσχεδίου για την διαχείριση του νερού, του οποίου η δημόσια διαβούλευση έχει ήδη λήξει. Δεν ξέρω βέβαια πόσο λογικό είναι να ζητάς από φορείς και πρόσωπα να διαβάσουν ένα σχέδιο νόμου, να το επεξεργαστούν και να συντάξουν τις προτάσεις τους, μέσα σε δέκα ημέρες. Ξέρω όμως σίγουρα ότι θα έπρεπε να πενθούμε για πολλούς περισσότερους λόγους. Μεστή νοήματος και εύληπτη η Διαμάντω Μανωλάκου, αλλά δυστυχώς το ΚΚΕ δεν μπορεί να πείσει για μια εφαρμόσιμη προοπτική των προτάσεών του. Όχι, συντρόφια, δεν φταίνε για όλα οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Και τον καιρό των παχέων αγελάδων και του κρατικοδίαιτου ΟΣΕ, πάλι τα ίδια ή αντίστοιχα προβλήματα είχαμε. Κι αν δεν τα είχαμε, τα εφευρίσκαμε.
Ήδη, τα τρία συστημικά κόμματα έχουν εξαργυρώσει το ενδιαφέρον τους για το δυστύχημα στην προεκλογική τους εκστρατεία. Ουδέν περαιτέρω σχόλιον.
Μια εβδομάδα μετά, με τις σκέψεις βυθισμένες στο χάος χιλιάδων καθυστερημένων χρονικά και τεχνολογικά δρομολογίων. Βράδια στο τραίνο για Αθήνα και πίσω, χωρίς θέρμανση, χωρίς συντροφιά, πλήρως αδιάφορα για πρόσωπα και συναισθήματα. Κανένας δεν είπε ποτέ “καλησπέρα”, “καληνύχτα”, “καλό δρόμο”. Κανένας δεν σου έσφιξε το χέρι, τουλάχιστον ως ελάχιστη υποχρέωση απέναντι στα πενηντάρικα για κάθε εισιτήριο που ακούμπαγες. Ελληναράδες αραγμένοι ολούθε, πιάνοντας ο καθένας από δύο τουλάχιστον θέσεις. Προσωπικό ανύπαρκτο. Σήμα κατειλημμένο.
Δεν θα ξεχάσω μια φορά στον Σ.Σ. Αθηνών, όπου η καθαρίστρια την είχε στρατοπεδεύσει έξωθεν του W.C., απαιτώντας να της δώσεις φιλοδώρημα, πριν καλά-καλά κουμπώσεις το παντελόνι σου. Της την είπα. Μου την είπε. Και πρέπει να 'μουν μεγάλο ζώον, αν τελικώς ενέδωσα.
Από τώρα βλέπω τα μνημόσυνα στον τόπο του δυστυχήματος. Πολιτικοί και κληρικοί σε αναμνηστικές φωτογραφίες πάνω σε ράγες ματωμένες, απλόχερα μοιράζοντας λόγια μεγάλα και παχιά: “καλό παράδεισο”, “καλή ανάπαυση”, “καλή αντάμωση” (το τελευταίο με μια ενδόμυχη ευχή ν' αργήσει λιγάκι παραπάνω). Κι ύστερα τραπέζια, δεξιώσεις, χειραψίες. Έτσι είν' η ζωή. Τί να κάνουμε; Ήταν θέλημα θεού. 
Ήταν επίσης και η κακιά η χώρα, την οποία ποτέ επί της ουσίας δεν αγαπήσαμε, αλλά αυτό ποτέ δεν μας εμπόδισε να έχουμε αξιώσεις επ' αυτής. Είναι η χώρα την οποία εγκαταλείπουμε στην πρώτη ευκαιρία, ειδικώς δε στην πρώτη δυσκολία, αλλά βέβαια αυτό δεν είναι δυνατόν να μας εμποδίσει να συνεχίζουμε τις ζωές μας στο εξωτερικό, λαμβάνοντας την ίδια στιγμή από το ελληνικό κράτος όλες εκείνες τις παροχές που ακόμα είναι σε θέση να μας προσφέρει (υποτροφίες, κλπ.), παρά τις συνεχιζόμενες μομφές μας εναντίον του (και παρά το γεγονός ότι ως κάτοικοι άλλης χώρας, παύουμε να φορολογούμαστε στην δική μας χώρα). Κατά τ' άλλα, ναι, ήταν η κακιά η χώρα. Κάτι σαν το στρουμφοχωριό, ταυτόχρονα αληθινό στην φαντασία και ψεύτικο στην πραγματικότητα. 
Ο πρωθυπουργός της απόλυτης συγκάλυψης και του επιτελικού κράτους, διεμήνυσε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την ανάγκη προτεραιοποίησης της ποινικής προδικασίας για το δυστύχημα των Τεμπών. Δεν ξέρω ποιός του είπε ότι είμαστε ανόητοι, αλλά οι παρεμβάσεις στην Δικαιοσύνη δεν κρίνονται από τον σκοπό τους. Θετική ή αρνητική, η παρέμβαση είναι παρέμβαση. Ας του πει λοιπόν κάποιος ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι απλοποίηση των διαδικασιών απονομής δικαιοσύνης, συμπεριλαβανομένης της απλοποίησης της νομικής ορολογίας των δικαστικών εγγράφων (κανείς δεν καταλαβαίνει τί γράφουν), εκλογή και όχι τοποθέτηση των μελών του δικαστικού σώματος, καθώς και ένα νέο, πλήρως ανεξάρτητο, ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο.
Ας μην γελιόμαστε. Μέχρι πού θα φτάσει η δικαστική και εισαγγελική έρευνα δεν είμαστε σε θέση να το βεβαιώσουμε. Αλλά το εργάκι είναι γνωστό και δύσκολα εκτροχιάσιμο. Θα την πληρώσουν κανά-δυό άτομα, ο σταθμάρχης, η θεία του, κλπ., θα βουλώσουν τις οικογένειες μ' έναν σκασμό χρήματα (από το δημόσιο ταμείο, αρχικά), και σε είκοσι χρόνια θα είναι ένα παλιό, κακό όνειρο, που έτυχε να γίνει πραγματικότητα. Το ίδιο έγινε και με το αυτοκινητιστικό δυστύχημα στα Τέμπη, στις 13-4-2003, καθώς και με το λιγότερο γνωστό αλλά εξίσου πολύνεκρο δυστύχημα στην γέφυρα του Αλιάκμονα, στον αυτοκινητόδρομο της Πατρών/Αθηνών/Θεσσαλονίκης/Ευζώνων, στις 22-2-2003 (και με τόσα άλλα, φυσικά).
Δεν θέλω να εκφραστώ για τις φωτογραφίσεις μελών του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού με διασωθέντες του δυστυχήματος, την στιγμή που στο νεκροτομείο, μερικά πατώματα παρακάτω δηλαδή, έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα. 
Η μεγάλη ειρωνεία των ημερών είναι ότι αυτοί που ωρύονται για την κατάντια των ελληνικών σιδηροδρόμων, του τύπου “μα καλά, είναι δυνατόν να μην υπάρχει τηλεδιοίκηση;”, “μα, πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό σε ευρωπαϊκή χώρα;”, κλπ., είναι ουσιαστικά αυτοί που δεν χρησιμοποιούν τραίνο. Αν δεν έχεις ξεροσταλιάσει περιμένοντας ένα τραίνο που καθυστέρησε υπερβολικά ή δεν ήρθε ποτέ (θυμίζω απλώς τις απεργίες και τις ατέρμονες στάσεις εργασίας επί μνημονιακών ημερών, με τις οποίες οι εργαζόμενοι ουσιαστικά μας χρησιμοποιούσαν για να ασκήσουν πίεση), σιδηρόδρομος δεν ξέρεις τί σημαίνει.
Στο ίδιο μήκος κύματος με τα παραπάνω είναι και το σχόλιό μου για την “ημέρα της γυναίκας”, μιας και το κείμενο αυτό ολοκληρώνεται σήμερα. Δεν έχω καταλάβει ακόμα γιατί θα πρέπει να γιορτάζει κανείς λόγω φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού (gay pride, κλπ.). Κατανοώ ότι αυτές οι γιορτές θεσπίστηκαν υπό το πνεύμα άλλων εποχών, αλλά επί των ημερών μας οι γυναίκες είναι παντού. Στην αγορά εργασίας, στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, σε φορείς και θεσμούς, ενώ και το κυνήγι μαγισσών έχει πάψει, αλλά ούτε και στην πυρά καίγονται. Στην δε αγορά εργασίας, αν κανείς θέλει να διαβάσει κάτι πιο συγκεκριμένο, έχουν συγκριτική προτεραιότητα ως προς την πρόσληψη, για άγνωστους ή μη στοιχειοθετημένους λόγους. Έχω πολλάκις απορριφθεί από θέσεις εργασίας λόγω φύλου, διότι οι εργοδότες κρίνουν ότι μια γυναίκα είναι καταλληλότερη από έναν άνδρα της ίδιας ηλικίας και των ίδιων πάνω-κάτω αναγκών, ώστε π.χ. να εμπορεύεται αποδοτικότερα ξηρούς καρπούς ή να παρασκευάζει καλύτερα ροφήματα. Είναι εξάλλου πασίγνωστος ο τύπος αγγελίας “Ζητείται γυναίκα”, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είναι παράνομος, καθώς απαγορεύεται να εξειδικεύεις την αγγελία εργασίας βάσει φύλου. Και φυσικά, καμμία γυναίκα δεν θα καταγγείλει σήμερα την καλύτερη μεταχείριση που έχει, σε πολλούς τομείς της κοινωνικής ζωής. Θα ακούσουμε για γυναικοκτονίες και όχι για ανθρωποκτονίες. Άλλωστε, είναι πιο εύκολο να αντιπαραβάλλεις έναν άντρα με μια γυναίκα, παρά έναν κοινωνικά προνομιούχο με έναν μη κοινωνικά προνομιούχο, ανεξαρτήτως φύλου. Αφού λοιπόν οι γυναίκες επιμένουν να γιορτάζουν σήμερα, εφόσον ό,τι και να έχεις κάνει παραμένεις γυναίκα, προτείνω να προσκαλέσετε και να τιμήσετε και την Δέσποινα Κουτσέγκου-Πολύζου, που σκότωσε τον γιό της και τον έθαψε με τα ίδια της τα χέρια. Καταδικάστηκε, δεν ομολόγησε ποτέ, και αν δεν ήταν κάποιος να βρει τυχαία το πτώμα του άτυχου παιδιού, σήμερα θα κατέβαινε στην πορεία, με το λάβαρο των δικαιωμάτων των γυναικών. Αφήστε το, κορίτσια. Η φάση λέγεται ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα (για όλους). Και την έχετε χάσει.
Από σοβαρό έλλειμμα υποκρισίας που με διακατέχει, σταματώ εδώ. Αν και έχω να πω περισσότερα.

Την Τρίτη 7 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στο Μέγα Απόδειπνο και κήρυξε τον θείο λόγο στον κατάμεστο Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Για ακόμη μία Τρίτη ευλαβείς πιστοί από την Ημαθία και την ευρύτερη περιοχή κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού, όπου θησαυρίζεται τεμάχιο του Ιερού του Λειψάνου, για να λάβουν τη χάρη και την ευλογία του Αγίου και να τον ευχαριστήσουν για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων τέλεσε τρισάγιο για τα θύματα της πολύνεκρης σιδηροδρομικής τραγωδίας στην Kοιλάδα των Τεμπών.

Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».

Τετάρτη, 08 Μαρτίου 2023 21:47

«Γυναίκα»

Γυναίκα, αν θες αντρίκεια να δουλέψεις

για τον ξεσκλαβωμό σου, δε σε φτάνει
να κάψεις, να σκορπίσεις, να ξοδέψεις

Το χρυσάφι, τη σμύρνα, το λιβάνι
στο νέο βωμό. Μέσα σου πρώτα κάψε
το τριπλό ξόανο που τους δούλους κάνει,

Συνήθεια, κέρδος, πρόληψη. Και σκάψε,
και του παλιού καιρού τα παραμύθια,
κι ας είν’ όμορφα, μια για πάντα θάψε…

(Κωστής Παλαμάς)

Η φετινή επέτειος της 8 Μάρτη, γίνεται κάτω από τη σκιά του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος  στα Τέμπη που είχε δεκάδες νεκρούς και  αγνοούμενους, στην πλειοψηφία τους δυστυχώς,  νέα παιδιά. 

Σήμερα, η θλίψη μας μετατρέπεται σε οργή αναλογιζόμενες ότι μπροστά στα κέρδη και τη διαφθορά, απαξιώνονται ανθρώπινα δικαιώματα, και εν τέλει, η ίδια η ανθρώπινη ζωή.

Η 8η Μάρτη μας υπενθυμίζει τον καθημερινό αγώνα μας για την  διεκδίκηση των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ, όπως της ελεύθερης πρόσβασης και της ίσης αντιμετώπισης των γυναικών σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Η πατριαρχική αντίληψη που επικρατεί ότι μια γυναίκα είναι υποχρεωμένη «να μπαίνει σε κουτιά» ακόμα και το 2023 θα πρέπει να μας προβληματίζει.

Η γυναίκα στους ποικίλους ρόλους που καλείται να επιτελέσει συνθλίβεται από στερεοτυπικές συμπληγάδες και έμφυλους διαχωρισμούς και παλεύει για να σταθεί στα πόδια της και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων που της επιβάλονται από τη γέννησή της.

  1. Ως κόρη να υπακούει και να ακολουθεί τους κανόνες που το κοινωνικό της φύλο επιβάλλει.
  2. Ως σύντροφος να συμμορφώνεται με τις κοινωνικές συμβάσεις και να υποτάσσεται στο κυρίαρχο αρσενικό. Και αν αντιδρά, να κακοποιείται λεκτικά και σωματικά και να θανατώνεται γιατί  τόλμησε να διεκδικήσει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία της.
  3. Ως σύζυγος και μητέρα παλεύει να ικανοποιήσει όλους και όλες και να είναι άψογη στις υποχρεώσεις της.
  4. Ως εργαζόμενη να δεχτεί τον έμφυλο διαχωρισμό εργασίας και όταν αναλαμβάνει θέσεις ευθύνης, να ενδυθεί μια ανδρική συμπεριφορά για να γίνει αποδεκτή και σεβαστή.
  5. Ως συνδικαλίστρια και πολιτικός να βιώσει σεξιστική αντιμετώπιση καθώς μπαίνει στα χωράφια ενός ανδροκρατούμενου κόσμου.

Εντέλει να διατρέξει ένα μεγάλο δρόμο με τις υποχρεώσεις και τα ταμπού να την ακολουθούν και να δώσει έναν πολυμέτωπο αγώνα για να την αποδεχτούν ως ίση και να της αναγνωρίσουν την αξία της.

Η κάθε μία μας ξεχωριστά και όλες μαζί, έχουμε χρέος  προς την ίδια μας τη ζωή  να μην σταματήσουμε μέχρι  να επιτύχουμε την Πλήρη Ισότητα των Φύλων στην οικογένεια,στην εκπαίδευση στην εργασία, στα ΜΜΕ και στον δημόσιο λόγο.Ζητάμε άμεσα την αξιοπρέπεια και τη δικαιοσύνη στη ζωή μας.

Σπάμε τα στερεότυπα! Σπάμε τις διακρίσεις!

Βαρβάρα Σαράντη

H ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας / Τμήμα Λαογραφίας παρουσιάζει το cd «Αστικά τραγούδια της Βέροιας” την Δευτέρα 13 Μαρτίου 2023, ώρα 7.30μ.μ. στο φουαγιέ της Αντωνιάδειας Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών. Για την έκδοση επιλέχθηκαν 14 αντιπροσωπευτικά τραγούδια και σκοποί τόσο από τον κύκλο της κοινωνικής ζωής, κυρίως τραγούδια της αγάπης, όσο και από τον κύκλο του χρόνου.

Εισηγητές

Θωμάς Λιόλιος: θέμα εισήγησης: "Πέτρα που κυλάει δενχορταριάζει" -Η δύναμη της παραδοσιακής μουσικής μέσα από μια προσωπικήιστορία.

Θωμάς Δημητράκης : θέμα εισήγησης: "Αναμνήσεις από την παλιά Βέροια”

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Σάκης Σταυρίδης, χοροδιδάσκαλος στο Τμήμα Λαογραφίας της ΚΕΠΑ Δ. Βέροιας, ο οποίος θα μιλήσει και για το ιστορικό δημιουργίας του cd.

Λίγα λόγια για την έκδοση

Η καταγραφή και κατ’ επέκταση η διάσωση της τοπικής πολιτιστικής παράδοσης έχει σημειώσει τις τελευταίες δεκαετίες σημαντική πρόοδο καθώςτο ενδιαφέρον ολοένα και περισσότερο επικεντρώνεται στην έρευνα καιμελέτη γεωγραφικά περιορισμένων περιοχών, συμβάλλοντας κατ’ αυτόντον τρόπο στην ανάδειξη του ρόλου της τοπικής ιστορίας στη βαθύτερηκατανόηση της ανθρώπινης περιπέτειας στον χώρο και τον χρόνο. Σε ένανταχύτατα μεταβαλλόμενο κόσμο η διάσωση της τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας είναι πλέον πιο επίκαιρη από ποτέ όχι μόνο για τους ανθρώπουςπου βίωσαν και σήμερα ανακαλούν στη μνήμη τους εικόνες, ήχους, αρώματα,συναισθήματα άμεσα συνδεδεμένα με τα πιο σημαντικά γεγονόταστον κύκλο της ζωής από μια εποχή που έχει φύγει ανεπιστρεπτί αλλά καιγια εκείνους που οι παραπάνω προσλαμβάνουσες παραστάσεις αποτελούν απλά περιγραφές και αφηγήσεις. Μέσα στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται καιη παρούσα προσπάθεια η οποία έχει ως σκοπό -στο μέτρο του δυνατούκαι του εφικτού- την καταγραφή της πλούσιας μουσικοχορευτικής παράδοσης της πόλης μας, της Βέροιας. Καθώς μάλιστα μέχρι σήμερα δεν έχειπραγματοποιηθεί μια συστηματική προσπάθεια καταγραφής της ζωντανήςμουσικοχορευτικής παράδοσης της πόλης, η ανά χείρας παραγωγή με τοπρωτότυπο υλικό της επιχειρεί να συμπληρώσει ένα κενό στη μελέτη τουλαϊκού πολιτισμού της πόλης. Ευτυχές έργο θα ήταν το προσφερόμενο και εν πολλοίςξεχασμένο υλικό να αποτελέσει αιτία και αφορμή ώστε να ακουστεί καιπάλι στα σπίτια, στις πλατείες και στις γειτονιές της πόλης και να ξεσηκώσει στο χορό όχι μόνο τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας αλλά και τα εγγόνια.

Την Τρίτη 7/3/2023 το πρωί πραγματοποιήθηκε στη βιβλιοθήκη του 5ου ΓΕΛ Βέροιας εκδήλωση ERASMUS "Mental Health for European Youth" Ψυχική Υγεία μέσω της Τέχνης από το Κέντρο Υποστήριξης Ενηλίκων με Ψυχικές Διαταραχές Βέροιας του ΣΟΦΨΥ Ημαθίας.

Η παρουσίαση και το βιωματικό εργαστήριο έγιναν στα Αγγλικά, καθότι οι έφηβοι με τη συνοδεία των καθηγητών τους ήταν από την Αυστρία, την Πορτογαλία και την Γερμανία, μαζί με τους Έλληνες μαθητές του Λυκείου.

Εκπρόσωποι του ΣΟΦΨΥ Ημαθίας ήταν η Υπεύθυνη του Κέντρου Ελευθερία Βενετσανάκου, η Κοινωνική Λειτουργός Έλσα Λαναρή και η Ψυχολόγος του Κέντρου Χρύσα Μπέκα που  με την πολύτιμη βοήθεια της καθηγήτριας Αγγλικών Έλενας Γιαννάκη  πραγματοποίησε το Βιωματικό Εργαστήριο με τίτλο :

"Ανακαλύπτοντας τις κρυμμένες αλήθειες μέσα από την τέχνη της αφήγησης" και θέμα τη θεραπευτική δυναμική των παραμυθιών και του τρόπου που καθρεφτίζουν τις κρυφές πλευρές του εαυτού μας.

Ευχαριστούμε θερμά για την πρόσκληση τον Διευθυντή κ. Σταμάτιο Χρυσή και τον καθηγητή Τάσο Μοσχόπουλο, γιατί η Ψυχική Υγεία μας Αφορά Όλους!!!

Από τον Αγροτικό Σύλλογο γεωργών Βέροιας, έγιναν γνωστά τα εξής:

Ο Σύλλογος μας ξεκίνησε έναν αγώνα εδώ και  πέντε μήνες, ώστε αφ ενός να αποζημιωθούν  οι παραγωγοί μας, από τις  ζημίες που προέκυψαν από τις άκαιρες και έντονες βροχοπτώσεις του καλοκαιριού του 2022, και αφ ετέρου να δικαιωθούν όλοι οι αγρότες του ποσού των  72€ ανά στρέμμα όπως πληρώθηκαν από το Ταμείο Κρίσης της Ε.Ε. οι συνάδελφοί μας, μέλη των Ομάδων Παραγωγών  εξ αιτίας των συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία.

Για το θέμα  λοιπόν των βροχοπτώσεων κινητοποιηθήκαμε άμεσα και με παραστάσεις στο Υπουργείο αλλά και με κινητοποιήσεις στον κόμβο της Κουλούρας  διεκδικήσαμε μια δίκαιη αποζημίωση για όλα τα προϊόντα που επλήγησαν.

Για το θέμα των 72€/ ανά στρέμμα επίσης κινητοποιηθήκαμε άμεσα και την πρώτη ημέρα κιόλας  επισκεφθήκαμε μαζί  με τον αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας Κ. Καλαιτζίδη τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης στην Αθήνα  όπου του εκφράσαμε την απαίτησή μας , να καλυφθεί το σύνολο των παραγωγών και το σύνολο των προϊόντων από το συγκεκριμένο ταμείο (Ταμείο Κρίσης της Ε.Ε.)

Μετά απ όλα αυτά βγήκαμε σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας δυναμικά μια δίκαιη στήριξη του εισοδήματός μας ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις βιοτικές και καλλιεργητικές ανάγκες μας.

Θεωρούμε πως ότι κερδήθηκε μέχρι σήμερα είναι αποτέλεσμα των αγώνων των Αγροτών .

Βεβαίως και οι προχθεσινές εξαγγελίες δεν καλύπτουν τον στόχο που είχαμε θέσει.  Βεβαίως και οι απαιτήσεις μας είναι μεγαλύτερες σε ότι αφορά τα ποσά, αλλά και την προσθήκη και τα άλλων  προϊόντων που επλήγησαν  (κεράσια, δαμάσκηνα κλπ)  καθώς  και όλους τους αγρότες ισοδύναμα από καθολικές ζημίες και κρίσεις χωρίς διαχωρισμούς.

Φαίνεται ξεκάθαρα πως τίποτα δεν χαρίζεται και όλα κατακτιούνται  χωρίς μεμψιμοιρίες, χωρίς διασπάσεις και αποπροσανατολισμούς, χωρίς άγονη κριτική . Με κοινούς και μεγάλους αγώνες. Καλούμε τους αγρότες σε συμμετοχή και επαγρύπνηση.

Βεβαίως και ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρις ότου δικαιωθούμε απόλυτα.